ΜΕΤΑ το... εκκωφαντικό πέσιμο της αυλαίας των Motorhead με τον θάνατο του Lemmy, τα εναπομείναντα μέλη του γκρουπ, μπήκαν στη διαδικασία ευρέσεως... νέας μουσικής στέγης. Ετσι, ο Mikkey Dee κατέληξε στους Scorpions, ενώ ο Phil Campbell μάζεψε την οικογένεια και ξεκίνησε ένα νέο ταξίδι ως Phil Campbell And The Bastard Sons με το άλμπουμ The Age Of Absurdity...
{Πολλά πράγματα μαζί, αλλά ο Campbell καταφέρνει να διατηρήσει τον έλεγχο}
Dane, Todd και Tyla Campbell πλαισιώνουν τον «γερόλυκο» μπαμπά τους, ενώ στα φωνητικά συναντάμε τον Neil Starr, ο οποίος έχει θητεύσει τα alternative ουαλικά γκρουπ, Attack! Attack! και Dopamine. Τι θέλουν να μας παρουσιάσουν τελικώς οι Campbell, έχοντας ως «κράχτη» ένα τόσο μεγάλο όνομα, όπως ο πρώην κιθαρίστας των Motorhead;
Ακούγοντας το άλμπουμ, στάθηκα αρχικά στα φωνητικά. Ο Neil Starr, τόσο ηχητικά όσο και ερμηνευτικά παραπέμπει ανάμεσα στους Nathan Hunt των Shaman's Harvest και Chris Robertson των Black Stone Cherry κι όπως αντιλαμβάνεστε το alternative στοιχείο αποκτά, μάνι μάνι, σημαντικό ρόλο στο άλμπουμ.
Συνθετικά και ηχητικά οι Phil Campbell And The Bastard Sons δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν εντελώς από το rock n' roll και την ατμόσφαιρα των Motorhead. Eχουν πολλά από τα στοιχεία που αγαπήσαμε ακούγοντας τον Lemmy και την παρέα του και μέσα σ' αυτά περιπλέκονται τόσο το προαναφερθέν alternative στοιχείο, όσο το punk σε κάποια μικρά περάσματα, πολλά μελωδικά μέρη, αλλά και αρκετό φασαριόζικο stoner με όλα τα συμπαρομαρτούντα (έντονα αρώματα Νότου και φυσαρμόνικες).
Σαν πρώτη προσπάθεια ενός γκρουπ που επιδιώκει να παρουσιάσει ένα τελικό ελκυστικό αποτέλεσμα, θα έλεγα ότι οι P.C.A.T.B.S, έχουν «ανακατέψει» πολλά πράγματα μαζί. Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχουν πολλές ιδέες μαζεμένες κάπου εκεί, τις οποίες ο έμπειρος Phil κατορθώνει να βάλει σε τάξη (άγνωστη λέξη γι' αυτόν, ε;..) και πλέον να ακούμε ένα νεανικό, αλλά -προς έκπληξη- στιβαρό άλμπουμ.
Προσωπικά, θα ήθελα το The Age Of Absurdity όπως συστήνεται μέσα από τα Ringleader και Silver Machine, δηλαδή πιο άμεσο, χωρίς πολλά... φρου φρου, αλλά μην παραλείπουμε το γεγονός ότι ο Phil Campbell εκτός από ένας μπαρουτοκαπνισμένος ροκάς, είναι και πατέρας και όπως κάθε... χαζομπαμπάς, σίγουρα θα άφησε πολλά πράγματα των τριών νεαρών (τεσσάρων, μαζί με τον Starr) να «περάσουν» στο στούντιο.
Δε γνωρίζω κατά πόσο το συγκεκριμένο σχήμα θα αποτελέσει ένα μόνιμο γκρουπ ή απλώς πρόκειται για ένα project του Campbell, αλλά το σίγουρο είναι πως το The Age Of Absurdity θα παραδώσει ένα καλό μουσικό μάθημα στον χώρο -κυρίως- του αμερικανικού alternative. Παρότι αποτελεί ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, καταφέρνει να δέσει όλα αυτά τα πράγματα (ηλικίες και ιδιώματα) και να παρουσιάσει μία εξαιρετική πρόταση.
Τα κομμάτια:
1. Ringleader 4:05
2. Freak Show 3:42
3. Skin And Bones 3:50
4. Gypsy Kiss 2:23
5. Welcome To Hell 3:07
6. Dark Days 4:46
7. Dropping The Needle 1:51
8. Step Into The Fire 3:32
9. Get On Your Knees 3:29
10. High Rule 3:57
11. Into The Dark 6:42
12. Silver Machine 4:09
THE SHADOW
Aξιολόγηση: 7>10
