ΟΙ SCHIZODOLLS είναι μια νέα ελληνική μπάντα, η οποία κινείται διακριτικά αδιάκριτα, ανάμεσα στο punk και στο grunge. Δημιουργήθηκαν πριν από δύο χρόνια από τον Κωνσταντίνο Σαλάπα (τύμπανα) και τη Ζωή Ευαγγέλου (φωνητικά). Στην πορεία μπήκαν στον... χορό και ο Γιώργος Μαυρομματίδης (κιθάρες) με την Ελένη Κοιλάκου (μπάσο). Πρόσφατα, κυκλοφόρησε, το πρώτο, ομώνυμο άλμπουμ τους...
«Εγώ στο μυαλό μου ακούω οτιδήποτε ακούγεται καλό, δεν μπα να 'ναι πειραματική κορεατική πανκ με μια εσάνς μέταλκορ. Αν παίζεται καλά, το ακούω».
Τον Κωνσταντίνο, τον γνωρίζω εδώ και 20 χρόνια, όταν βρεθήκαμε υπό αντίξοες -θα έλεγα- συνθήκες, σε κοινό χώρο εργασίας, σε ένα καταθλιπτικό κτίριο στα Πατήσια. Δούλευε έχοντας κολλημένη πίσω του, μία φωτογραφία του Billy Cobham. Aυτο, συν ό,τι τραγελαφικό περάσαμε εκεί μέσα, αρκούσαν για να γίνουμε φιλαράκια, χύνοντας λίτρα δακρύων (από τα γέλια, φυσικά), μ' αυτά που βιώναμε και σχολιάζαμε με τον δικό μας τρόπο.
Υστερα από αρκετούς μήνες, ο καθένας πήρε άλλον δρόμο. Χαθήκαμε, αλλά ο Μαρκ ο Ζέκερμπεργκ (ναι, αυτός του Facebook) μάς έφερε ξανά σε επαφή, τα τελευταία χρόνια. Ο σκληρός ήχος, βέβαια, ποτέ δε βγήκε από το κεφάλι μας και πλέον ήρθε η ώρα, να βρεθούμε ξανά πρόσωπο με πρόσωπο.
- Tόσα χρόνια που σε γνωρίζω μου είχες δώσει την εντύπωση ότι δεν υπήρχε κανένα σημείο προσέγγισής σου με το punk ή το grunge, μουσική που παίζετε με την μπάντα. Πώς προέκυψε αυτή η στροφή;
Βασικά, δεν ήταν στροφή. Είμαι παιδί που μεγάλωσε στα 90's και ως εκ τούτου ασχολήθηκα πολύ και με το Seattle rock scene και με τη σκηνή του grunge rock γενικότερα. Τα άκουγα πολύ όλα αυτά και τα γούσταρα, φυσικά μαζί με πολλά πολλά άλλα είδη.
Οπως ξέρεις, είμαι τεράστιος οπαδός και του κλασικού ροκ των '70's και της μέταλ σκηνής και γενικά ακούω οτιδήποτε μου πάει καλά στα αυτιά. Όταν γνωριστήκαμε με τη Ζωή, την τραγουδίστρια της μπάντας, είδα ότι μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλό προς αυτόν τον ήχο, της ταίριαζε και στη φωνή και στην αισθητική και στο περφόρμανς που είχε δει ότι έκανε. Παίξαμε αρκετό καιρό και όλες οι συνθέσεις που είχαμε στα σκαριά μας οδηγούσαν προς τα εκεί, οπότε το αφήσαμε να μας πάει μόνο του και γενικά γουστάρουμε τη φάση όπως εξελίσσεται.
- Οι Schizodolls πώς προέκυψαν; Είχες πάντα στο μυαλό σου να βγάλεις ένα άλμπουμ, να μπεις στη διαδικασία παραγωγής ή ήρθε τυχαία;
- Οι Schizodolls πώς προέκυψαν; Είχες πάντα στο μυαλό σου να βγάλεις ένα άλμπουμ, να μπεις στη διαδικασία παραγωγής ή ήρθε τυχαία;
Βασικά, είχαμε ξεκινήσει με μια διασκευομπάντα, τους Killer Teddy Bear, καλά πήγε για κάποιον καιρό, παίξαμε πολλά gigs, αλλά μετά σταμάτησε για διάφορους λόγους αυτή η φάση. Έπειτα μιλούσαμε με τη Ζωή και είχαμε δει μαζί και κάποιες συνθέσεις, που εγώ τις είχα κρίνει ως πολύ ελπιδοφόρες και μου άρεσαν.
Θέλαμε να κάνουμε κάτι με αυτές, είχα κι εγώ κάποια κομμάτια και θέλαμε να βρούμε κιθάρα και μπάσο για να τα παίξουμε. Τότε μας προτάθηκε ο Γιώργος ο Μαυρομματίδης, που είναι πλέον στις κιθάρες, και είχα και μια μαθήτρια 16 χρόνων στο ωδείο που το είχε καλά το ροκ και είπαμε να τη δοκιμάσουμε. Από την πρώτη πρόβα έκατσε πολύ σωστά το πράγμα και έτσι το συνεχίσαμε και όλα πήραν τον δρόμο τους και βγήκε το άλμπουμ που ακούτε πλέον.
- Υπάρχει πεδίο υποδοχής, ειδικά στην Ελλάδα, για μια punk/grunge μπάντα; Η πλειονότητα των φίλων του σκληρού ήχου δείχνει «βαλτωμένη» στα κλασικά ακούσματα του παρελθόντος. Δεν ψάχνεται. Το βλέπω και μέσα από το Shadow Nation και όταν πηγαίνω να παίξω μουσική. Τι πιστεύεις;
- Υπάρχει πεδίο υποδοχής, ειδικά στην Ελλάδα, για μια punk/grunge μπάντα; Η πλειονότητα των φίλων του σκληρού ήχου δείχνει «βαλτωμένη» στα κλασικά ακούσματα του παρελθόντος. Δεν ψάχνεται. Το βλέπω και μέσα από το Shadow Nation και όταν πηγαίνω να παίξω μουσική. Τι πιστεύεις;
Πιστεύω ότι η μουσική εν τέλει δεν έχει είδη, χωρίζεται μόνο σε καλή και κακή. Οι φανς έχουν μια τάση να τη βάζουν σε βαζάκια και να λένε «α, αυτό είναι τάδε, το άλλο δείνα είδος» κ.λπ. Εγώ στο μυαλό μου ακούω οτιδήποτε ακούγεται καλό, δεν μπα να 'ναι πειραματική κορεατική πανκ με μια εσάνς μέταλκορ. Αν παίζεται καλά, το ακούω.
Με την ίδια λογική, πιστεύω ότι αν κάτι είναι καλό, θα έχει απήχηση στον κόσμο, ανεξαρτήτως του είδους. Το ότι κάτι είναι «βαλτωμένο» ανατρέπεται ανά πάσα στιγμή, από ένα καλό νέο τραγούδι, μια νέα καλή κυκλοφορία, ένα καλό κλιπ, ένα καλό λάηβ. Εμείς μέχρι τώρα πάμε πολύ καλά, παίξαμε και στο Street Mode Fest στη Σαλονίκη και στην Αθήνα και σε κάθε λάηβ γίνεται φασούλα. Αυτό είναι σούπερ μέχρι τώρα και προχωράμε.
 |
| Από αριστερά: Ελένη, Ζωή, Κωνσταντίνος, Γιώργος. |
- Οι στίχοι στο ιδίωμα που έχετε επιλέξει, έχουν μια ιδιαίτερη οπτική. Άλλοτε προκαλούν, άλλοτε παίρνουν τα πάντα παραμάζωμα, κινούνται σε... υψηλές στροφές γενικά. Πώς το υποστηρίζετε αυτό;
Κοίτα, γενικά τα τραγούδια μας ασχολούνται από πολύ σοβαρά θέματα, όπως είναι οι ψυχικές ασθένειες, π.χ. Schizomom, μέχρι αστεία πράγματα, όπως είναι π.χ. το Friendzoned, που είναι ένα fun song. Άλλα έχουν γραφτεί από βιωματική σκοπιά, άλλα γράφτηκαν σε χαλαρό κλίμα. Γενικά, έχουμε τραγούδια για τρεις δίσκους και τώρα ετοιμάζουμε τον επόμενο, θα δούμε πότε θα ηχογραφηθεί με όλα αυτά που γίνονται.
Γενικά, θέλουμε να γράφουμε καλά τραγούδια, είμαστε songplayers και παίζουμε κατά 90% στα λάηβ μας originals, οπότε το έχουμε πάρει πολύ στα σοβαρά και το θέμα των στίχων και της μουσικής και της ενορχήστρωσης. Θέλουμε πάνω απ' όλα ό,τι κάνουμε να εμπεριέχει μια αλήθεια, να είναι true, είτε είναι προσωπική, είτε αφορά μια γενικότερη κατάσταση, είτε είναι κάτι χιουμοριστικό.
- Ποιοι είναι οι στόχοι σας ως μπάντα, αφού ξεπεράσουμε -θέλω να πιστεύω- το δράμα της πανδημίας;
- Ποιοι είναι οι στόχοι σας ως μπάντα, αφού ξεπεράσουμε -θέλω να πιστεύω- το δράμα της πανδημίας;
Βασικά, να είμαστε on stage και να παίζουμε αρχικά. Θέλουμε πολύ να παίζουμε και το χαιρόμαστε όταν ανεβαίνουμε στη σκηνή αφάνταστα. Θέλουμε να βγάλουμε και τον νέο δίσκο, όπως και να βγάλουμε σε βινύλιο τον πρώτο και να κάνουμε την καλύτερη δυνατή προώθηση. Τώρα, από εκεί και πέρα, οτιδήποτε καλό έρθει, είναι καλοδεχούμενο, ας παίξουμε, ρε παιδάκι μου και στην Coachella, δεν θα μας χαλάσει!
- Είσαι άνθρωπος πολύ κοινωνικός και προβληματίζεσαι, έχοντας πάντα το χιούμορ για... παντιέρα. Είναι παρεξηγήσιμο, τελικά, το χιούμορ; Θέλει ειδική διαχείριση; Μήπως τα πιο σοβαρά πράγματα τα λέμε τελικά μόνο μέσα από το χιούμορ;
Πολλές φορές το χιούμορ χρησιμοποιείται για να πεις τα πιο σοβαρά πράγματα. Επίσης, το να μπορείς να κάνεις χιούμορ και να είναι όλο αυτό ΟΚ με όλους είναι λίγο απίθανο, διότι απλώς δεν γίνεται να κάνεις χιούμορ και να μη θιχτεί κανένας εύθικτος πολίτικαλυ κορέκτ σαπόρτερ, οπότε εκεί περιπλέκεται το πράγμα, οπότε απαντώντας στην ερώτησή σου, ναι, είναι παρεξηγήσιμο, αλλά μόνο άμα είσαι τρόμπας.
Με αυτή τη λογική, οι Πόντιοι δεν θα έπρεπε να μας μιλάνε τόσα χρόνια. Επίσης, η προσπάθεια φίμωσης του χιούμορ ακουμπάει πολύ σοβαρά τον ολοκληρωτισμό και αν το τραβήξουμε αυτό ως θέμα θα πάει πολύ μακριά η κουβέντα, οπότε άσ' το για άλλη φορά.
Θα σου πω μόνο κάτι που είχε πει ο Θεός, Τζον Κλιζ των Μόντυ Πάηθον όταν του είπαν πως πολλές φορές το χιούμορ offends some people: "Αh, ok, but sometimes there are some people that I 'd wish to offend", όπως και τη φράση του τεράστιου Τζορτζ Κάρλιν "political correct is fascism pretending to be manners". Εγώ, λοιπόν, είμαι με το χιούμορ ξεκάθαρα.
«Θέλω ο καθένας να ζει τη ζωή του όπως θέλει»
Θέλω ο καθένας να ζει τη ζωή του όπως θέλει και χωρίς ενοχές για τίποτα. Πιστεύω στην απόλυτη ελευθερία, και των ηθών και των πάντων, και προσπαθώ να το μεταδώσω αυτό και στους μαθητές μου και σε όσους είμαι κοντά. Θέλω επίσης να δώσω όση γνώση έχω όσον αφορά καλή μουσική και να έχουν την ευκαιρία τα νέα παιδιά να ακούσουν μουσική που δεν έχουν εύκολα πρόσβαση σε αυτήν, λόγω χρονικής απόστασης και χάσματος.
Ως γονιός κάνω ό,τι πιο καλό μπορώ και σίγουρα κάνω και πολλές μαλακίες, όπως όλοι μας. Όπως είχε πει κι ο Φρόυντ, «γονείς, μην ανησυχείτε για το τι κάνετε λάθος. Ό,τι κι αν κάνετε, λάθος είναι». Οπότε χαλαρά, όλοι κάνουμε, ό,τι μπορούμε, με βάση την αγάπη και το να γίνουν όσοι επηρεάζουμε ευγενικά όντα με σκοπό την πρόοδο σε ό,τι κι αν κάνουν.
- Είναι ένα μεγάλο μάθημα για την ανθρωπότητα αυτή η περιπέτεια με την πανδημία; Θα πιάσει τόπο πιστεύεις;
- Είναι ένα μεγάλο μάθημα για την ανθρωπότητα αυτή η περιπέτεια με την πανδημία; Θα πιάσει τόπο πιστεύεις;
Δεν ξέρω πραγματικά. Βλέπεις στο προφίλ μου ότι τοποθετούμαι στα πάντα, αλλά σε αυτό δεν έχω πει κουβέντα. Ανησυχώ κι εγώ πολύ, αλλά προσπαθώ να ακολουθήσω την ατομική ευθύνη μου και απλώς να περιμένω. Ίδωμεν.
- Ωρα για... επιστημονική φαντασία: Ο κορωνοϊός τελικά επικρατεί. Λίγο πριν από τον αφανισμό, καλούν τον κόσμο να στείλει στο διάστημα μια κάψουλα με τα 10 σημαντικότερα άλμπουμ του. Ποια θα έβαζες μέσα;
Δέκα; ΤΕΛΕΙΑ. Πάμε.
1. Spectrum - Billy Cobham
2. Deep Purple - Made in Japan
3. Miles Davis - Kind of Blue
4. Herbie Hancock - Head Hunters
5. Dream Theater - Images and words
6. Motorhead - Ace of Spades
7. Sex Pistols - Never mind the bollocks
8. Nirvana - In Utero
9. Soundgarden - Bad motorfinger
10. Jethro Tull - Songs from the wood
Η σειρά είναι τυχαία!
- Σ' ευχαριστώ πραγματικά για τον χρόνο σου. Εύχομαι υγεία και πολλές επιτυχίες στους Schizodolls.
Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη και να τα πούμε σε ένα λάηβ μας όταν τελειώσει αυτή η κόλαση. Τσήαρς!
ΤΗΕ SHADOW
