Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2018

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Audrey Horne (Toschie Rød): Οποιος ισχυρίζεται ότι το ροκ είναι νεκρό, απλά δεν παρακολουθεί


ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ με ποιον τρόπο θα κλείσει δισκογραφικά η χρονιά, αλλά μέχρι στιγμής, το 2018 έχει το Νο 1 άλμπουμ του. Οι Νορβηγοί, Audrey Horne, με το έκτο πόνημά τους, το Blackout, προκάλεσαν τον μεγαλύτερο θόρυβο στην καριέρα τους και τράβηξαν τα φλας του σκληρού ήχου με την αξία τους. Το heavy rock τους «βροντοφώναξε» προς πάσα κατεύθυνση ότι το ροκ ζει και ο frontman της μπάντας, Toschie Rød, μίλησε στο Shadow Nation για το τελευταίο βήμα τους (μέχρι το επόμενο) και πως προήλθε όλη αυτή η πανέμορφη μουσική τους καταιγίδα... (read the interview in english after the greek text)








{Eίμαστε αποτέλεσμα μιας διαδικασίας ωρίμανσης}



- Γεια σου Toschie. Ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις. 


Η χαρά είναι όλη δική μου, αδερφέ.

- Παρακολουθώ τη δουλειά σας εδώ και πολλά χρόνια, αλλά για να πω την αλήθεια... εξ αποστάσεως. Με το Blackout δε συνέβη το ίδιο. Το ακούω σχεδόν κάθε μέρα από τη στιγμή που κυκλοφόρησε και ακόμη δεν το έχω χορτάσει. Μπορεί να διαφωνήσεις, αλλά θεωρώ την πιο σπουδαία δουλειά που έχετε κάνει μέχρι σήμερα. Ομως το να βάζεις τόσες επιρροές και τόσο έντονα σε ένα άλμπουμ δεν είναι λίγο επικίνδυνο (με την άποψη ότι μπορεί το άλμπουμ να καταλήξει ένα αλαλούμ); Φοβηθήκατε μήπως κάτι δεν πάει καλά και αποτύχει το άλμπουμ;

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Συμφωνώ μαζί σου ότι αυτή είναι η καλύτερή μας δουλειά. Το άλμπουμ έχει κυκλοφορήσει εδώ και κάνα εξάμηνο και εξακολουθώ να πιστεύω το ίδιο. Ποτέ δε φοβηθήκαμε μήπως αστοχούσαμε σε καλλιτεχνικό επίπεδο.
 
Είναι ένα άλμπουμ είναι τόσο δυνατό όσο είναι τα τραγούδια του, και εφόσον αισθανόμαστε ότι έχουμε αρκετά δυνατά κομμάτια δεν ανησυχούμε που έχει πολλές ετερόκλητες επιρροές. 
Σε εμπορικό επίπεδο όμως μπορεί κανείς πάντα να ανησυχεί μήπως αποτύχει, καθώς κάθε καλλιτέχνης θέλει να πουλήσει όσο περισσότερους δίσκους μπορεί. Όταν όμως κάνεις ένα άλμπουμ πρέπει να αφήνεις τέτοιες σκέψεις στην άκρη. Εν τέλει δεν είναι αυτός ο λόγος που κάνουμε μουσική.


«Οταν φτιάχνουμε έναν δίσκο, σκεφτόμαστε ότι έχουμε μια προσωπική συλλογή δίσκων αλλά υπάρχει ένα άλμπουμ που λείπει»


- Iron Maiden, Thin Lizzy, Rainbow, Deep Purple, KISS, Lynyrd Skynyrd και ακόμη άλλα τόσα γκρουπ ακούγονται μέσα από το Blackout, όμως αυτό που βγαίνει προς τα έξω είναι Audrey Horne. Μια μπάντα που αποδίδει το heavy rock που λείπει στις μέρες μας. Πως «δέσατε» τόσο υπέροχα όλα αυτά τα στοιχεία στο στούντιο και βγάλατε ένα τόσο χορταστικό άλμπουμ;

Για να είμαι ειλικρινής, όταν φτιάχνουμε έναν δίσκο, σκεφτόμαστε ότι έχουμε μια προσωπική συλλογή δίσκων αλλά υπάρχει ένα άλμπουμ που λείπει, που θα θέλαμε να το έχουμε στη συλλογή μας. Έτσι ξεκινάμε να φτιάξουμε τον δίσκο. Με άλλα λόγια παράγουμε μουσική πρώτα και κύρια για τους εαυτούς μας, και πραγματικά νιώθουμε ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να φτιάξουμε έναν καλό δίσκο. Αν προσπαθήσεις να υπολογίσεις τι θα ήθελαν άλλοι, έχεις πάρει λάθος δρόμο.

- Πιστεύεις ότι 70's, 80's ίσως και 90's ως περίοδοι όπου εκρήγνονταν ιδέες και μουσικές, θα αργήσουν να έρθουν ξανά στο σκληρό ήχο;

Όλα κάνουν κύκλους, και συνήθως ανά 20ετία, αλλά γενικά νομίζω ότι πάντα ο κόσμος στρέφεται προς τα πίσω και κοιτά με ρομαντισμό το παρελθόν, άρα θεωρώ ότι η αναβίωση του nu metal και του grunge είναι ήδη μόδα. Εφόσον πρόκειται για καλή μουσική, ο κόσμος πάντα θα γυρίζει πίσω και θα αντλεί επιρροές.  
Εμείς είμαστε επηρεασμένοι από τη μουσική του ’70 έως και τα σημερινά συγκροτήματα. Υπάρχουν ακόμη τόσα σπουδαία άλμπουμ που βγαίνουν ώστε όποιος ισχυρίζεται ότι το ροκ είναι νεκρό, απλώς δεν παρακολουθεί. 


«Εχουμε πια καλομάθει»

- Τι μηνύματα (θετικά, αρνητικά) λαμβάνεις από τον απλό κόσμο ή και από μουσικούς, τόσους μήνες μετά την κυκλοφορία;

Έχουμε λάβει τόσο καλή ανταπόκριση για το άλμπουμ, ώστε έχουμε πια καλομάθει. Χαιρόμαστε πραγματικά που έχουμε ακροατήριο που εξακολουθεί να υποδέχεται τους νέους δίσκους μας με ανοιχτές αγκάλες. Φυσικά κάποιες φορές μπορεί να συναντούμε και κάποιους που προτιμούν το πρώτο μας άλμπουμ, αλλά οι περισσότεροι θεωρούν ότι εξελισσόμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση. Ακόμη δεν έχω διαβάσει κάποια πολύ κακή κριτική για τα τελευταία μας άλμπουμ, και δεν μπορούν πολλά συγκροτήματα να το πουν αυτό.

- Τελικά, τι χρειάζεται για να βγαίνουν περισσότερα Blackout στα δισκοπωλεία; Απλά καλές γνώσεις μουσικής (οργάνων και ιστορίας), ηλικιακή ωρίμανση ή η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην προσωπικότητα, τη μουσική παιδεία και στην ψυχή;

Νομίζω το δεύτερο, η ανάμιξη των τριών πραγμάτων που αναφέρεις είναι απαραίτητη για να κάνεις καλή μουσική. Είμαστε αποτέλεσμα μιας διαδικασίας ωρίμανσης και γνωρίζω ότι χρειαζόμασταν τον χρόνο, τη γνώση και την πείρα, τόσο ως συγκρότημα όσο και ατομικά για να φτάσουμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα από πλευράς παραγωγής κομματιών. Επίσης είμαστε ακόμη πεινασμένοι ως μουσικοί, νιώθουμε ακόμη τη διάθεση να γράψουμε μουσική αλλά και να ταξιδέψουμε, να παίξουμε τη μουσική μας ζωντανά και να συναντήσουμε νέο κόσμο και να δούμε νέα μέρη. Πιστεύω ότι την ημέρα που θα πάψουμε να έχουμε αυτή τη διάθεση, θα σταματήσουμε να το κάνουμε. 





«Τα όρια είναι για στενόμυαλους ανθρώπους»

- Πως καταφέρνετε να τιθασεύετε μουσικούς με... extreme παρελθόν, όπως ο Αrve (Enslaved) μέσα σε χαρντ ροκ πλαίσια;

Η μουσική είναι μουσική, τα όρια είναι για στενόμυαλους ανθρώπους και εμείς δεν έχουμε καιρό γι’ αυτούς.

- Θα ήθελα να μου πεις τις 5 μπάντες (ή και περισσότερες) που καθόρισαν την πορεία του Toschie Rod και για ποιον λόγο.

Οι KISS με έβαλαν στη μαγεία του ροκ, τόσο από μουσική όσο και από ίματζ.

Οι Beatles, με τις ικανότητές τους να γράφουν τραγούδια που παραμένουν απαράμιλλες.

Οι Van Halen μού έδειξαν τη σημασία τού να είσαι σόουμαν. Πρέπει να γράφεις καλή μουσική, αλλά και να διασκεδάζεις τον κόσμο. Κανείς δεν το έκανε αυτό καλύτερα από τον David Lee Roth.

Ο Steve Earle μού έδειξε ότι μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη φωνή σου για να πεις κάτι σημαντικό. Ακούστε τι έχει να πει.

Ο Tom Waits, γιατί υπάρχει ομορφιά στην «ασχήμια»

Οι A-Ha, Madonna και Michael Jackson, καθώς αγαπώ γενικά την ποπ μουσική της δεκαετίας του ’80, αλλά και συγκροτήματα πανκ όπως οι Against Me!, Clash και Rancid. Επίσης hardcore συγκροτήματα όπως οι Everytime I Die και Hot Water Music, καθώς και νορβηγικά συγκροτήματα όπως οι TNT, Kvelertak και Magnet.

Και τέλος σπουδαίοι καλλιτέχνες όπως οι Fleetwood Mac, Bruce Springsteen, Tom Petty, The Eagles, Iron Maiden, Queen, Depeche Mode, Slayer, Led Zeppelin και Police.

- Γιατί επιλέξατε για όνομα του γκρουπ, μια τηλεοπτική ηρωίδα και δη τη συγκεκριμένη; Δεν υπήρχαν άλλα ονόματα; (γέλια)

Τι να πω, μας ήρθε η ιδέα να έχουμε ένα γυναικείο όνομα για το συγκρότημα, και κάποιος πρότεινε το Audrey Horne. Σήμερα μας φαίνεται φυσικό. Δεν αποτελεί πλέον όνομα που το συνδέουμε με την τηλεοπτική εκπομπή, σήμερα είναι απλώς το όνομα του συγκροτήματός μας.

- H Eλλάδα βρίσκεται στα πλάνα σας σχετικά με κάποια συναυλία; 


Έχουμε πολύ καλή ανταπόκριση από την Ελλάδα, οπότε ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να έρθουμε εκεί σύντομα και να παίξουμε, αλλά τώρα που μιλάμε δε γνωρίζω να έχει γίνει κάποιος σχεδιασμός. Θα θέλαμε όμως πολύ να έρθουμε!

- Ενα μεγάλο ευχαριστώ Toschie για τη συνομιλία. Εύχομαι κάθε επιτυχία σε όλους σας! 


Ευχαριστώ αδερφέ, τα καλύτερα και σε σένα.




•••

Audrey Horne (Toschie Rød): 
Αny one who claims rock is dead are just not paying attention

I DO NOT know which way the year will end in rock album terms, but so far 2018 has got its No1 record: Norwegian band Audrey Horne, with their sixth album, “Blackout”, have generated the biggest noise in their career and have deservedly attracted the attention of the hard sound. Their Heavy Rock shouted emphatically to all directions that rock is alive, and the band’s frontman, Toschie Rød, spoke to Shadow Nation about this last step of theirs (until the next one) and how all this wonderful musical storm has come about...



{We are a result a maturing process}


- Hello Toschie. Thank you for the honor! 


Pleasure is all mine bro.

- I have been watching your work for many years, but, to be honest, from quite a distance. It was not the same with “Blackout” though. I have been listening to it almost every day since it came out and I cannot get enough of it. You may disagree, but I consider it your most significant work to date. But doesn’t including so many influences, and so strongly too, in one album become a little risky, as the album could turn into a patchwork? Were you ever worried something might go wrong and see the album fail?

Thank you for these kind words. I agree with you on this being our best work. The album has been out for about half a year now, and I still think so. We were never worried that it would fail on an artistic level. An album is only as strong as it´s songs and as long as we feel that we have strong enough songs we do not worry that it has many different influences. 

On a commercial level however one always worry that it will fail, as every artist wants to sell as many albums as they can. But when you make an album you have to put those thought aside. After all, this is not why we make music.


«When we make an album we work out of the thought that we have a personal record collection, but there is an album missing»


- Iron Maiden, Thin Lizzy, Rainbow, Deep Purple, KISS, Lynyrd Skynyrd and so many more bands are heard through “Blackout”, but what comes out of it is Audrey Horne; this is a band performing heavy rock, that had been missing these days. How did you manage to put together all these elements in the studio and come up with such a filling album?

To be honest, when we make an album we work out of the thought that we have a personal record collection, but there is an album missing, one we would love to have in our collection. So we set out make that album. In other words we make music first and foremost for ourselves, and we truly feel that this is the only way to make a good album. As soon as you try to calculate what others would like you are on the wrong path.

- Do you think that periods like the 70s, 80s and 90s, when ideas and music trends kept breaking through, will take long to be repeated in the hard sound?

Everything moves in cycles, and usually within a 20 years period, but in general I guess people always look back and romanticise the past, so I guess the nu metal and grunge revival is already trending. As long as it good music people will always go back and draw influences from it.
We are influenced by music from the 70´s all the way up to todays bands. There are still so many great albums that are being released, so any one who claims rock is dead are just not paying attention. 



«Τo the point where we are being spoiled»

- What are the messages (positive or negative) that you have got from ordinary people and musicians, all these months since the album came out?

We have got so much good feedback on the album, to the point where we are being spoiled. We are truly glad that we have an audience that keep on welcoming our new albums with open arms. Sure, we sometimes come across people who prefer our first album, but most of them feel that we evolve in the right direction. I have yet to read a really bad review of our latest albums, and not many bands can say that.



- What does it take to see more records like “Blackout” out in the stores? Just good knowledge of music (instruments and history), maturity of age, or does the truth lie somewhere between personality, musical education and soul?

I guess the latter, the mixture between the three things you mention here is vital to create good music. We are a result a maturing process and I know that we needed the time, knowledge and experience, both as a band and as persons to get to where we are today songwriting wise. We also are still hungry as musicians, we still feel an urge to write music, and also to travel, play our music live and to meet new people and see new places. I guess the day we do not have that urge is the day we stop doing it. 



«Βoundaries are for narrow minded people»

- How do you manage to contain musicians with an... extreme past such as Arve (Enslaved) within the hard rock boundaries?

Music is music, boundaries are for narrow minded people, and we don´t have time for them.

- I would like you to give me five bands (or more) who have determined the course of Toschie Rod, and for what reasons.

KISS, they introduced me to the magic of the rock, both music and image wise.

The Beatles, their songwriting skills are still to be matched.

Van Halen, showed me the importance of showmanship. You need to write good music, but you also have to entertain. No one did that better than David Lee Roth.

Steve Earle, he showed me that you could use your voice to say something important. Listen to what he has to say.

Tom Waits, there is beauty in ugliness.

A-ha, Madonna and Michael Jackson. I love 80´s pop music in general.

But also punk bands like Against Me!, The Clash and Rancid. Hardcore bands like Everytime I die, Hot Water Music, Norwegian bands like TNT, Kvelertak, Magnet
and finally great artists like Fleetwood Mac, Bruce Springsteen, Tom Petty, The Eagles,Iron Maiden, Queen,Depeche Mode, Slayer, Led Zeppelin, The Police.



- Why did you name the group after a TV character, especially this one? Surely there were other options (laughs)?

What can I say, we came up with the idea of having a woman´s name as a band name and someone suggested Audrey Horne. Today it feels natural.
It is not a name that we associate with the tv show any more, today it is just our band name.

- Is Greece in your plans regarding concerts? 


We have got a lot of good feedback from Greece, so I hope we can come there and play soon, but as we speak I don´t know of any made plans. But we would love to come

- Big thanks Toschie for speaking to me, May I wish every success to all of you! 


Thanks bro, all the best for you too.


THE SHADOW












Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...