ΥΣΤΕΡΑ από ένα επεισοδιακό διαζύγιο με την εταιρία τους, οι Motörhead προσπαθούν να επανέλθουν στο δισκογραφικό προσκήνιο, μετά το βαρύ Another Perfect Day του 1983. Οι αλλαγές, όμως, που θα επέλθουν δε θα αφορούν μόνο στα της εταιρίας, αλλά και στη σύνθεση της μπάντας, η οποία ανανεώνεται κατά... 10% (το άλλο 90% είναι ο Lemmy μόνος του...) και το πιο σκοτεινό κομμάτι της μπάντας μέχρι σήμερα, γεννιέται...
Brian Robertson και Phil Taylor αποχωρούν και στη μπάντα προσλαμβάνονται οι Phil Campbell, o «συγχωρεμένος» Michael Burston ή Würzel και ο Pete Gill στα ντραμς. Δύο κιθάρες για πρώτη φορά και οι Motörhead παράγουν το σκοτεινό, βρώμικο, αβυσσαλέο Orgasmatron. Tο ομώνυμο κομμάτι ξεχωρίζει αμέσως σαν γλοιώδες ερπετό μέσα σε σαλόνι πολυτελούς έπαυλης. Ρυθμός που σφυροκοπεί, ερμηνεία κολασμένη από τον Lemmy και απουσία ρεφρέν, δημιουργούν ένα metal έπος που μαγνητίζει κάθε αυτί.
To 1991 οι Βραζιλιάνοι κολοσσοί του thrash, Sepultura, έχοντας αφήσει σε... κώμα τη μεταλλική ανθρωπότητα με το Beneath The Remains, κυκλοφορούν το ανυπέρβλητο Arise, μέσα στα σωθικά του οποίου θα σφηνώσουν σαν χειροβομβίδα, το Orgasmatron. Μία διασκευή τόσο άρτια, που ακόμη μέχρι και τις μέρες μας, πολλοί είναι αυτοί που δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι το κομμάτι ανήκει στους Motörhead.
Mία ακόμη αξιόλογη διασκευή του θρυλικού, πλέον, κομματιού, συναντάμε το 1997 από τους Νορβηγούς Black μεταλλάδες, Satyricon και το ΕΡ, Megiddo.
