ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Wolf Hoffmann - Headbangers Symphony [2016]

H ΣΤΕΝΗ σχέση του rock και του heavy metal με την κλασική μουσική είναι πασιφανής και δεδομένη, όλα αυτά τα χρόνια ύπαρξης των δύο πρώτων ιδιωμάτων. Από τον καιρό που ο Jon Lord έβαζε Mπαχ μοτίβα στο Highway Star και τη «δημιουργία» του νεοκλασικού «κύματος» κιθαριστών (Rhoads, Malmsteen, Tolkki κτλ) ή τις πρώτες συνεργασίες μεγάλων γκρουπ με συμφωνικές ορχήστρες, πέρασαν πολλά χρόνια. Το να ακούς σήμερα, κλασική μουσική μέσα από το συμφωνικό metal, πλέον, δεν εκπλήσσει. Και ο κιθαρίστας και συνιδρυτής των Accept, Wolf Hoffmann, μας δίνει ακόμη μία σπουδαία εκδοχή...

{Οταν το heavy metal συναντά 

την κλασική μουσική, είναι πρόκληση. 

Οταν εμπλέκεται ο Wolf Hoffmann, είναι μαγεία}

Ο 56χρονος Γερμανός καλλιτέχνης, ο άνθρωπος που όχι μόνον κράτησε ζωντανούς τους Accept στην μετά Udo εποχή, αλλά με τον Mark Tornillo στα φωνητικά, μας παρέδωσε τρία απίστευτα άλμπουμ, το Blood Of The Nations (2010), το Stalingrad (2012) και το Βlind Rage (2014), παρουσιάζει φέτος το 2ο προσωπικό άλμπουμ του, το Headbangers Symphony.

Ενα άλμπουμ διασκευών, έργων κορυφαίων κλασικών συνθετών, όπως οι Beethoven, Bizet, Vivaldi, Mozart, Tchaikovsky, Puccini κ.α. μέσα από τη μουσική παιδεία και πείρα ενός σπουδαίου κιθαρίστα. Ομως και στα πρόσφατα άλμπουμ των Accept ακούσαμε τις κλασικές επιρροές του Hoffmann, όπως στο Teutonic Terror (ριφ βασισμένο στο Scherzo του Beethoven), αλλά και στο Final Journey, όπου ακούμε το εισαγωγικό μέρος από τη σουίτα «Πρωί» του Edvard Grieg.

«Ανέκαθεν άκουγα κλασική μουσική, μέχρι και σήμερα. Έχω μια τεράστια συλλογή και συχνά κρατάω σημειώσεις αν κάτι μου αρέσει. Οταν παρατηρώ ότι μπορώ μια σύνθεση να την μετατρέψω σε rock ή metal, το κάνω», τονίζει ο Hoffmann και συνεχίζει: «Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες στο άλμπουμ. Πρώτα το βαρύ υλικό, όπως ο Beethoven, η πομπώδης, πλήρως επική δυναμική στην οποία μπορείς απλά να αφεθείς. Και φυσικά υπάρχουν και οι μπαλάντες, πιο αργές στις συνθέσεις που φέρνουν τα βαθύτερα συναισθήματα στον ακροατή». 

Εχοντας στο πλευρό του τους Peter Baltes και Matthias Rethmann στο μπάσο, τους Jason Bowld και Pat Mc Donald στα ντραμς, τον Melo Mafali στην ενορχήστρωση, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Τσεχίας και τον διευθυντή της, Jan Chalupecky, ο Hoffmann δημιουργεί ριφ και μελωδίες, πάνω σε σπουδαία έργα της ανθρωπότητας και χαρίζει στον ακροατή ένα απίστευτο ηχητικό αποτέλεσμα, που καταδεικνύει με εμφατικό τρόπο την ταύτιση του heavy metal με τον κλασικό κόσμο.

Το Headbangers Symphony προκαλεί κάθε μουσικόφιλο, ανεξαρτήτου γούστου και μουσικής παιδείας, να το εξερευνήσει. Προσωπικά, το θεωρώ μια δουλειά ασύλληπτου επιπέδου από έναν καλλιτέχνη με ευρύτατους ορίζοντες και σπουδαίο μουσικό. Ενα από τα άλμπουμ της χρονιάς, που αξίζει να βρεθεί στη δισκοθήκη κάθε φίλου της μουσικής.

Tracklist:

1. Scherzo (5:21)

[Symphony # 9 , 2nd movement, Ludwig v. Beethoven (1770 - 1821)] 

2. Night on Bald Mountain (4:18)

[Modest Mussorgsky (1839–1881)]

3. Je Crois Entendre Encore (4:15)

[from Les Pêcheurs de Perles, George Bizet (1838 - 1875)] 

4. Double Cello Concerto in G Minor (3:29)

[Antonio Vivaldi (1678 – 1741)]

5. Adagio (5:43)

[for Strings and Organ, Tomaso Giovanni Albinoni ( 1671 –1751)]

6. Symphony No. 40 (4:08)

[1st movement, Wolfgang Amadeus Mozart (1756 –1791)] 

7. Swan Lake (4:43)

[Pyotr Ilyich Tchaikovsky (1840 –1893)]

8. Madame Butterfly (3:56)

[Un Bel Dì Vedremo, Giacomo Puccini (1858 - 1924)] 

9. Pathétique (5:11)

[Piano Sonata No. 8 in C Minor, Ludwig Van Beethoven (1770 – 1827)] 

10. Meditation (4:03)

[from the opera Thaïs, by Jules Massenet (1842 –1912)] 

11. Air on the G String (2:50)

[Overture (Suite) No.3 in D major BMV 1068 II Johann Sebastian Bach (1685 – 1750)]

ΤΗΕ SHADOW

Αξιολόγηση: 10>10