ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ συγκίνηση προκάλεσε η πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων, ένα ιστορικό μνημείο εννέα αιώνων. Ολα τα μεγάλα διεθνή δίκτυα, διέκοψαν χθες το πρόγραμμά τους για να συνδεθούν με τον τόπο της μεγάλης καταστροφής, αφιερώνοντας τεράστιο τηλεοπτικό «φιλέτο» σε αυτή. Ολα, πλην της ελληνικής τηλεόρασης...
Οι θρυλικές καμπάνες της Notre Dame σίγησαν από χθες, υποχωρώντας στη μανία της φωτιάς, με τον κόσμο να παρακολουθεί άφωνος τις πρωτοφανείς εικόνες ενός μνημείου το οποίο γνώριζε μεγάλες δοκιμασίες, αλλά μας χάρισε και ομώνυμο το επικό δράμα του Βίκτωρος Ουγκό.
Η ελληνική τηλεόραση, όμως, πλην κάποιων ολιγόλεπτων έκτακτων δελτίων, προτίμησε να μη διακόψει τη ροή του προγράμματός της, το οποίο προσέφερε στον κόσμο σ’ εκείνο το χρονικό σημείο, τηλεπαιχνίδια, ριάλιτι και σίριαλ. Αλλωστε δεν καιγόταν το εξοχικό κάποιας τηλεπερσόνας ή το αυτοκίνητο κάποιου σταρ τηλεπαιχνιδιού...
Δυστυχώς, η φωτιά της Notre Dame φώτισε με τον πιο δυσάρεστο τρόπο, το κατηφορικό μονοπάτι που διανύει τις τελευταίες δεκαετίες η ελληνική τηλεόραση. Μια τηλεόραση έρμαιο της (φθηνής) τηλεθέασης, μια τηλεόραση που ψάχνει απεγνωσμένα να μυρίσει «αίμα» σαν τις ύαινες, κι όχι να προτείνει στον τηλεθεατή και να τον «κατευθύνει» -με τη σωστή πλευρά της έννοιας.
Να μετατραπεί σε έναν οδηγό γνώσης και προτάσεων, που μπορεί να μη φέρει άμεσα την πολυπόθητη τηλεθέαση, αλλά θα «χτίσει» βήμα βήμα μια αληθινή σχέση με τον τηλεθεατή, παρουσιάζοντάς του προγράμματα που θα εξιτάρουν τη φαντασία και τη φιλομάθεια, θα ενισχύσουν τις αξίες, τα ήθη, την παράδοση, τον πολιτισμό, την επιστήμη κι όχι τα απωθημένα, τις ψυχώσεις και την εσωστρέφεια.
Η Παναγία των Παρισίων, έστω και με την καταστροφή της, ώθησε αρκετούς -είν’ η αλήθεια- να κλικάρουν σε σάιτ ή να ξεφυλλίσουν βιβλία, σχεδόν... ένοχα, προκειμένου να μάθουν (περισσότερα) πράγματα γι’ αυτό το μνημείο και θαύμα της γοτθικής αρχιτεκτονικής.
Δυστυχώς, ακόμη στην Ελλάδα, κάποια πράγματα φωτίζονται μόνο όταν καίγονται...
ΤΗΕ SHADOW
