H ΔΕΚΑΕΤΙΑ του '80 και οι αλλαγές που επέφερε αυτή στον σκληρό ήχο, βρήκαν απροετοίμαστο τον Alice Cooper. O «βασιλιάς του shock rock», με εξαιρετική παρουσία στα 70's, είδε το (hard, art, pop) rock του να «συνθλίβεται» από την έκρηξη του punk και του NWOBHM και η αλήθεια είναι ότι χρειάστηκε κάμποσα χρόνια για να επανακάμψει τόσο δισκογραφικά, όσο και σε προσωπικό επίπεδο...
{To άλμπουμ που κράτησε «ζωντανό» τον Alice Cooper}
Ιδιαίτερα χαρισματικός και καινοτόμος καλλιτέχνης, ο Vincent Damon Furnier (όπως είναι το πραγματικό όνομά του), παρότι βίωσε αρνητικά την πρώτη μεγάλη, σαρωτική αλλαγή στον σκληρό ήχο, που έφερε η νέα δεκαετία του '80, επέμεινε πεισματικά να κρατήσει όρθιο το «οικοδόμημα» που ο ίδιος είχε χτίσει με πολύ κόπο και (για τις ανάγκες των σόου) αίμα.
Δισκάρες όπως αυτές της σπουδαίας τριετίας του (1971-73), Love It to Death, Killer, School's Out, Billion Dollar Babies, αλλά και το Welcome to My Nightmare του '75, είχαν γράψει τη δική τους ιστορία, όμως οι εξελίξεις «έδειχναν» έναν νέο δρόμο που ξανοίγονταν διάπλατα μπροστά του. Ο Alice Cooper δεν τον ακολούθησε. Κράτησε το δικό του στυλ μέχρι το 1983 και το ιδιαίτερο DaDa, ώσπου αντιλήφθηκε κι ο ίδιος ότι η ώρα για αλλαγή πλεύσης είχε φτάσει.
Βυθισμένος στο αλκοόλ και κάθε είδους καταχρήσεις επί χρόνια, αποφασίζει να σταθεί όρθιος ξανά τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Εγκαταλείπει τη Warner και το σχήμα του και υπογράφει στην MCA, φέρνοντας πλάι του τον άγνωστο τότε μπασίστα, Kip Winger, αλλά και τον Κane Roberts στις κιθάρες. Το μέταλ, Constrictor (1986) αλλά και το Raise Your Fist And Yell (1987) απογοητεύουν. Η μπάντα διαλύεται εκ νέου, με τον Kip Winger να παίρνει μαζί του τον πληκτρά, Paul Taylor από το τελευταίο άλμπουμ και να οδεύουν πλέον για τη δημιουργία των Winger.
Η MCA λύνει το συμβόλαιο, απογοητευμένη από τις πωλήσεις. Κι ενώ όλες οι πιθανότητες είναι εναντίον του, ο Cooper βρίσκει τη σπίθα που θα τον εκτοξεύσει ξανά. Epic και Desmond Child, αναλαμβάνουν να στήσουν ξανά στα πόδια του, το «θηρίο» που ακούει στο όνομα Alice Cooper. O John McCurry έρχεται στις κιθάρες, ο Hugh McDonald στο μπάσο, ο Alan St. John στα keys και ο Bobby Chouinard στα ντραμς και μαζί τους ένας γαλαξίας σπουδαίων ονομάτων για να συνεισφέρει στα νέα κομμάτια.
Το glam metal βρίσκεται στο απόγειό του εκείνη την εποχή και όλα στο νέο άλμπουμ θα κινηθούν γύρω του. Ριφ κομψά, πιασάρικα και ξεσηκωτικά θα αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά του Τrash. Η θεματολογία των σχολείων, των κολάσεων και της παράνοιας πάει... περίπατο και οι εύπεπτοι έως κωμικοί στίχοι θα αφορούν σε ένα πράγμα: στο σεξ.
Steven Tyler (φωνητικά στο Only My Heart Talkin'), Joe Perry (κιθάρα στο House of Fire), Jon Bon Jovi (στίχοι στο Hell Is Living Without You και φωνή στο Τrash), Richie Sambora (κιθάρα στο Hell Is Living Without You), Joan Jett (στίχοι), Kip Winger (φωνή στο I'm Your Gun), Kane Roberts (κιθάρα στο Bed of Nails), Steve Lukather (κιθάρα στο Hell Is Living Without You), Mark Frazier (κιθάρα στο Trash) και πολλοί άλλοι ακόμη συνεισφέρουν από κάτι και το Τrash σκάει σαν οβίδα το 1989.
«Ηθελα να τραγουδήσει για κάτι που δεν του επιτρέπεται να τραγουδήσει στα άλμπουμ του», θα τονίσει ο Cooper για τον Bon Jovi και τη συμμετοχή του στο κομμάτι Τrash, ενώ για τον Tyler θα πει: «Οταν ήρθε η ώρα να βρούμε μια δεύτερη φωνή για το τραγούδι "Only My Heart Talkin", σκέφτηκα ότι ο Steven Tyler έχει την καλύτερη φωνή στο rock n' roll. Στην ακμή μας στη δεκαετία του '70, ήμασταν πάντα πολύ μεθυσμένοι για να δουλέψουμε μαζί. Κάλεσα τον Steven και αγάπησε το τραγούδι. Ετσι πήγαμε στη Βοστώνη, καθίσαμε στο στούντιο για περίπου οκτώ ώρες και διασκεδάσαμε. Τραγουδούσα όσο πιο ψηλά μπορούσα, και αυτός ήταν εκεί, ψηλότερα. Δεν θα ήθελα να κάνω ξανά κάτι τέτοιο...».
Ο Αlice Cooper με το Trash και μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, δημιουργεί μια νέα ηλικιακή γενιά οπαδών, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων θεωρεί ότι ο Αμερικανός καλλιτέχνης εμφανίζεται για πρώτη φορά στο προσκήνιο και ότι το εν λόγω άλμπουμ είναι το παρθενικό του. Ολα τα προαναφερθέντα κομμάτια μαζί με το Hell Is Living Without You, θα ακουστούν από τα Μέσα μέχρι... τελική πτώσεως και το Trash θα γίνει ένα από τα πιο κλασικά hard rock/metal άλμπουμ.
«Συγκρίνω αυτό το άλμπουμ με τo Billion Dollar Babies. Eίναι ότι πιο κοντινό έχω δημιουργήσει σ' αυτό το ύφος. Νομίζω ότι ήταν ένα άλμπουμ για τη δεκαετία του '90. Ηταν λίγο πιο έξυπνο, λίγο πιο μπροστά», θα πει ο Alice Cooper ύστερα από χρόνια...
«Συγκρίνω αυτό το άλμπουμ με τo Billion Dollar Babies. Eίναι ότι πιο κοντινό έχω δημιουργήσει σ' αυτό το ύφος. Νομίζω ότι ήταν ένα άλμπουμ για τη δεκαετία του '90. Ηταν λίγο πιο έξυπνο, λίγο πιο μπροστά», θα πει ο Alice Cooper ύστερα από χρόνια...
Τα κομμάτια:
1. Poison (Cooper · Desmond Child · John McCurry) 4:29
2. Spark in the Dark (Cooper · Child) 3:52
3. House of Fire (Cooper · Child · Joan Jett) 3:47
4. Why Trust You (Cooper · Child) 3:12
5. Only My Heart Talkin' (Cooper · Bruce Roberts · Andy Goldmark) 4:47
6. Bed of Nails (Cooper · Child · Kane Roberts · Diane Warren) 4:20
7. This Maniac's in Love with You (Cooper · Child · Bob Held · Tom Teeley) 3:48
8. Trash (Cooper · Child · Mark Frazier · Jamie Sever) 4:01
9. Hell Is Living Without You (Cooper · Child · Jon Bon Jovi · Richie Sambora) 4:11
10. I'm Your Gun (Cooper · Child · McCurry) 3:47
Total length: 40:11
Τhe SHADOW
