Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Dream Theater - The Astonishing [2016]


EIXA φτάσει μόλις στο δεύτερο κομμάτι του άλμπουμ, το Dystopian Overture. Ουσιαστικά το πρώτο instrumental, όταν η μεγάλη κόρη μου αποσπάστηκε από το παιχνίδι της και πλησίασε να με ρωτήσει: «Μπαμπά, τι ακούς;». «Dream Theater», της απάντησα. «Ημουν σίγουρη», ψέλλισε και έφυγε για να συνεχίσει να παίζει με την αδερφή της. Οι «βασιλιάδες» του progressive metal, επιστρέφουν με ένα πολύ φιλόδοξο άλμπουμ, το The Astonishing και το σίγουρο είναι ότι θα προκαλέσει πολλές συζητήσεις...






{Οι Dream Theater επιχειρούν να αλλάξουν τα σύνορα του μέταλ. Δε γνωρίζω αν θα τα καταφέρουν}


Το 13ο πόνημα των Dream Theater, όπως ήδη θα γνωρίζετε, αφορά σε μία ιστορία, σε ένα σενάριο, μια... θεατρική παράσταση, μια ροκ-μέταλ όπερα. Υπό τους ήχους της φιλαρμονικής ορχήστρας της Πράγας και τη μαεστρική καθοδήγηση του David Campbell, o John Petrucci με τον Jordan Rudess, υφαίνουν μια δυστοπική ιστορία μιας ομάδας επαναστατών που εξεγείρεται απέναντι στην καταπιεστική αυτοκρατορία με φόντο τη μουσική και τη ρομποτοποίηση του ανθρώπου. Ενα σενάριο που φέρνει στην επιφάνεια τους έντονους προβληματισμούς των σκεπτόμενων καλλιτεχνών στη σημερινή εποχή, σε ένα θέμα που κατά σύμπτωση απασχόλησε και τους Megadeth στο πρόσφατο Dystopia.

Eτσι, στα 130 λεπτά του The Αstonishing, οι Dream Theater στήνουν μια θεατρική παράσταση, με φόντο το progressive. Κάτι πρωτόγνωρο για το χώρο του μέταλ. Πέραν των χαρακτήρων της ιστορίας, πρωταγωνιστές στο μουσικό μέρος, αναδεικνύονται οι James Labrie, John Petrucci και Jordan Rudess. O πρώτος αποκαλύπτει για πρώτη φορά το καλλιτεχνικό του εύρος, αφού ερμηνεύει τα κομμάτια ως ηθοποιός και τραγουδιστής, παράλληλα, ενώ οι κιθάρες και τα πλήκτρα κατέχουν τη μερίδα του λέοντος στο μουσικό σκέλος. Σε ένα σκέλος από το οποίο «απουσιάζουν» ο John Myung και Mike Mangini. Μπάσο και ντραμς έχουν μείνει σε ρόλο κομπάρσου για πρώτη φορά στη δισκογραφία του γκρουπ, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.

Το The Astonishing, θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως ένα νόμισμα με δύο όψεις. Αν ο μουσικόφιλος το ακούσει σαν κάτι νέο, πρωτοποριακό, πέρα από την ταμπέλα Dream Theater, θα ταξιδέψει σε απίστευτα μέρη. Θα πλάσει νοητικά έναν δικό του κόσμο, με εξαιρετικές ενορχηστρώσεις, θεατρικές ερμηνείες, αρκετό μέταλ, αλλά και σημεία που παραπέμπουν σε μιούζικαλ και Broadway και θα συνεπάρει όσους έχουν κλασικά ακούσματα ή αποθεώνουν άλμπουμ, όπως το μαγευτικό Dream του Κitaro με τον Jon Anderson των YES. 
H άλλη όψη έχει να κάνει με τους μέταλ οπαδούς και δη, του progressive και του συγκεκριμένου γκρουπ. Εδώ, το άλμπουμ, θα δοκιμάσει τις σωματικές (130' είπαμε) και μουσικές αντοχές του ακροατή. Θα διχάσει και θα προκαλέσει. Θα θυμίσει την περίοδο των Scenes From A Memory και Six Degrees of Inner Turbulence, αλλά και άλμπουμ όπως το Αn Evening With John Petrucci and Jordan Rudess του 2000, αλλά και το θεατρικό, Leonardo: The Absolute Man του 2001 με τον LaBrie. Στο The Astonishing δείχνει να βγαίνει ένα απωθημένο του Petrucci για το The Wall του Roger Waters και των Pink Floyd. Οσοι περιμένετε ένα άλμπουμ όπως όλα τα προηγούμενα των Dream Theater, μάλλον θα πετάξετε τα λεφτά σας. Οι Theater, δεν θυμώνουν πια. Τα φονικά ριφ τους περιορίζονται σε ελάχιστα σημεία κομματιών, όπως τα Ravenskill και A New Beginning ή τα Moment of Betrayal και The Walking Shadow, ενώ ως κομμάτια που μπορείς να ξεχωρίσεις ως μεμονωμένα είναι τα The Gift of Music, A Life Left Behind, τα προαναφερθέντα A New Beginning και The Walking Shadow, το My Last Farewell και το Our New World.

Δύο ώρες και 10 λεπτά είναι υπερβολικά μεγάλος χρόνος για ένα άλμπουμ. Κάποιες στιγμές νιώθεις σαν να μην υπάρχει αρχή, μέση και τέλος, σαν να πετάς στο σύμπαν του γκρουπ για μια ιστορία που θα μπορούσε να έχει και πιο στιβαρό σενάριο. Ομως, στο άλμπουμ των 34 κομματιών, υπάρχει τεράστιος όγκος δουλειάς και θα είναι κρίμα να απορριφθεί ελαφρά τη καρδία. 

Το The Astonishing θα πρέπει να κριθεί σε βάθος χρόνου. Οι Dream Theater επιχειρούν να αλλάξουν τα σύνορα του μέταλ. Δε γνωρίζω αν θα τα καταφέρουν. Δεν μπορώ προς το παρόν να αντιληφθώ αν ο βασιλιάς είναι γυμνός ή όχι. Η ιστορία θα τους κρίνει...


Η tracklisting:

Act I:
1. Descent of the NOMACS 01:10
2. Dystopian Overture 04:50
3. The Gift of Music 04:08
4. The Answer 01:52
5. A Better Life 04:39
6. Lord Nafaryus 03:28
7. A Savior in the Square 04:13
8. When Your Time Has Come 04:19
9. Act of Faythe 05:00
10. Three Days 03:44
11. The Hovering Sojourn 00:27
12. Brother, Can You Hear Me? 05:11
13. A Life Left Behind 05:49
14. Ravenskill 06:01
15. Chosen 04:31
16. A Tempting Offer 04:19
17. Digital Discord 00:47
18. The X Aspect 04:13
19. A New Beginning 07:41
20. The Road to Revolution 03:35


Act II:
1. 2285 Entr’acte 02:20
2. Moment of Betrayal 06:11
3. Heaven’s Cove 04:19
4. Begin Again 03:54
5. The Path That Divides 05:09
6. Machine Chatter 01:03
7. The Walking Shadow 02:58
8. My Last Farewell 03:44
9. Losing Faythe 04:13
10. Whispers on the Wind 01:37
11. Hymn of a Thousand Voices 03:38
12. Our New World 04:12
13. Power Down 01:25
14. Astonishing 05:51

THE SHADOW
Αξιολόγηση: ...






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...