«ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ, ένας μικροσκοπικός Αμερικανός, ήρθε στο Le Parc (σ.σ. ξενοδοχείο στο δυτικό Hollywood, όπου διέμενε ο Ozzy μετά την απόλυσή του από τους Black Sabbath) να συστηθεί. "'Η είναι γκόμενα ή είναι γκέι", σκέφτηκα. Είχε μακριά μαλλιά με wet look και μια παράξενα βαθιά φωνή και ήταν τόσο αδύνατος που σχεδόν δεν υπήρχε...»
{Το άλμπουμ του Randy Rhoads}
Μ' αυτόν τον χαρακτηριστικό τρόπο, περιγράφει ο Οzzy στην αυτοβιογραφία του, την πρώτη συνάντηση με τον άνθρωπο που θα αγαπήσει (επαγγελματικά) παράφορα, τον κιθαρίστα που θα του δώσει το «φιλί της ζωής» και θα τον κάνει να σταθεί ξανά στα πόδια του. Τον σπουδαίο Randy Rhoads.
Είναι η εποχή που ο Osbourne έχει κλείσει με θόρυβο την πρώτη και σημαντικότερη πορεία του στους «πατέρες» του metal και έχει βυθιστεί στο χάος, κάνοντας κάθε είδους κατάχρηση. Η μετέπειτα σύζυγός του Sharon και ο πατέρας της, ο μάνατζερ και ιδιοκτήτης της δισκογραφικής Jet, Don Arden, προσπαθούν πρωτίστως να κρατήσουν στη ζωή τον Madman και στη συνέχεια να «αναστήσουν» τον επαγγελματία Ozzy, αρχικά στη Μ. Βρετανία κι έπειτα στη δύσκολη αγορά των ΗΠΑ.
Πως θα επιτυγχάνονταν αυτό; Αρχικά, προσπαθώντας να τον απομακρύνουν από τις... κακές παρέες και μετά, πηγαίνοντάς τον βόλτα σε όλο το L.A. για να δει νέους κιθαρίστες. Ο Οzzy δεν ήταν σε φάση για κάτι τέτοιο. «Μόλις έβλεπα καναπέ, έπεφτα ξερός», λέει χαρακτηριστικά. Ωσπου ένας φίλος του, του είπε μια μέρα να δει οπωσδήποτε έναν κιθαρίστα που έπαιζε τους Quiet Riot και ήταν καθηλωτικός.
Ετσι φτάνουμε ξανά στο Le Parc, όπου ο Rhoads εμφανίζεται ενώπιον του Ozzy, o oποίος περιγράφει τον σπαρταριστό διάλογο μεταξύ τους:
- Πόσο χρονών είσαι;
- 22...
- Πως σε λένε;
- Randy Rhoads
- Θες μια μπύρα;
- Θα πάρω μια κόκα κόλα, αν υπάρχει... (σ.σ. Ο Rhoads δεν έπινε αλκοόλ, όμως ήταν μανιώδης καπνιστής).
- Θα σου φέρω μια μπύρα. Είσαι άντρας επί τη ευκαιρία;
Ο Randy γέλασε.
- Σοβαρά μιλάω...
- Μμμ, ναι. Ετσι ήμουν τελευταία φορά που με κοίταξα.
Στη συνέχεια οι δύο άνδρες πήγαν σε ένα στούντιο ώστε ο Ozzy να ακούσει τον νεαρό. Ειχε μια Gibson Les Paul, την οποία συνέδεσε σε έναν μικρό ενισχυτή που κουβαλούσε σχεδόν πάντα μαζί του.
- Πειράζει να κάνω λίγο ζέσταμα;
- Κάνε ότι θες.
Ο Rhoads άρχισε να ζεσταίνει τα δάκτυλά του για λίγα λεπτά μπροστά στον Ozzy. Ωσπου:
- Randy σταμάτα. Σταμάτα εκεί που είσαι.
- Τι συνέβη;
- Προσλήφθηκες.
«Ηταν τόσο καλός, που μου ήρθε να κλάψω. Εκτός από σπουδαίος κιθαρίστας ήταν και τζέντλεμαν. Δεν καταλαβα ποτέ γιατί ήθελε να μπλέξει με μένα, ένα πρησμένο αλκοολικό ερείπιο», θα αποκαλύψει χρόνια μετά ο Osbourne.
Κι όντως. Ο Randy Rhoads ήταν από άλλο... ανέκδοτο. Ποτέ δεν έκανε καταχρήσεις (πλην του τσιγάρου), ποτέ δεν του άρεσαν οι Black Sabbath. Eίχε επιρροές από τον Leslie West μέχρι τον Charlie Christian και τον Jogh Williams. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί άρεσε στον κόσμο το Iron Man. To θεωρούσε τόσο απλό που μπορούσε να το παίξει κι ένα παιδί.
Στην πορεία βρέθηκε και μπασίστας. O Bob Daisley που είχε παίξει στο Long Live Rock N' Roll των Rainbow. Για ντράμερ, ο Ozzy κατέληξε με... βαριά καρδιά στον Lee Kerslake των Uriah Heep. Ηθελε διακαώς τον Tommy Aldridge, όμως αυτός δεν ήταν διαθέσιμος εκείνον τον καιρό.
«Θα ήμουν ψεύτης αν πω ότι δεν ήθελα να ανταγωνιστώ τους Black Sabbath. Εκείνο το διάστημα είχαν κυκλοφορήσει το νέο άλμπουμ τους με τον Dio (σ.σ. το Heaven And Hell) και ήταν πραγματικά πολύ καλό. Οταν όμως ολοκληρώσαμε το Blizzard, ήξερα ότι είχαμε κάνει ένα θαυμάσιο άλμπουμ», λέει ο Ozzy. Kαι πράγματι. Το παρθενικό άλμπουμ του Ozzy ήταν σπουδαίο. Προσωπικά, θεωρώ το Blizzard Of Ozz, ως το άλμπουμ του Randy Rhoads. Είχε τα πάντα από αυτόν.
Blizzard Of Ozz ονομαζόταν η προσωπική μπάντα του Madman από το 1978, όταν ήταν ακόμη στους Sabbath, την οποία σταμάτησε για να αφοσιωθεί στη δημιουργία του Never Say Die. Το ίδιο όνομα είχε συμφωνηθεί με τα υπόλοιπα μέλη να έχει και η νέα αυτή μπάντα με το λογότυπο «Ozzy Osbourne» να είναι μικρότερο και κάτω από το σαφώς μεγαλύτερο «Blizzard Of Ozz». Για κάποιον... λόγο (βλ. Sharon...) το εξώφυλλο εκτυπώθηκε... με ανάποδο το μέγεθος των τίτλων, με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν δικαστικές διαμάχες του Ozzy με τον Daisley κυρίως, που θα διαρκέσουν πολλά χρόνια.
Blizzard Of Ozz ονομαζόταν η προσωπική μπάντα του Madman από το 1978, όταν ήταν ακόμη στους Sabbath, την οποία σταμάτησε για να αφοσιωθεί στη δημιουργία του Never Say Die. Το ίδιο όνομα είχε συμφωνηθεί με τα υπόλοιπα μέλη να έχει και η νέα αυτή μπάντα με το λογότυπο «Ozzy Osbourne» να είναι μικρότερο και κάτω από το σαφώς μεγαλύτερο «Blizzard Of Ozz». Για κάποιον... λόγο (βλ. Sharon...) το εξώφυλλο εκτυπώθηκε... με ανάποδο το μέγεθος των τίτλων, με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν δικαστικές διαμάχες του Ozzy με τον Daisley κυρίως, που θα διαρκέσουν πολλά χρόνια.
Ας μπούμε, όμως και στο εσωτερικό. Το Blizzard Of Ozz, όπως προαναφέραμε, είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Rhoads. Aρχίζει με το I Don't Know, ένα κομμάτι που ουσιαστικά περικλείει όλη τη μετα - σαμπαθική φιλοσοφία του Ozzy: χαρακτηριστική echo στα φωνητικά, πανίσχυρο ριφ αλλά και solo από τον Rhoads. Van Halen, Βlackmore, Gary Moore «φωνάζουν» παρόντες μέσα από τα δάκτυλα του νεαρού κιθαρίστα με την παράξενη πουά flying V Jackson.
Crazy Train. Ριφ, solo και κομμάτι - σταθμός στο NWOBHM. O Rhoads αφήνει εδώ το στίγμα του στην αιωνιότητα. Goodbye to Romance: Μια μπαλάντα - ωδή του Ozzy στην εποχή των Sabbath, που τη «ντύνει» μαεστρικά ο Rhoads με ένα κρυστάλλινο κιθαριστικό πέρασμα στο μέσον του κομματιού και τον Don Airey (σημερινό πληκτρά των Deep Purple) να το «σβήνει» εξαιρετικά.
Ούτε ένα λεπτό δε θα κρατήσει το Dee, μία instrumental αφιέρωση με κλασική κιθάρα του Rhoads στη μητέρα του. Ο Οzzy είχε τόση αδυναμία στον μικρό που δύσκολα τού έλεγε «όχι». Suicide Solution: Ξανά ριφ, ριφ, ριφ και σαμπαθική αύρα σε ακόμη ένα κομμάτι που ξεχωρίζει στο άλμπουμ και είναι αυτό που προκάλεσε τη μεγαλύτερη περιπέτεια. Οι στίχοι αφορούν το αλκοόλ και τις καταχρήσεις, είναι σαφώς επηρεασμένοι από τον πρόσφατο τότε θάνατο του Bon Scott των AC/DC. H αυτοκτονία, όμως, ενός εφήβου το 1984, του John McCollum, oδήγησε τον Ozzy στο δικαστήριο ύστερα από μήνυση των γονιών του παιδιού, που θεώρησαν «ύποπτο» το συγκεκριμένο κομμάτι. Ο καλλιτέχνης αθωώθηκε χρόνια μετά.
Mr. Crowley. Εισαγωγή Airey που έμεινε στην ιστορία, κιθαριστικό solo που μνημονεύεται μέχρι σήμερα. Ακόμη ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια του Ozzy και της ιστορίας του metal, βρίσκεται εδώ μέσα. Στο No Bone Movies θα ακούσουμε την πιο glam, την πιο 70's εκδοχή του Osbourne, αλλά και του Rhoads.
Ενα οικολογικό μήνυμα έρχεται μέσα από το Revelation (Mother Earth) με αρκετά σαμπαθική ερμηνεία, αλλά και ένα ανατριχιαστικό κλείσιμο από τον Rhoads.
Ενα οικολογικό μήνυμα έρχεται μέσα από το Revelation (Mother Earth) με αρκετά σαμπαθική ερμηνεία, αλλά και ένα ανατριχιαστικό κλείσιμο από τον Rhoads.
Φινάλε με Steal Away (The Night). Ακόμη ένα μεγάλο ριφ, ένα μεγάλο κομμάτι με το μπάσο να πρωταγωνιστεί και να κλείνει το άλμπουμ όπως θα έπρεπε.
Η νεοκλασική αύρα του Rhoads στο συγκεκριμένο άλμπουμ έφερε νέο αέρα στην πιο μοντέρνα εκδοχή του heavy metal που ανέτειλε στις αρχές της δεκαετίας του '80. Ο χαρισματικός αυτός μικροκαμωμένος καλλιτέχνης άνοιξε τον δρόμο για μια νέα γενιά κιθαριστών και το Blizzard Of Ozz γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία. O πρόωρος θάνατός του όμως το 1982 σε αεροπορικό δυστύχημα, άφησε ημιτελές αυτό το θεαματικό «τσουνάμι» που ήδη προκαλούσε.
Η νεοκλασική αύρα του Rhoads στο συγκεκριμένο άλμπουμ έφερε νέο αέρα στην πιο μοντέρνα εκδοχή του heavy metal που ανέτειλε στις αρχές της δεκαετίας του '80. Ο χαρισματικός αυτός μικροκαμωμένος καλλιτέχνης άνοιξε τον δρόμο για μια νέα γενιά κιθαριστών και το Blizzard Of Ozz γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία. O πρόωρος θάνατός του όμως το 1982 σε αεροπορικό δυστύχημα, άφησε ημιτελές αυτό το θεαματικό «τσουνάμι» που ήδη προκαλούσε.
Μέσα σ' όλα, προέκυψε και μια νέα δικαστική διαμάχη καθώς οι Daisley και Kerslake κινήθηκαν νομικά και τελικά κέρδισαν τη δίκη για μη καταβληθέντα δικαιώματα από το άλμπουμ. Σε απάντηση, ο Osbourne επανέκδοσε το Blizzard of Ozz το 2002 παιγμένο από την αρχή με νέα σύνθεση, μεταξύ της οποίας και ο Trujillo, μετέπειτα μπασίστας του Madman και νυν των Metallica.
Ομως, η δικαιολογημένη αντίδραση των οπαδών, οι οποίοι γύρισαν την πλάτη σ' αυτή την κίνηση, αποθάρρυνε τη δισκογραφική και η αρχική έκδοση αποκαταστάθηκε ως επίσημη το 2011.
Τα κομμάτια:
1. I Don't Know 5:16
2. Crazy Train 4:57
3. Goodbye to Romance 5:36
4. Dee 0:50
5. Suicide Solution 4:20
6. Mr. Crowley 4:57
7. No Bone Movies 3:58
8. Revelation (Mother Earth) 6:09
9. Steal Away (The Night) 3:28
Total length: 39:31
ΤΗΕ SHADOW
• Στα δύο κλιπ που ακολουθούν, συμμετέχουν οι Rudy Sarzo και Tommy Aldridge αντί των Bob Daisley και Lee Kerslake.
