TO 19ο ΑΛΜΠΟΥΜ των Overkill είναι γεγονός και όπως δείχνουν τα πράγματα, οι τύποι αρνούνται να τα παρατήσουν, προσφέροντας ακόμη έναν χορταστικό δίσκο. Τι κι αν βρίσκονται στο δισκογραφικό σύμπαν από το 1985; Ellsworth, D.D. Verni και η παρέα τους, επιστρέφουν με το The Wings Of War για να βροντοφωνάξουν προς πάσα κατεύθυνση, ποιος είναι το αφεντικό του thrash αυτή την περίοδο...
{Μακράν το πιο φορμαρισμένο γκρουπ στο thrash τα τελευταία χρόνια}
Με τον Jason Bittner (Toxik, Flotsam and Jetsam) να αντικαθιστά ύστερα από πολλά χρόνια τον Ron Lipnicki στα τύμπανα, οι Overkill επιστρέφουν σε ήχους πιο 80's, σε ότι αφορά στα ντραμς, αλλά η ορμή τους δε λέει να κοπάσει ούτε στιγμή.
Το ζοχαδιάρικο thrash τους πλημμυρίζει ξανά κάθε δευτερόλεπτο του The Wings Of War, καταδεικνύοντας ότι η εκτόξευση του 2010 με το Ironbound, δε ήταν προσωρινή. Επί εννιά συνεχή έτη και πέντε μεγαλειώδη άλμπουμ, οι Αμερικανοί δείχνουν ότι την τελευταία αυτή περίοδο, είναι το πιο φορμαρισμένο συγκρότημα στο thrash, μακράν από το δεύτερο.
Οι Overkill διανύουν μια νέα νιότη, με την πολύχρονη πείρα τους να τους οδηγεί σε νέες μέρες δόξας με thrash χορταστικό και άκρως ξεσηκωτικό, το οποίο είναι παράλληλα old school, αλλά συνάμα και σύγχρονο.
Rock n' roll και ολίγον hardcore punk αλέθονται μαεστρικά μέσα στην thrash μηχανή τους, παρουσιάζοντας ακόμη ένα άλμπουμ που τιμά τόσο την ιστορία τους, την ιστορία του ιδιώματος στο οποίο ανήκουν, αλλά και τους ίδιους τους οπαδούς τους που τους ακολουθούν πιστά από τα μέσα των 80's.
Mέσα σε περίπου 51 λεπτά, οι Overkill παραδίδουν ακόμη 10 κομμάτια στην ανθρωπότητα, πλούσια στους ήχους που αγαπήσαμε, με τόνους κεφιού, καλού ήχου, δύναμης και πολύ rock n' roll. Οπως και τα προηγούμενα άλμπουμ από το Ironbound κι έπειτα, ο όγκος της μουσικής τους είναι απίστευτα επιβλητικός ξανά, με τα παιχνιδίσματα να δίνουν πάντα κάτι επιπλέον σε κάθε κομμάτι που κοχλάζει μέσα από τις χορδές των D.D. Verni, Dave Linsk και Derek Tailer.
Οι Overkill, όπως προανέφερα, είναι αναμφισβήτητα το πιο φορμαρισμένο thrash γκρουπ των τελευταίων ετών και το φετινό άλμπουμ έρχεται να σφραγίσει αυτή την περίοδο (μέχρι το επόμενο χτύπημα) με τον καλύτερο τρόπο. Δε γνωρίζω πια... μύγα τους τσίμπησε πριν από 9 χρόνια, όμως οι Αμερικανοί αποφάσισαν να κρατήσουν ψηλά τη σημαία ενός χιλιοταλαιπωρημένου ιδιώματος και το πετυχαίνουν. Χωρίς κόπο, πειράματα και αναζητήσεις, αλλά με αυθεντικότητα, μεράκι και ψυχή. Στοιχεία δηλαδή που λείπουν στις μέρες μας...
Τα κομμάτια:
1. Last Man Standing 5:49
2. Believe in the Fight 5:03
3. Head of a Pin 5:56
4. Bat Shit Crazy 4:33
5. Distortion 6:09
6. A Mother's Prayer 3:58
7. Welcome to the Garden State 4:42
8. Where Few Dare to Walk 5:25
9. Out on the Road-Kill 4:41
10. Hole in My Soul 4:47
Total length: 51:03
Τhe SHADOW
Aξιολόγηση: 9>10
