OΙ ΤΟΤΟ επέστρεψαν εννέα χρόνια μετά την τελευταία απόπειρά τους και το σπουδαίο Falling In Between του 2006. Εννέα χρόνια μέσα στα οποία άλλαξαν πολλά: Εφυγε ο Bobby Kimball, έφυγε ο Simon Phillips, αλλά και ο Greg Phillinganes, ενώ το γκρουπ δέχθηκε ένα ακόμη χτύπημα, με τον θάνατο και του δεύτερου από τα τρία αδέρφια Porcaro, του Mike. Oι ΤΟΤΟ, βρήκαν, όμως τη δύναμη σηκώθηκαν όρθιοι...
Luckather και Paich κάλεσαν ξανά τους παλιόφιλους Joseph Williams, Dave Hungate και τον τελευταίο Porcaro, τον Steve, και με τη συμβολή του Keith Carlock στα ντραμς, μας χαρίζουν το 13ο άλμπουμ τους, έστω κι αν το ονομάζουν... 14 (ΧIV). Σε παλαιότερα θέματα για τους ΤΟΤΟ, είχα γράψει πως τα κομμάτια Africa, Rosanna, Ηοld The Line κτλ δεν απεικονίζουν τη συνολική πορεία αυτής της τεράστιας μπάντας, αφού σε άλμπουμ όπως τα Tambu, Mindfields και Falling In Between, εκτόξευσαν τον πήχη τους, παίζοντας «διαστημικό» progressive, αφήνοντας το pop rock παρελθόν τους, για λίγο, στην άκρη. Στο ΧΙV, το συγκρότημα φέρνει ξανά το pop υπόβαθρο στο προσκήνιο, όμως σε ισόποσες δόσεις με jazz, funky και φυσικά progressive, πιάνοντας όλο το φάσμα της μεγαλειώδους πορείας τους, από το 1978 μέχρι σήμερα.
Ετσι, τη μία θα ακούσεις το υπέροχο, κλασικό prog ΤΟΤΟ κομμάτι για τα τελευταία άλμπουμ τους, Running Out of Time, το απλό, μελωδικό, επιβλητικό Holy War, το οποίο καταδεικνύει πόσο καλοκουρδισμένο γκρουπ είναι, την άλλη, το Orphan, το οποίο γνωρίσαμε ως πρώτο single. Μπλουζ με... πειραγμένο μετρονόμο θα ακούσουμε λίγο πιο πριν στο 21st Century Blues. Yπέροχα πράγματα θα συναντήσουμε και στο Unknown Soldier, ένα αφιέρωμα στον Jeffrey Porcaro. Eνα κομμάτι με εξαιρετικούς στίχους (Thousands of my brothers lay before me, On hallowed ground like ghosts I hear them cry), ντραμς που βγάζουν πολύ πόνο, οργισμένα ριφ και prog ακόρντα. Από το The Little Things (μια pop χαριτωμενιά που ακούγεται ευχάριστα μεν, αλλά θα μπορούσε να απουσιάζει), το άλμπουμ «βουτά» πιο πολύ στις pop rock καταβολές του -δάκτυλος Steve Porcaro-, το Chinatown, θυμίζει πάρα πολύ το Georgy Porgy με κάποια κιθαριστικά μπουκώματα, ενώ η παρένθεση αυτή κλείνει με το All the Tears That Shine: οι ΤΟΤΟ είναι ίσως η μοναδική μπάντα που μπορεί να δώσει τόσο χρώμα στη μελαγχολία. Λίγο πριν από το τέλος αυτού του ταξιδιού, συναντάμε το Fortune, που φέρνει άμεση αλλαγή (το χρειαζόμασταν), με funky ρυθμούς και έναν μοναδικό «διάλογο» Paich, Luckather, στο πιάνο και στην κιθάρα. Στο φινάλε, μας περιμένει η μεγαλύτερη έκπληξη που είχα να ζήσω πολλά χρόνια. Το Great Expectations, αποτελεί ένα από τα καλύτερα κομμάτια της ιστορίας των ΤΟΤΟ. Θυμίζει Flying Colors και έχει συμπτύξει jazz, funky και progressive σε κάθε δευτερόλεπτο από τα συνολικά 6,48 λεπτά του. Αν το XIV περιείχε μόνο αυτό το κομμάτι, πάλι θα έδινα 20 ευρώ για να το αποκτήσω.
Συμπερασματικά, θα ήθελα να τονίσω, ότι ο Keith Carlock στέκεται αξιοπρεπέστατα στα ντραμς του, όμως αδικείται κατάφωρα από την παραγωγή. Αν πίσω από το σετ υπήρχε ο Porcaro ή ο Phillips, o ήχος θα ήταν πιο προσεγμένος. Οπως και να 'χει, oι ΤΟΤΟ επιστρέφουν για να μας θυμίσουν όλες τις στάσεις της καριέρας τους σε κάθε κομμάτι του άλμπουμ. Η μουσική τους ρέει σαν κρυστάλλινο νερό, στροβιλίζεται σε prog δίνες και απελευθερώνεται ακόμη πιο ορμητική για να συνεπάρει τον ακροατή. Τους ευχαριστούμε...
 |
| O Mike Porcaro, που «έφυγε» πρόσφατα στα 59 χρόνια του. |
Η tracklisting:
1. Running Out of Time 4:06
2. Burn 4:56
3. Holy War 5:24
4. 21st Century Blues 6:08
5. Orphan 3:55
6. Unknown Soldier (For Jeffrey) 5:06
7. The Little Things 4:34
8. Chinatown 5:07
9. All the Tears That Shine 5:09
10. Fortune 4:46
11. Great Expectations 6:48
3. Holy War 5:24
4. 21st Century Blues 6:08
5. Orphan 3:55
6. Unknown Soldier (For Jeffrey) 5:06
7. The Little Things 4:34
8. Chinatown 5:07
9. All the Tears That Shine 5:09
10. Fortune 4:46
11. Great Expectations 6:48
Αξιολόγηση 8>10
