Πέμπτη 2 Μαΐου 2024

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Accept - Humanoid [2024]

  

ΤΟ 2024 φέρνει στο προσκήνιο ακόμη έναν «δεινόσαυρο» της χρυσής εποχής του heavy metal, μετά τους Judas Priest και Saxon. Οι Accept επιστρέφουν με το 17ο άλμπουμ της ένδοξης πορείας τους, το Humanoid, με τον κοινό παρονομαστή των τριών αυτών μεγαθήριων να είναι ο Andy Sneap στην παραγωγή...








Καλός ήχος, μέτριες συνθέσεις





Από την εξωπραγματική επανεκκίνησή τους το 2010 με το Blood Of The Nations, οι Accept συμπορεύονται με τον χαρισματικό παραγωγό και κιθαρίστα πλέον των Judas Priest, και όπως θα αντιληφθείτε ακούγοντας το 
Humanoid, ο Sneap συνεχίζει να παράγει έναν πλούσιο groove ήχο, τον οποίο απολαμβάνουμε τόσα χρόνια τώρα.

Καλά όλα αυτά βέβαια, όμως, τι συμβαίνει στο συνθετικό σκέλος; Με τη φυγή του Peter Baltes μετά το The rise Of Chaos του 2017, ο Wolf Hoffmann έχει αναλάβει το μεγαλύτερο βάρος των συνθέσεων με τον Tornillo να προσφέρει εξαιρετικούς στίχους.

Στο φετινό πόνημά τους, οι προβληματισμοί για τη σύγχρονη κοινωνία είναι έντονοι, όπως άλλωστε καταμαρτυρά και το εξώφυλλο. Τεχνολογία, κινητά, φοβίες, θάνατος, μέλλον, δημιουργούν ένα σκοτεινό πλαίσιο από το οποίο ξεπηδούν μηνύματα αισιοδοξίας.


Συνθετικά, όμως, οι Accept δείχνουν να επαναλαμβάνονται. Ο ήχος αποτελεί κομβικό σημείο σε ένα άλμπουμ, η γερμανική μπάντα σαφώς και τον έχει συλλάβει, αλλά το σύνολο των κομματιών δεν προσφέρει κάτι καινούριο. 

Ο Hoffmann προσφέρει χορταστικά ριφ και solos υπό τα γεμίσματα του Uwe Lulis, ο Tornillo ερμηνεύει πολύ πειστικά για μια φορά ακόμη, τα τύμπανα του Christopher Williams είναι στιβαρά όπως και το μπάσο του Martin Motnik, όμως θεωρώ ότι από το άλμπουμ απουσιάζει η φαντασία. 

Οι Accept ακολουθούν μια συνθετική πεπατημένη, που κάνει το Humanoid να μοιάζει ως συνέχεια του μετριότατου Too Mean To Die, αλλά στην καλύτερη εκδοχή του. Τι θα κρατούσα από το άλμπουμ αυτό; Το Frankenstein που έχει λόγο ύπαρξης, τα Man Up και Straight Up Jack βγάζουν μια πολύ rock n' roll αύρα από AC/DC και Krokus, το Nobody Gets Out Alive έχει μια υπέροχη δομή, όπως και το Mind Games και Southside of Hell.

Θα έλεγα πως απογοητεύτηκα από κομμάτια όπως τα Diving into Sin, Humanoid ή το slow tempo και αδιάφορο, Ravages of Time.

Τι θέλω να πω με όλα αυτά; Οτι με το Humanoid ο ακροατής θα περάσει ένα γεμάτο 45λεπτο. Αν, όμως, θέλει να ευχαριστηθεί Accept, σίγουρα θα στραφεί σε άλλα άλμπουμ τους. Ακόμη κι αν μιλάμε από το 2010 κι έπειτα, όπως τα Blood Of The Nations, Stalingrad και Blind Rage.

Τα κομμάτια:

1. Diving into Sin 4:00
2. Humanoid 4:35
3. Frankenstein 4:14
4. Man Up 5:08
5. The Reckoning 4:34
6. Nobody Gets Out Alive 4:06
7. Ravages of Time 4:15
8. Unbreakable 4:53
9. Mind Games 4:05
10. Straight Up Jack 3:27
11. Southside of Hell 4:56
Total length: 51:41

Τhe SHADOW
Aξιολόγηση: 6,5/10









Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...