HTAN το μακρινό 1993, όταν οι Soundgarden ηχογραφούσαν τα κομμάτια του σπουδαίου 4ου άλμπουμ τους, του Superunknown. Ενός δίσκου όπου μέσα στα... άδυτά του, έβαλαν ένα κομμάτι που προκάλεσε αίσθηση από το πρώτο άκουσμα. Ενός κομματιού του δρόμου με τη συμμετοχή ενός καλλιτέχνη του δρόμου. Του Αrtis The Spoonman...
«Είχε κοπεί παντού και είχε αίματα»
«Θυμάμαι ότι καθόμουν σε ένα δωμάτιο, πιθανώς με οκτώ ή 10 άτομα, και μπήκε μέσα ένας τύπος με τη δερμάτινη τσάντα που έχει πάντα μαζί του και έβγαζε κουτάλια. Σε όλους έπεσε το σαγόνι. Σκέφτηκα, "είναι καταπληκτικό αυτός ο τύπος που παίζει σε φεστιβάλ, σε πανηγύρια και στις γωνιές δρόμων, να μπορεί να μπει σε ένα δωμάτιο και προκαλέσει μια τέτοια αντίδραση...», θα πει κάποτε στο Rolling Stone o Chris Cornell (1964-2017) για τον αφανή ήρωα του κομματιού του, Spoonman, πρώτο single του Superunknown.
«Ξαφνικά, ένιωσα αμήχανoς και λίγος, γιατί ένιωσα ότι αποκαλώ τον εαυτό μου τραγουδιστή, τραγουδοποιό, μουσικό, έχοντας πουλήσει εκατομμύρια δίσκους και έχοντας κάνει περιοδείες σε όλο τον κόσμο, μόνο που δεν μπορούσα να κάνω ό,τι μπορούσε αυτός. Δεν μπορούσα απλώς να μπω σε ένα δωμάτιο και να σηκώσω ένα όργανο και να παίξω και να διασκεδάσω τους πάντες και τα σαγόνια τους πέφτουν κάτω. Αυτό μου έμεινε στο πίσω μέρος του μυαλού μου και κάποια στιγμή άρχισα να επιδιώκω να το καταφέρω. Ο Αrtis The Spoonman ήταν η κύρια έμπνευση γι' αυτό».
Ποιός είναι όμως ο Artis The Spoonman, ο καλλιτέχνης και μουσικός του δρόμου από το Σιάτλ που έγινε πηγή έμπνευσης και δύναμης για τον Chris Cornell; Είναι ένας άνθρωπος που χρησιμοποιoύσε τα κουτάλια ως μουσικό όργανο και δραστηριοποιούνταν ως street performer από το 1972, ενώ πριν από τους Soundgarden, συνεργάστηκε πάνω στη σκηνή με τον τεράστιο Frank Zappa στο Palladium της Νέας Υόρκης το 1981.
Ο παραγωγός του Superunknown, Michael Beinhorn θυμάται: «Ήταν ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα γεγονότα που είχα ζήσει ποτέ σε ένα στούντιο ηχογράφησης σε ολόκληρη τη ζωή μου. Εμφανίστηκε ο τύπος αυτός στο στούντιο με αυτό, όπως ένα κρεβάτι ή κάτι τέτοιο, και το άνοιξε και είχε μόνο όλα αυτά τα μεταλλικά εργαλεία και είπαμε, "τι στο διάολο το θέλει αυτό"; Αμέσως, στήσαμε μικρόφωνα για να τον ηχογραφήσουμε κάπως ατμοσφαιρικά και μας είπε: "Βεβαιωθείτε ότι έχετε μια βιντεοκάμερα να γράφει, θα θέλετε να το δείτε αυτό". Το τραγούδι ξεκίνησε, ο τύπος έβγαλε το πουκάμισό του, άρχισε να μαζεύει τυχαία κομμάτια μετάλλου και να χτυπάει τα κουτάλια πάνω του και παντού. Ήταν απίστευτο. Κυριολεκτικά χτυπούσε τον εαυτό του δυνατά με αυτά τα κομμάτια μετάλλου, δεν κάνω πλάκα. Και κάναμε περίπου πέντε λήψεις. Υπήρχε αίμα παντού. Είχε κόψει το σώμα του κάνοντας αυτό. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ποτέ τι σημαίνει ο όρος να υποφέρεις για την τέχνη σου».
Το Spoonman αφορά αυτόν τον καλλιτέχνη του δρόμου και τη φιλοσοφία του. «Αφορά το παράδοξο του ποιος είναι ο Artis και τι αντιλαμβάνεται ο κόσμος απ' αυτόν», θα πει ο Cornell.
«Είναι μουσικός του δρόμου, αλλά όταν παίζει στο δρόμο, κρίνεται εντελώς λάθος σε σχέση με κάποιον άλλο μουσικό. Νομίζουν ότι είναι άνθρωπος του δρόμου ή το κάνει αυτό επειδή δεν μπορεί να κρατήσει μια κανονική δουλειά. Του έβαλαν μερικές ταμπέλες στην κοινωνική σκάλα, επειδή έχουν όλοι συνηθίσει να αντιλαμβάνονται με συγκεκριμένα κριτήρια κάποιον που ντύνεται διαφορετικά. Οι στίχοι εκφράζουν το συναίσθημα ότι ταυτίζομαι πολύ πιο εύκολα με κάποιον σαν τον Artis ως εικόνα παρά αφότου θα τον έβλεπα να παίζει».
Ο Artis έχει δηλώσει ότι ήταν ναύτης στο Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και εργάστηκε για την Ταχυδρομική Υπηρεσία των ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Υπέστη καρδιακή προσβολή το 2002 και του δόθηκε ένα επίδομα. Από το 2009, ζει στο Πορτ Τάουνσεντ της Ουάσιγκτον και από το 2011 πάσχει από νοητική αναπηρία που σχετίζεται με τον αλκοολισμό. Σήμερα είναι 74 ετών (απολαύστε τον στο clip που ακολουθεί).
Feel the rhythm with your hands
Steal the rhythm while you can
Spoonman...
The SHADOW
