H αυθεντικότητα είναι το μεγαλύτερο
όπλο ενός μουσικού
Οι Xentrix ανήκουν στο Big 4 του βρετανικού thrash και για τους παλαιότερους οπαδούς του metal, αποτελούν μία από τις σπουδαιότερες μπάντες του συγκεκριμένου στυλ. Βίωσαν έντονα τις τεκτονικές αλλαγές που έφερε η δεκαετία του '80 και το 1989 αποφάσισαν να μπουν... σφήνα στους ήχους της Bay Area.
Φέτος τον Μάρτιο, το Shadow Nation μίλησε με τον ιδρυτή και κιθαρίστα της μπάντας, τον Kristian Havard (δείτε ΕΔΩ τη συνέντευξη), ο οποίος μας είχε πει για το Seven Words: «Είναι όλο ηχογραφημένο και τώρα μιξάρεται από τον φίλο μας, τον Andy Sneap, κάπου ανάμεσα στις υποχρεώσεις του με τους Judas Priest. Είμαστε όλοι πολύ ευχαριστημένοι με αυτό, διαθέτει περισσότερες επιρροές από τον τραγουδιστή μας, τον Jay Walsh, αλλά πιστεύω ότι ακολουθεί όμορφα το Bury The Pain».
Ο Kristian είχε τονίσει πως οι Xentrix «είναι συγκρότημα thrash metal, με την έμφαση στο heavy metal. Για μένα το thrash είναι ενέργεια που σε συνεπαίρνει. Είναι το να υψώνεις το μεσαίο δάχτυλο στην κανονική μουσική και να φωνάζεις «σε γ@@άω».
Από το 1996 που διέκοψε τη δισκογραφική πορεία της, η μπάντα επανήλθε το 2019 ανανεωμένη με νέο line up και το άλμπουμ Bury The Pain, που αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη.
Ο Jay Walsh «κούμπωσε» υπέροχα στο γκρουπ, μοιάζοντας σα να βρίσκεται σ' αυτό από το Shattered Existence και πλέον οι Xentrix έχοντας συσσωρεύσει πολλή ενέργεια, την εκτονώνουν στο Seven Words.
Με τον Andy Sneap να δημιουργεί τις απόλυτες thrash συνθήκες, το γκρουπ βαδίζει ξανά το δοξασμένο μονοπάτι του thrash των 80's, χωρίς όμως να μοιάζει βαρετό, επαναλαμβανόμενο, ξεπερασμένο.
Τα φωνητικά του Walsh είναι αυθεντικά, οργισμένα κι επιθετικά, όπως τα κιθαριστικά ριφ, το μπάσο και οι δίκασες. Ολα, μα όλα στο Seven Words κινούνται με οδηγό την αρχέγονη συνταγή του thrash. Το άλμπουμ είναι καταιγιστικό, χορταστικό, ηχητικά πλουσιοπάροχο και βγάζει μία... υπερφυσική φρεσκάδα, που μάλλον προκαλεί έναν ευχάριστο ίλιγγο, κυρίως στους παλιότερους οπαδούς της μπάντας και του ιδιώματος.
Οι Xentrix συνεχίζουν από 'κει που σταμάτησαν το 2019, χωρίς εκπτώσεις, χωρίς λοξοκοιτάγματα, χωρίς φρένο. Είναι εθισμένοι στο old school thrash metal, στην αύρα της Bay Area, με μανιασμένο rhythm section κι αν θέλετε να συνοψίσετε την εικόνα της νέας δουλειάς τους, θα σας πρότεινα να ακούσετε το My War.
Το γκρουπ αφήνει το καλύτερο για το τέλος. Διασκευάζει Alice Cooper, σε μια υπέροχη εκδοχή του Billion Dollar Babies, που αξίζει να αναζητήσετε.
Οι Xentrix επέστρεψαν. Ωριμοι, πλήρεις, με ενέργεια, μεράκι, πιστοί στο παλιό καλό thrash. Μαζί με το περσινό Hell Unleashed των Evile, σηκώνουν ψηλά το αγγλικό thrash και καταδεικνύουν ότι όσα χρόνια και να περάσουν, η αυθεντικότητα είναι το μεγαλύτερο όπλο ενός μουσικού.
Τα κομμάτια:
1. Behind the Walls of Treachery 06:05
2. Seven Words 03:57
3. Spit Coin 04:11
4. The Alter of Nothing 04:00
5. Everybody Loves You When You're Dead 05:09
6. Reckless with a Smile 04:09
7. Ghost Tape Number 10 04:23
8. My War 04:39
9. Kill and Protect 04:56
10. Anything but the Truth 05:19
11. Billion Dollar Babies (Alice Cooper cover) 02:59
Total length 49:47
The SHADOW
Αξιολόγηση: 9/10
