Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2015

ΔΙΑΣΚΕΥΗ: I Shot The Sheriff [Bob Marley] 1973


ENA από τα διασημότερα κομμάτια στο χώρο της μουσικής, ανεξαρτήτως γούστου, είναι το I Shot The Sheriff του θρύλου της ρέγκε, Bob Marley. Ενα κομμάτι που κρύβει πολλά, εννοεί πολλά περισσότερα και αγαπήθηκε τόσο από την ορίτζιναλ εκτέλεση, όσο και από την άκρως επιτυχημένη διασκευή του σπουδαίου Eric Clapton, η οποία απέχει... έτη φωτός από άλλες προσπάθειες καλλιτεχνών και είναι αυτή που συνέβαλε στο να «απογειωθεί» εμπορικά ο Τζαμαϊκανός τραγουδιστής...




Το 1973 βρίσκει τη μπάντα του Μarley, τους 
Wailers, στα πρόθυρα της διάλυσης. Οι δύο συνιδρυτές, ύστερα από πέντε άλμπουμ, τελικώς, αποχωρούν από το σχήμα: είναι ο Neville Bunny Livingston (γνωστός ως Bunny Wailer) και ο Winston Hubert McIntosh (ο μεγάλος Peter Tosh). Πριν τη φυγή, όμως, η παρέα κυκλοφορεί το Burnin’, ένα αριστούργημα. Μέσα σ' αυτό βρίσκεται και το I Shot The Sheriff. Το άλμπουμ και το κομμάτι «εκτοξεύονται» σε χρόνο ρεκόρ και αρχίζουν να τραγουδιούνται παντού. Επαναστάτης γαρ, ο Marley αφήνει τον τίτλο να «οδηγήσει» το κομμάτι. Οραματιζόμενος έναν κόσμο χωρίς «πρέπει», δεν τον ενοχλεί που το τραγούδι μιλά ευθέως για επίθεση σε έναν εκπρόσωπο του νόμου, για ανατροπή του συστήματος. Μία «σφαίρα» ενός καλλιτέχνη μπορεί να πάρει εκατοντάδες πορείες και ερμηνείες.
Οι αντιδράσεις πληθαίνουν και ο Marley σε κάθε δημόσια εμφάνισή του ερωτάται να ερμηνεύσει ευθέως τον τίτλο και τους στίχους του κομματιού, όμως αυτός αρνείται χαμογελώντας λοξά. Εναν χρόνο μετά, βρίσκει «συμπαραστάτη» τον Eric Clapton. O κιθαρίστας του, George Terry τού δίνει το Burnin' για να το ακούσει. Αυτό είναι. Το I Shot The Sheriff διασκευάζεται για το άλμπουμ 461 Ocean Boulevard και προς έκπληξη όλων, ακούγεται πιο... ρέγκε από το πρωτότυπο. Το κομμάτι «απογειώνεται» και τραγουδιέται παντού, γνωρίζοντας παράλληλη επιτυχία με το πρωτότυπο, αν και το χρονικό κενό των δύο κυκλοφοριών είναι ελάχιστο
Ο Marley, όμως, θα πάρει το μυστικό των στίχων στον τάφο του, το πρωί της 11ης Μαΐου του 1981 σε νοσοκομείο του Μαϊάμι, από καρκίνο του δέρματος που έχει εξαπλωθεί. Χρόνια μετά το θάνατο του Τζαμαϊκανού ειδώλου, κυκλοφόρησε ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με τη ζωή του θρύλου της ρέγκε, το «Βob Marley: The making of a legend», με οπτικοακουστικό υλικό και φωτογραφίες προερχόμενα κυρίως από το προσωπικό αρχείο της πρώην ερωμένης του Esther Anderson, ηθοποιού, τραγουδίστριας, μοντέλου και συνεργάτιδας του Chris Blackwell, δημιουργού της Island Records... Kαι η αλήθεια έρχεται στο φως.
O Marley και η Anderson
Ο «Σερίφης» του τραγουδιού, δεν είναι άλλος από τον γυναικολόγο της Anderson. Ο Marley ήθελε να αποκτήσει παιδιά μαζί της (ήταν ήδη παντρεμένος όταν είχαν σχέση και μάλιστα είχε και 3 παιδιά, ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές, απέκτησε συνολικά 11 παιδιά από διαφορετικές γυναίκες). Η Anderson, μια έντονη προσωπικότητα και καριερίστρια αρνούνταν πεισματικά να μείνει έγκυος, λαμβάνοντας μετά από προτροπή του γυναικολόγου της, αντισυλληπτικά χάπια. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στον Marley και αποφάσισε να γράψει ένα τραγούδι ενάντια στην αντισύλληψη.
Λένε οι στίχοι του Μarley: 

Sheriff John Brown always hated me (ο σερίφης Τζον Μπράουν πάντα με μισούσε)
For what, I don't know (για ποιον λόγο, δε γνωρίζω)
Every time I plant a seed (κάθε φορά που φύτευα ένα σπόρο)
He said kill it before it grow (εκείνος έλεγε: σκότωσέ τον πριν βλαστήσει).
O Marley τραγουδάει πως είναι αθώος για το φόνο του βοηθού του σερίφη και ότι σκότωσε μόνο εκείνον, εννοώντας στην ουσία ότι ήθελε μόνο να βγάλει το γιατρό από τη σχέση του με την Esther, αλλά όχι να αποκοπεί και απ' αυτήν. Κάτι που τελικά δεν επετεύχθη. Η 
Anderson εγκατέλειψε τόσο τον Marley, όσο και τη Τζαμάικα, για να βρεθεί για πολλά χρόνια στην αγκαλιά του Μάρλον Μπράντο.

To πρωτότυπο κομμάτι:



Kαι η διασκευή του Clapton:



ΤΗΕ SHADOW






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...