ΔΕΚΑΤΡΙΑ χρόνια ύστερα από το 10.000 Days, οι «εξωγήινοι» Tool, επιστρέφουν στη... Γη προκειμένου να μας παραδώσουν το 5ο πολυαναμενόμενο, πολυδιαφημισμένο άλμπουμ τους για το οποίο τόσος λόγος έχει γίνει και τόσα έχουν ειπωθεί σχετικά με το τεράστιο χρονικό κενό ανάμεσά τους. Το Fear Inoculum είναι ακόμη ένα «δύσκολο» άλμπουμ που θα αποζημιώσει μόνο αυτούς που θα... δηλώσουν υποταγή...
{Θα προτιμούσα όλο το άλμπουμ να έχει κομμάτια όπως τα 7empest και Descending}
Adam Jones, Maynard James Keenan, Danny Carey και Justin Chancellor, παρουσιάζουν το μεγαλύτερο σε διάρκεια πόνημα των Tool (περίπου 80') με τα έξι εκ των επτά κομματιών να βρίσκονται μεταξύ των 10 και 16 λεπτών. Οπως γίνεται αντιληπτό, από το Fear Inoculum απουσιάζουν τα χιτ τύπου The Pot ή Schism, καθώς το γκρουπ «απαιτεί» από τον ακροατή πλήρη προσοχή.
Οι Αμερικανοί ξετυλίγουν το doom, post, prog, groove (βάλτε ό,τι θέλετε ακόμη) κουβάρι τους, αργά αργά, χτίζοντας σταδιακά την κάθε σύνθεση και διαχέοντας τις ιδιαίτερες σκοτεινές ατμόσφαιρές τους με μέτρο στο μουσικό καλούπι τους από το οποίο ξεπήδησαν γενιές και γενιές μουσικών.
Βέβαια, 13 χρόνια είναι πολύς χρόνος, έχουν μεσολαβήσει πολλά από το 2006 μέχρι σήμερα, οι τέσσερις μουσικοί μεγαλώνουν και μοιραία μέσα στο άλμπουμ αυτό θα ακούσουμε κάποιους... νεοτερισμούς, που αφορούν στο ήχο, ο οποίος είναι ανεπαίσθητα πιο... τροχισμένος και τον Keenan να ερμηνεύει πιο... γήινα σαφώς επηρεασμένος από τη θητεία τους στους A Perfect Circle.
Ομως και ο Jones θα αφεθεί αρκετές φορές σε πιο lead μοτίβα και σε μελωδικά μέρη που δεν μας έχει συνηθίσει στο παρελθόν, όπως στο Culling Voices. Πέραν όμως αυτού, το rhythm section - σταθμός στον σκληρό ήχο, ο Carey με τον Chancellor, προκαλούν ξανά ρίγος (το Chocolate Chip Trip είναι μια επίδειξη ισχύος του πρώτου). Οι ταινίες... μικρού (και μεγάλου) μήκους του Fear Inoculum υποστηρίζονται μαγευτικά από τους δύο μουσικούς που κλιμακώνουν κάθε κομμάτι προσεκτικά σα δηλητήριο από κάποιο τσίμπημα που διαχέεται στο αίμα.
Tα κομμάτια, όμως, που κάνουν τη μεγάλη διαφορά, οι συνθέσεις που προσωπικά θα ήθελα να αποτελούν εξ ολοκλήρου το νέο άλμπουμ του γκρουπ, είναι πρωτίστως το 7empest και κατά δεύτερον το Descending. Εδώ οι Αμερικανοί καταδεικνύουν ταυτόχρονα την ωριμότητά τους, το μεγαλείο τους, την ποιότητά τους, τις καινοτομίες τους.
Με εισαγωγή να παραπέμπει σε King Crimson, το 7empest έχει δικαιωματικά τον τελευταίο λόγο, αφήνοντας την τελική, ιδανική εντύπωση στον ακροατή. Ενα πραγματικό στολίδι. Λίγο πιο πριν, το Descending θα δομηθεί σιγά σιγά μέχρι οι Jones και Keenan να ξεδιπλώσουν την πιο... ελαστική πλευρά τους, ενώ από το 9.34 κι έπειτα το κομμάτι γίνεται τρομακτικά εθιστικό με πρωταγωνιστή το μπάσο του Chancellor.
Το Fear Inoculum, σαφέστατα, και δεν απευθύνεται στους μη οπαδούς των Tool. Οποιος πει ότι... «είδα φως και μπήκα», πιθανότατα δε θα βρει κάτι να τον εντυπωσιάσει. Αν βρει τότε ας ξεκινήσει από το ΑΕnima και όπου τον πάει... Oι υπόλοιποι ας αφιερώσουν μιάμιση ώρα απ' τη ζωή τους και ας το απολαύσουν στην ολότητά του. Μετά από αυτή την ακρόαση, τίποτα δε θα 'ναι το ίδιο...
Τα κομμάτια
1. Fear Inoculum 10:20
2. Pneuma 11:53
3. Invincible 12:44
4. Descending 13:37
5. Culling Voices 10:05
6. Chocolate Chip Trip (instrumental) 4:48
7. 7empest 15:43
Total length: 79:10
THE SHADOW
Aξιολόγηση: 8>10
