Με αφορμή, λοιπόν, αυτή την κορυφαία στιγμή του Kulick με τους WASP, ας δούμε 10 κιθαριστικά solos (το πήγα για 20, μετά για 25 και 30, αλλά δε θα φάω όλη τη μέρα μου στο πληκτρολόγιο...) που για μένα, αφενός βρίσκονται σε σπουδαία κομμάτια και «δένουν» ιδανικά πάνω τους (ή π.χ. πως «χτίζει» ο κιθαρίστας τη δουλειά του στο κομμάτι όπως ο Vai στο Wings Of The Storm ή πως πλαισιώνεται αυτός από τον ντράμερ ή τον μπασίστα), αφετέρου, μου προκαλούν ρίγος, κάθε φορά που θα τα ακούσω:
Νο 10
Bruce Dickinson - Taking The Queen (solo: Αndrian Smith)
Νο 9
Βlack Sabbath - Born To Lose (solo: Τοny Iommi)
Νο 8
Gary Moore - Thunder Rising (solo: Gary Moore)
No 7
Eloy - Fire And Ice (solo: Frank Bornemann)
No 6
Dream Theater - Learning To Live (solo: John Petrucci)
No 5
Whitesnake - Wings Of The Storm (solo: Steve Vai)
No 4
Camel - Never Let Go (solo: Andrew Latimer)
No 3
Led Zeppelin - Stairway To Heaven (solo: Jimmy Page)
No 2
Pink Floyd - Comfortably Numb (solo: David Gilmour)
No 1
WASP - The Idol (solo: Bob Kulick)
ΒΟΝUS
Deep Purple - Highway Star (solo: Ritchie Blackmore)
BONUS II
Ozzy Osbourne - Mr Crowley (solo: Randy Rhoads)
ΤΗΕ SHADOW