OΠΩΣ έχω τονίσει κατ' επανάληψη, το 2016 αποτελεί τη χρονιά του καλού thrash. Πέραν των κυκλοφοριών των γκρουπ-σταθμών του συγκεκριμένου ιδιώματος, ακούμε και άλμπουμ από μπάντες που δεν είναι τόσο γνωστές στο ευρύ κοινό. Μία από αυτές είναι και οι Αμερικανοί Vektor, oι οποίοι μας παρουσίασαν το τρίτο μόλις άλμπουμ τους, το Terminal Redux, ένα κράμα thrash-death και... αλίμονο σ' αυτόν που θα βρεθεί στο διάβα τους...
{Αισθάνθηκα σαν να πέρασαν από πάνω μου όλοι οι ταύροι της Παμπλόνα}
Οι Vektor είχαν ήδη δείξει τα δόντια τους από το παρθενικό τους Βlack Future (2009), αλλά και από τον διάδοχό του, Οuter Isolation του 2011. Αγριεμένο, σκοτεινό, από τα βάθη της αβύσσου black/death/thrash, όπως ακριβώς δίδαξαν οι Death, oι Venom, oι Napalm, oι Voivod, οι Heathen, οι Εmperor και τόσοι άλλοι. Στο φετινό Terminal Redux, οι Vektor δείχνουν να βάζουν τα πάντα σε τάξη, να κατακάθεται η σκόνη των πρώτων ημερών τους, να κατασταλάζουν μουσικά.
Στο άλμπουμ αυτό, όλα δείχνουν ξεκάθαρα στο παίξιμο του γκρουπ. Το thrash έχει σχεδόν επικρατήσει, απέναντι στο black και death, χωρίς όμως να μην υπάρχουν πολλά και αισθητά σημεία από αυτά, στα κομμάτια τους. Ενα thrash ευθύ, ακραίο, ωμό, καλογραμμένο, σκοτεινό, με πολλά υπέροχα prog στοιχεία και με έναν... στόλο από τάνκερ γεμάτο ριφ που κάνουν οτιδήποτε πάλλεται, να «υποφέρει»· είτε μιλάμε για γούφερ, είτε για τύμπανο αυτιού.
Το Terminal Redux είναι μεγάλο σε διάρκεια, ειδικά αν μιλάμε για thrash. Μία ώρα και 13 λεπτά ανηλεούς σφυροκοπήματος, όμως σε κανένα, μα κανένα σημείο, το άλμπουμ δεν κάνει «κοιλιά». Η ποικιλία της μπάντας -σπάνια για τέτοιου είδους δίσκο- εκπλήσσει θετικά. Κατά τη διάρκεια του Terminal Redux, συναισθήματα, όπως θυμός, απελπισία, μίσος, μελαγχολία ή απομόνωση, κοινοποιούνται με απίστευτη ακρίβεια μέσω των οργάνων και φυσικά εδώ αξίζει ένα μεγάλο «μπράβο» στην παραγωγή των μελών και του Byron Filson.
Επιβλητική, μοντέρνα, αμείλικτη και στιβαρή, η νέα δουλειά των Vektor αποδίδει «τιμές» στις πλούσιες επιρροές της, αλλά οριοθετεί με σθένος και θράσος, το δικό της «οικόπεδο» στο thrash στερέωμα. Το γκρουπ τολμά (βάζει ακόμη και γυναικεία φωνητικά, ενώ το μισό Collapse είναι μπαλάντα!) και δικαιώνεται πανηγυρικά. Στο Terminal Redux δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο, αν και νομίζω ότι θα μπορούσε να είναι αρκετά μικρότερο σε διάρκεια. Στο φινάλε, αισθάνθηκα σαν να πέρασαν από πάνω μου όλοι οι ταύροι της Παμπλόνα, αλλά είπαμε: για να το ακούσεις χρειάζονται (πολλές) αντοχές, προπονημένα αυτιά και δίψα.
THE SHADOW
Τrack Listing:
1. Charging the Void 09:11
2. Cygnus Terminal 08:15
3. LCD (Liquid Crystal Disease) 07:33
4. Mountains Above the Sun 01:22
5. Ultimate Artificer 05:04
6. Pteropticon 06:00
7. Psychotropia 07:39
8. Pillars of Sand 05:19
9. Collapse 09:22
10. Recharging the Void 13:36
Total 01:13:21
THE SHADOW
Αξιολόγηση: 9>10
