Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ των θεμελιωτών, των πραγματικών θρύλων του rock 'n roll, o Jerry Lee Lewis, έφυγε χθες από τη ζωή, σε ηλικία 87 ετών στο Μέμφις. Μιας ζωής ταραχώδους, προκλητικής, που όμως μέσα από αυτή την προσωπική θύελλα, κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλο το μουσικό στίγμα του στην αιωνιότητα, μαζί με τους τέσσερις άλλους κολοσσούς...
To rock 'n roll άρχισε να καταλαμβάνει χώρο ανάμεσα στα blues και την country από τα τέλη της δεκαετίας του '40, με το πιο ανατρεπτικό -από κάθε άποψης- στυλ του. Ξεσηκωτικό, θρασύ, επαναστατικό, ήρθε για να σκαμπιλίσει με δύναμη το συντηρητικό, ψεύτικο και σοβαροφανές πρόσωπο των ΗΠΑ.
Εlvis Presley, Little Richard, Chuck Berry και Βuddy Holly, μαζί με τον Jerry Lee Lewis, έφεραν τα πάνω κάτω στη μουσική μέσα από μια δύσκολη περίοδο ρατσισμού πάσης φύσεως. Αναψαν τη σπίθα, η οποία πυροδότησε την... ατομική βόμβα στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, απ' όπου εξερράγη το ροκ, το χαρντ ροκ και το μέταλ.
Τίποτα δεν θα ήταν ίδιο, αν αυτά τα πέντε παιδιά, δεν ανέτρεπαν το μουσικό σκηνικό και δεν έβαζαν τις βάσεις για να εμφανιστεί, μερικά χρόνια μετά, στην Αγγλία ο σκληρός ήχος.
Με το ξεσηκωτικό πιάνο του, τα παθιασμένα φωνητικά του και το εμπρηστικό στυλ ερμηνείας του, ο Jerry Lee Lewis, ο Killer, αιχμαλώτισε την ουσία της ροκ εξέγερσης. Ενας σκληροτράχηλος καλλιτέχνης του rockabilly, συμπλήρωσε τον ήχο του rock 'n roll με τα Whole Lotta Shakin' Goin' On και Great Balls of Fire.
Ηταν 21 ετών τον Νοέμβριο του 1956 όταν μπήκε στο Sun Studio του Μέμφις και, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως τραγουδιστή της country που μπορούσε να παίξει ένα κακόγουστο πιάνο, ζήτησε ακρόαση.
Με άψογο συγχρονισμό, εντυπωσίασε τους ανθρώπους της Sun Records, η οποία είχε πουλήσει το συμβόλαιο του Εlvis στην RCA Records ένα χρόνο νωρίτερα και χρειαζόταν ένα νέο αστέρι για να πρωτοστατήσει σε μια ομάδα μουσικών που περιελάμβανε τους Carl Perkins, Johnny Cash και Roy Orbison.
Ο πρώτος του δίσκος, μια συναρπαστική ερμηνεία της επιτυχίας του Ray Price Crazy Arms, ήταν μια χλιαρή επιτυχία. Ομως με το Whole Lotta Shakin' Goin' On, που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1957, χάρισε στη Sun την επιτυχία που αναζητούσε.
Αν και αρχικά απαγορεύτηκε από πολλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, το Whole Lotta Shakin' ανέβηκε στο Νο 3 των τσαρτ και πούλησε περίπου έξι εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, καθιστώντας το μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της πρώιμης εποχής του rock 'n roll.
Mέσα σε μια νύχτα ο Lewis έγινε το αντίπαλο δέος του Elvis (λευκοί γαρ και οι δύο...). Ομως ο Lewis, υποστήριξε: «Υπάρχει διαφορά μεταξύ ενός φαινομένου και ενός στυλίστα. Εγώ είμαι στυλίστας, ο Έλβις ήταν το φαινόμενο, και μην το ξεχνάτε».
Τον Νοέμβριο του 1957, η Sun κυκλοφόρησε το Great Balls of Fire, με το ξεχωριστό στυλ πιάνου του Lewis, με το αριστερό χέρι του να χτυπά επίμονα τα πλήκτρα και το δεξί να εκτελεί κυματισμούς, τραγουδώντας «Kiss me, baby — mmmm, feels good». Ο δίσκος έφτασε στο Νο 2 στα τσαρτς, πουλώντας περισσότερα από πέντε εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το καυτό στυλ ερμηνείας του ταίριαζε στο υλικό του. Ηταν πλέον ο Killer. Κλωτσούσε τον πάγκο του πιάνου του στην άκρη, ανέβαινε με τα πόδια στο πληκτρολόγιο. Ηταν κυριευμένος από τη «μουσική του διαβόλου», όπως την αποκαλούσε. Στροβιλιζόταν και ούρλιαζε, χτυπούσε τα πλήκτρα με το πόδι και κυμάτιζε τα ξανθά μαλλιά του μέχρι που έμοιαζαν με περούκα τρόμου.
«Κανείς δεν είχε τέτοια προσέγγιση στη μουσική», θα πει ο Peter Guralnick, συγγραφέας της βιογραφίας του Presley. «Είχε την ικανότητα να βάζει τη σφραγίδα του σε κάθε είδος υλικού που ηχογράφησε».
Ομως, ο Lewis έπεσε τόσο γρήγορα όσο είχε σηκωθεί. Το 1958, καθώς η τρίτη του επιτυχία, Breathless, ανέβηκε στο Νο 2, ξεκίνησε περιοδεία στη Βρετανία. Οι δημοσιογράφοι ανακάλυψαν ότι η νεαρή κοπέλα που ταξίδευε μαζί του, ήταν η Μάιρα Γκέιλ Μπράουν, η 13χρονη ξαδέρφη του και ότι ο ίδιος ήταν ακόμη παντρεμένος με τη δεύτερη σύζυγό του.
Η αποκάλυψη αυτή προκάλεσε σκάνδαλο και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Ο Lewis έκοψε την περιοδεία του και επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες, μέσα από την παγκόσμια κατακραυγή.
Η ηχογράφηση του High School Confidential, από την ομώνυμη ταινία, έφτασε στο Νο 21, αλλά τα μετέπειτα άλμπουμ του απέτυχαν παταγωδώς. Η Sun, ήταν απρόθυμη πλέον να τον προωθήσει. Πολλοί ραδιοφωνικοί σταθμοί αρνήθηκαν να παίξουν τη μουσική του και οι διοργανωτές συναυλιών τού έκλεισαν την πόρτα.
Περιορισμένος σε εμφανίσεις σε μικρά κλαμπ για μερικά δολάρια τη βραδιά, ο Lewis βρήκε τη λύτρωση μέσα από την country.
Tα πολλά χρόνια καταχρήσεων συνοψίστηκαν σε ένα μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1970 και του 1980, με οικογενειακούς καυγάδες, σοβαρές περιπέτειες υγείας και συλλήψεις από την αστυνομία. Ο γιος του, Jerry Lee Junior σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1973. Το 1976, πυροβόλησε κατά λάθος τον μπασίστα του στο στήθος με ένα Magnum, σημαδεύοντας ένα μπουκάλι Coca-Cola.
Δύο μήνες αργότερα, οδηγώντας μια Lincoln έξω από την έπαυλη του Presley στο Μέμφις, κουνούσε ένα όπλο απαιτώντας να δει τον Elvis, πριν συλληφθεί. Το 1981 έφτασε στο κατώφλι του θανάτου ύστερα από εσωτερική αιμορραγία στο στομάχι. Η τέταρτη σύζυγός του, Jaren Pate, πνίγηκε στην πισίνα ενός φίλου του το 1982. Η πέμπτη σύζυγός του, Shawn Michelle Stephens, πέθανε μετά από υπερβολική δόση μεθαδόνης το 1983. Το 1985, αφού οι γιατροί αφαίρεσαν το μισό του στομάχι για να διορθώσουν το έλκος, ο Lewis άρχισε σιγά σιγά να ηρεμεί. Ο γάμος του με την Kerrie McCarver κατέληξε σε διαζύγιο το 2004.
Το βιβλίο της Myra Lewis «Great Balls of Fire: The Uncensored Story of Jerry Lee Lewis», που δημοσιεύτηκε το 1982, ενέπνευσε την ταινία του 1989 «Great Balls of Fire!», με τον Dennis Quaid να υποδύεται τον Lewis.
Το 2019 υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό που τον άφησε ανίκανο να παίξει πιάνο. Ένα χρόνο αργότερα, ωστόσο, ηχογράφησε ένα άλμπουμ με γκόσπελ τραγούδια στο Νάσβιλ και, κατά τη διάρκεια της συνεδρίας, διαπίστωσε ότι το δεξί του χέρι είχε αρχίσει να κινείται, επιτρέποντάς του να χτυπά τα πλήκτρα.
Πριν πεθάνει θα πει: «Εκτιμώ όλους εκείνους που αναγνώρισαν ότι η μουσική του Jerry Lee Lewis είναι μουσική country και τον παντοδύναμο Θεό μας για την ατελείωτη λυτρωτική χάρη του».
The SHADOW
