Τρίτη 11 Ιουλίου 2023

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Extreme - Six [2023]

ΥΣΤΕΡΑ από 15 ολόκληρα χρόνια και... σχεδόν μια ζωή από το ντεμπούτο τους του 1989, οι Extreme επιστρέφουν, έχοντας ξανά μεγάλη διάθεση (πειραματισμού, ενέργεια, ιδέες), καταδεικνύοντας ότι η υπομονή είναι σοφία. Το, μόλις, έκτο άλμπουμ της 34χρονης πορείας τους με τίτλο «Six», θεωρώ πως θα ικανοποιήσει κάθε θαυμαστή της ιδιαίτερης αυτής μπάντας και θα αιφνιδιάσει θετικά με τα άγρια ξεσπάσματα του φοβερού και τρομερού Nuno Bettencourt...








Μεγάλη στιγμή...





Οι 
Extreme βγήκαν στο... σανίδι σε μια εποχή όπου το hair metal παρέδιδε τη σκυτάλη στις αγέλες του grunge, όμως τόσο η δημιουργικότητά τους, όσο και η φαντασία αλλά και οι ικανότητές τους, τους κράτησαν ψηλά, διαμορφώνοντας έναν πιστό πυρήνα οπαδών.

Και παρότι η ιστορία έχει αποδείξει πως όσο περνούν τα χρόνια, η φθορά είναι εμφανής στα περισσότερα συγκροτήματα, η μπάντα από τη Βοστώνη εμφανίζεται φρέσκια, μοντέρνα, με φαντασία και δύναμη όπου χρειάζεται, χαρίζοντάς μας ένα άλμπουμ με ποικιλία και υψηλή τεχνική.


To Rise που ανοίγει το άλμπουμ, δεν επιλέχθηκε τυχαία για το καλωσόρισμα. Ο 
Bettencourt υποδέχεται τον ακροατή με ένα φονικό, γεμάτο ριφ και το κομμάτι ξεχύνεται μέσα από ιδιώματα όπως το alt metal, το grunge και άλλες μουσικές των 90's, μέχρι ο Bettencourt ξανά να κάνει μια υπέροχη επίδειξη υψηλής τεχνικής και να απογειώσει τη διάθεση.

Το γκρουπ «παίζει» παντού και ο Gary Cherone στέκεται υπέροχα πίσω από το μικρόφωνο, «παροτρύνοντας» τους φίλους της μπάντας να... ξεκολλήσουν επιτέλους από το More Than Words...

Πολύ έντονες πινελιές έχει και το #Rebel, με τον Cherone να κατακρίνει τη νοοτροπία του όχλου και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι Extreme, κυρίως, με αυτά τα δύο κομμάτια δείχνουν τα δόντια τους, προσφέροντας δύναμη, πειραματισμούς (στοιχεία intustrial), μελωδίες, κιθαριστική ηδονή και ριφ που θα ακούσουμε και στο επόμενο κομμάτι, το 
Banshee που θυμίζει έντονα Pornograffiti.


Από το Six αξίζει να κατευθυνθείτε πέρα των τριών προαναφερθέντων, και στα Save Me (εδώ ο Cherone «πλέει» πολύ κοντά στον Steven Tyler), το The Mask, το οποίο ανοίγει με απολαυστικό μπάσο, θυμίζει Marilyn Manson παράλληλα με Cult και ίσως καταλήγει σε δομές τύπου Alter Bridge, προσφέροντας υπέροχες στιγμές σ' αυτούς που μπορούν να διακρίνουν πράγματα μεσα από ένα κομμάτι.

Το άλμπουμ, όμως, δεν αποτελεί ένα συνεχόμενο σφυροκόπημα. Υπάρχουν κομμάτια με τα οποία ο ακροατής μπορεί να χαλαρώσει και να ψάξει πιο... άνετα τους πειραματισμούς και το παιχνίδισμα των Extreme. Από το πανέμορφο Beautiful Girls με ρέγκε χροιά, το εκμοντερνισμένο φανκ rock n' roll του Thicker Than Blood, το υπέροχο mid tempo, Other Side of the Rainbow με υπέροχες κιθάρες και τον Cherone να υφαίνει μια φωνητική ιστορία για την αγάπη και τις δεύτερες ευκαιρίες (τι υπέροχο κομμάτι) ή το Small Town Beautiful που μας γυρίζει πολύ πίσω χρονικά. Τόσο αυτό το κομμάτι όσο και το Here's to the Losers εμφανίζουν την επιρροή των Queen πάνω στη μπάντα αυτή (κυρίως στον τρόπο ερμηνείας).

Οι Extreme βγάζουν εσώψυχα και δεν ντρέπονται να ακουμπήσουν στα ακούσματα που είχαν μικροί (πχ. το Hurricane θυμίζει πολύ Simon & Garfunkel ή Beatles), δε διστάζουν να «μπερδέψουν» τον ακροατή, να τον βάλουν σε σκέψεις, να του προσφέρουν πολλά πράγματα και εναλλαγές τοπίων.

Το Six ίσως φανεί παράταιρο με το πρώτο ή βιαστικό άκουσμα. Οι Extreme βουτούν παράλληλα στα νιάτα τους και στο παρόν, δεν έχουν στο μυαλό τους ένα νέο 
Get the Funk Out, καλούν τον κόσμο για μια ακρόαση ζωής και βιωμάτων και νομίζω ότι το πετυχαίνουν. Βρείτε χρόνο και ακούστε ένα άλμπουμ που δεν χωρά σε καλούπια (σ.σ. θα βαθμολογούσα με 9, αλλά θεωρώ ότι η παραγωγή του Bettencourt θα έπρεπε να είναι καλύτερη σε ένα τόσο πολυποίκιλο άλμπουμ).

Τα κομμάτια:

1. Rise 4:35
2.#Rebel 4:23
3. Banshee 3:34
4. Other Side of the Rainbow 4:11
5. Small Town Beautiful 4:27
6. The Mask 4:13
7. Thicker Than Blood 3:46
8. Save Me 4:51
9. Hurricane 3:31
10. X Out 5:50
11. Beautiful Girls 4:04
12. Here's to the Losers 5:05

Τhe SHADOW
Αξιολόγηση: 8>10




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...