OTAN μιλάμε για τους Therapy?, το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στον νου, είναι σαφέστατα το Troublegum του 1994, ασχέτως αν από τότε έχουν περάσει 21 χρόνια ή αν έχουν μεσολαβήσει 9 άλμπουμ, μέχρι το τελευταίο δισκογραφικό χτύπημα των ημερών, με το Disquiet. Κι όμως, η βορειοϊρλανδέζικη μπάντα διανύει το 25ο έτος μιας τουλάχιστον σπουδαίας πορείας στη μουσική...
Η δισκογραφία τους από τη δημιουργία τους το 1990 μέχρι σήμερα αριθμεί 14 άλμπουμ και παρότι δεν ανέρχονται πλέον στα υψηλά επίπεδα των τσαρτς όπως στη χρυσή εποχή τους, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, και μόνο το γεγονός ότι διαθέτουν πάντα έναν σημαντικό πυρήνα φανατικών θαυμαστών και συνεχίζουν ασταμάτητα τις περιοδείες και τις ηχογραφήσεις άλμπουμ δείχνει πόσο αφοσιωμένοι και άξιοι είναι σ' αυτό που κάνουν.
Οι Therapy? προχωρούν αξιοπρεπώς μπροστά, πειραματιζόμενοι με διαφορετικούς ήχους και θέματα, κρατώντας ζωντανό το ενδιαφέρον όχι μόνο των θαυμαστών τους αλλά και των ιδίων. Από το 1994 και το Troublegum, το οποίο πούλησε πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα και έκανε διάσημο το συγκρότημα, οι Therapy? διατήρησαν τη δημοτικότητά τους με το Infernal Love, αν και κάποιοι από τους οπαδούς τους απογοητεύθηκαν με τον νέο, πιο ρομαντικό ήχο του δίσκου. Το άλμπουμ Suicide Pact-You First, του 1999, αποτελούσε την προσπάθεια του συγκροτήματος να εκφράσει την οργή του, ενώ το Shameless (2001), κατέδειξε μια στροφή του γκρουπ σε μια πιο ροκ εν ρολ-πανκ κατεύθυνση. Στα Croοked Timber του 2009 και στο A Brief Crack of Light του 2012 η μπάντα έστριψε ξανά το «τιμόνι» σε μια πιο πειραματική προσέγγιση του ήχου τους, με πιο σκοτεινά άμπιεντ κομμάτια. Ωστόσο, οι Therapy? κατάφεραν να διατηρήσουν αυτή την ισχυρή μίξη στίχων και μουσικής που χαρακτηρίζουν, χωρίς αμφιβολία, το συγκρότημα σε κάθε του κομμάτι.
Ετσι, φτάνουμε στο φετινό Disquiet, έναν δίσκο που πριν την κυκλοφορία του έφερε την ταμπέλα της «επιστροφής στον ήχο του Troublegum», χωρίς να έχει καν ακούσει κανείς ούτε μία νότα. Ετσι, τουλάχιστον, διέδιδε ο ηγέτης του γκρουπ, Andy Cairns, προσθέτοντας ότι θεωρεί το άλμπουμ αυτό μια συνέχεια του Troublegum.
Οι Therapy? προχωρούν αξιοπρεπώς μπροστά, πειραματιζόμενοι με διαφορετικούς ήχους και θέματα, κρατώντας ζωντανό το ενδιαφέρον όχι μόνο των θαυμαστών τους αλλά και των ιδίων. Από το 1994 και το Troublegum, το οποίο πούλησε πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα και έκανε διάσημο το συγκρότημα, οι Therapy? διατήρησαν τη δημοτικότητά τους με το Infernal Love, αν και κάποιοι από τους οπαδούς τους απογοητεύθηκαν με τον νέο, πιο ρομαντικό ήχο του δίσκου. Το άλμπουμ Suicide Pact-You First, του 1999, αποτελούσε την προσπάθεια του συγκροτήματος να εκφράσει την οργή του, ενώ το Shameless (2001), κατέδειξε μια στροφή του γκρουπ σε μια πιο ροκ εν ρολ-πανκ κατεύθυνση. Στα Croοked Timber του 2009 και στο A Brief Crack of Light του 2012 η μπάντα έστριψε ξανά το «τιμόνι» σε μια πιο πειραματική προσέγγιση του ήχου τους, με πιο σκοτεινά άμπιεντ κομμάτια. Ωστόσο, οι Therapy? κατάφεραν να διατηρήσουν αυτή την ισχυρή μίξη στίχων και μουσικής που χαρακτηρίζουν, χωρίς αμφιβολία, το συγκρότημα σε κάθε του κομμάτι.
Το πρώτο κομμάτι, το Still Hurts, σίγουρα βάζει τα πρώτα... στάνταρ για τον δίσκο. Πρόκειται για ένα σπουδαίο, αν και μεμψίμοιρο κομμάτι με γεμάτα ριφ, και τα ουρλιαχτά του Cairns να περιστοιχίζονται από μελωδικές γέφυρες και δυνατά ντραμς, οπότε είναι εύκολο να το παραλληλίσει κανείς με το πρώτο κομμάτι του Troublegum, το Κnives, καθώς οι ίδιοι οι στίχοι ξεκάθαρα απηχούν στο πώς αισθάνεται ο Cairns, 20 χρόνια αφότου έγραψε τους στίχους του Troublegum.
Τα δύο επόμενα κομμάτια, το Tides και το Good News is No News, θα μπορούσαν εύκολα να βρίσκονται σε ένα από τα προηγούμενα άλμπουμ των Therapy?, έχοντας πιασάρικους σκοπούς και ρεφρέν με το... κιλό, με το Tides να καταδεικνύει την πιο μελωδική και ήπια πλευρά του συγκροτήματος. Είναι λοιπόν εύκολο να διακρίνει κανείς από τα τρία πρώτα κομμάτια ότι οι Therapy? έχουν επιστρέψει στην προσέγγιση των τρίλεπτων ροκ ύμνων, ωστόσο υπάρχει και περισσότερη ουσία σε αυτά. Το Idiot Cousin είναι ένα θαυμάσιο έργο αυτοαποδοκιμασίας, με έναν ανελέητο ριφ κι ένα σχεδόν υπνωτιστικό ρεφρέν, με τον Cairns να θυμάται την ίδρυση του συγκροτήματος όταν του είπαν: «Δε μοιάζεις με τύπο που τραγουδά», και με τον αυτοσαρκασμό που βγαίνει στον στίχο «Να’στε σίγουροι ότι θα τα κάνουμε όλα ***** όταν πλησιάσουμε στην κορυφή», το τραγούδι αυτό στέλνει τους ακροατές πίσω στις πρώτες ημέρες των Therapy? όπως ακούγονταν σε άλμπουμ σαν το Nurse.
Οι στίχοι του Cairns ήταν πάντοτε απίστευτα ανοιχτοί και αυτοσαρκαστικοί και σε αυτό το άλμπουμ τον βλέπει κανείς να ξεγυμνώνει τον εαυτό του για μια ακόμη φορά, ιδιαιτέρως στο εξαιρετικό Insecurity: Εδώ ο Cairns, μάχεται ανοιχτά με τους δικούς του δαίμονες και το κομμάτι θυμίζει έντονα το Isolation από το Troublegum, ακόμη και με τους σχεδόν ίδιους ήχους του μπάσου. Το κομμάτι με τον τίτλο Vulgar Display of Powder (έμπνευσμένο από το ανυπέρβλητο Vulgar Display of Power των Pantera), δηλαδή «Ωμή εμφάνιση σκόνης» αποτελεί ωδή στη χρήση κοκαΐνης και περιλαμβάνει τους φανταστικούς στίχους «Θορυβώδης και πομπώδης, με την κοκαΐνη μέχρι τα μάτια, δεν τα βγάζεις έτσι πέρα, δειλέ!»
Εδώ σίγουρα εκπληρώνεται η υπόσχεση δημιουργίας ροκ κομματιών, χωρίς πια τους πειραματισμούς και τα ορχηστρικά που εμφανίζονταν σε πρόσφατους δίσκους. Εδώ υπάρχει η παλιά καλή συνταγή των Therapy? με τους δυνατούς ρυθμούς και τα σαρωτικά ρεφρέν, τουλάχιστον μέχρι να φτάσουμε στο κομμάτι που κλείνει το άλμπουμ, το Deathstimate, ένα τρομερό επτάλεπτο σκοτεινό και όμορφο κομμάτι που δείχνει τον λυρισμό του Cairns σχετικά με το τέλος της υπάρξεως, ένα επικό άσμα που ίσως είναι το καλύτερο τραγούδι που βρίσκει κανείς εδώ μέσα.
Αποτελεί ρίσκο όταν συγκροτήματα, αποφασίζουν να επιστρέψουν στις ημέρες της δόξας τους, ωστόσο οι Therapy? δεν έχουν προσπαθήσει να αναπαράξουν τον ήχο του Troublegum. Το συγκρότημα έκανε αυτό που έκανε πάντα, δημιουργώντας ένα άλμπουμ που ήθελε να είναι κατάλληλο για την εκάστοτε εποχή του γκρουπ.
Πέρα από ένα, δυό τραγούδια που δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, έχουμε ένα απίστευτα συμπαγές έργο που αντιπροσωπεύει με τον καλύτερο τρόπο το συγκρότημα. Το Disquiet είναι σίγουρα ένα αρκετά εύπεπτο και radio friendly άλμπουμ. Είναι συζητήσιμο κατά πόσον θα κάνει περισσότερο κόσμο να μάθει το συγκρότημα, αφού δυστυχώς οι μέρες αυτές έχουν μάλλον παρέλθει. Όμως για τους φανατικούς φίλους των Therapy? είναι, αναμφισβήτητα, ένα εξαιρετικό άλμπουμ.
Αποτελεί ρίσκο όταν συγκροτήματα, αποφασίζουν να επιστρέψουν στις ημέρες της δόξας τους, ωστόσο οι Therapy? δεν έχουν προσπαθήσει να αναπαράξουν τον ήχο του Troublegum. Το συγκρότημα έκανε αυτό που έκανε πάντα, δημιουργώντας ένα άλμπουμ που ήθελε να είναι κατάλληλο για την εκάστοτε εποχή του γκρουπ.
Πέρα από ένα, δυό τραγούδια που δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, έχουμε ένα απίστευτα συμπαγές έργο που αντιπροσωπεύει με τον καλύτερο τρόπο το συγκρότημα. Το Disquiet είναι σίγουρα ένα αρκετά εύπεπτο και radio friendly άλμπουμ. Είναι συζητήσιμο κατά πόσον θα κάνει περισσότερο κόσμο να μάθει το συγκρότημα, αφού δυστυχώς οι μέρες αυτές έχουν μάλλον παρέλθει. Όμως για τους φανατικούς φίλους των Therapy? είναι, αναμφισβήτητα, ένα εξαιρετικό άλμπουμ.
Η tracklisting:
1. Still Hurts 02:57
2. Tides 03:35
3. Good News Is No News 03:42
4. Fall Behind 02:55
5. Idiot Cousin 03:03
6. Helpless Still Lost 04:40
7. Insecurity 04:10
8. Vulgar Display of Power 03:45
9. Words Fail Me 02:38
10. Torment Sorrow Misery Strife 03:16
11. Deathstimate 07:00
