Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: The Cranberries - Something Else [2017]


OI CRANBERRIES έχουν, αναμφίβολα, δημιουργήσει τη δική τους ιστορία στο χώρο του alternative rock, εδώ και 25 χρόνια. Λίγα για κάποιους, πολλά για άλλους που τους έζησαν από το καταθλιπτικό «λίκνο» τους και το Everybody Else Is Doing It, So Why Can't We?, που έφερε τις πρώτες επιτυχίες και την αναγνώριση μέσα από κομμάτια όπως τα Linger, Dreams, Sunday. H φετινή κυκλοφορία, έρχεται για να μας θυμίσει κάτι απ' όλα αυτά, κάπως διαφορετικά...





{Οι Cranberries χωρίς πρίζες, αλλά με πολλές όμορφες στιγμές}


Το μεγάλο ξεπέταγμα της ιρλανδικής αυτής μπάντας, ήρθε το 1994 με το σπουδαίο No Need To Argue, τα έντονα μηνύματά του, τη «εύθραυστη» χροιά της φωνής της Dolores 
O'Riordan και τα ρίχτερ που συνόδευσαν το Zombie, το οποίο τράβηξε αμέσως την προσοχή μεγάλης μάζας οπαδών και κριτικών του σκληρού ήχου.

Τα υπόλοιπα, φυσικά, είναι ιστορία. Ο Dolores τράβηξε κάποια στιγμή τον δικό της δρόμο, το γκρουπ έμεινε στις δάφνες των προαναφερθέντων άλμπουμ, αλλά και στου εκπληκτικού Bury The Hatchet (1999) και φέτος, κλείνοντας 25 χρόνια ζωής, καλούν οπαδούς και μη, για ένα ταξίδι στο παρελθόν, με τη συνδρομή της Irish Chamber Orchestra, μέσα από την ηχογράφηση που έγινε στο University of Limerick της Ιρλανδίας.

Το Something Else (περί ου ο λόγος), αποτελεί, ουσιαστικά, μια unplugged πρόταση από τους Cranberries, οι οποίοι τιμούν τις μεγάλες στιγμές της πορείας τους, μέσα από επανεκτελέσεις ιστορικών -πλέον- κομματιών, όπως τα Zombie, Linger, Ridiculous Thoughts, Ode to My Family, Animal Instinct κ.α., αλλά και τρεις νέες συνθέσεις, τα The Glory, Rupture και Why (προσωπικά θα τα προτιμούσα σε studio εκτέλεση).


Η... παλιοπαρέα των O'Riordan, των αδελφών Noel και Mike Hogan, αλλά και του Fergal Lawler, ξανασμίγει για μια διαδρομή, περίπου μιας ώρας. Οπως προαναφέραμε, ενισχυτές και τυμπανοκρουσίες δεν υπάρχουν στο Something Else, όπως -αναμενόμενα- και η Dolores των περασμένων ετών. Η ιδιαίτερη φωνή της δείχνει σε κάποια σημεία πως έχει χάσει την πλαστικότητά της, παρόλα αυτά καταδεικνύει πως παραμένει μια σπουδαία ερμηνεύτρια, που χειρίζεται άψογα τις ανάσες και τις φωνητικές χορδές της, με εξαίρετη θεατρικότητα όπου απαιτείται, «δένοντας» απόλυτα με τη συνοδεία των εγχόρδων της ορχήστρας.

Αξια προσοχής είναι η ερμηνεία της στο σπαρακτικό Why, μέσα από το οποίο η Ιρλανδή τραγουδίστρια, εκφράζει την οδύνη της για τον πατέρα της που έχασε πριν από λίγα χρόνια. Οι Cranberries μέσα από το εξώφυλλό τους, καλούν τον ακροατή σε κάτι που γίνεται κατανοητό από την πρώτη ματιά, χωρίς να έχεις ακούσει νότα από το άλμπουμ. Ενα εξώφυλλο του No Need To Argue, εν έτει 2016-17 (φυσικά, ο... πολύπαθος καναπές απουσιάζει*). Μια ευκαιρία για νοσταλγία.

Κάποιοι θα θεωρήσουν εντελώς περιττή αυτή τη νέα προσπάθεια του γκρουπ. Αλλοι θα θυμηθούν στιγμές. Αλλοι, απλώς, θα νιώσουν πράγματα, μέσα από υπέροχες μουσικές και ερμηνείες. Ο καθένας, επιλέγει και παίρνει...

Τhe Songs:

1. Linger (acoustic version) 4:55
2. The Glory 5:14
3. Dreams (acoustic version) 4:24
4. When You're Gone (acoustic version) 4:10
5. Zombie (acoustic version) 4:01
6. Ridiculous Thoughts (acoustic version) 3:07
7. Rupture 4:16 
8. Ode to My Family (acoustic version) 4:43 
9. Free to Decide (acoustic version) 3:17 
10. Just My Imagination (acoustic version) 4:02 
11. Animal Instinct (acoustic version) 3:39 
12. You & Me (acoustic version) 3:33 
13. Why 5:01 
Total length: 54:22

THE SHADOW
Αξιολόγηση: 7>10

* Για κάποιον λόγο οι Cranberries φωτογραφήθηκαν σε έναν καναπέ στο παρθενικό τους άλμπουμ το 1993. Με το ίδιο έπιπλο, έναν χρόνο μετά έπραξαν το ίδιο και στο εξώφυλλο του No Need To Argue. Ο δύσμοιρος καναπές ταξίδεψε σε πολλά μέρη της Ιρλανδίας για τη φωτογράφηση του γκρουπ για το οπισθόφυλλο και τις φωτογραφίες που μπήκαν μέσα σε αυτό.






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...