Burke Shelley*, Tony Bourge και Ray Phillips, παράλληλα με την δισκογραφική εμφάνιση των Black Sabbath, παρέδωσαν το μουσικό μέλλον στα χέρια των φίλων του σκληρού ήχου και των καλλιτεχνών της εποχής, μέσα από ήχους και συνθέσεις οι οποίες δεν απευθύνθηκαν ποτέ στο ευρύ κοινό. Οι Budgie χάραξαν την πορεία, δημιούργησαν το μονοπάτι το οποίο ακολούθησαν πολλές μεγάλες μπάντες και σεμνά κι αθόρυβα χάθηκαν στην άβυσσο του χρόνου.
Οταν συγκροτήματα, όπως οι Metallica και οι Iron Maiden, όχι μόνο πίνουν νερό στο όνομά τους, αλλά έχουν διασκευάσει τόσο μοναδικά τα κομμάτια τους, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι οι Budgie αποτελούν σημείο αναφοράς στον σκληρό ήχο.
Σήμερα θα ταξιδέψουμε στο 1973, για να συναντήσουμε το τρίτο άλμπουμ τους, Never Turn Your Back On A Friend και τελευταίο με την original σύνθεση.
Και, δυστυχώς, μέχρι σήμερα, αν οι Budgie «διεκδικούν» κάποια... ψίχουλα αναγνώρισης από το ευρύ κοινό του σκληρού ήχου -το οποίο κατά βάθος (αλλά και επιφανειακά) αποτελείται από αυτό που λέμε... χιτάκηδες- θα τα βρουν μέσα από το Breadfan, το οποίο διασκευάστηκε μοναδικά από τους Metallica το 1988, μπήκε στο Garage Inc. του 1998 και κάπως έτσι μαθεύτηκε περισσότερο.
Eνα κομμάτι κοφτερό, με ριφ που περικλείει τόνους ενέργειας και πολλοί θα το θυμηθούν μέσα από το εισαγωγικό ριφ μπάσου του Flea των Red Hot Chili Peppers στο κομμάτι Around The World (ή ακόμη και μέσα από την εισαγωγή του Welcome To The Jungle των Guns N' Roses). Ενα κομμάτι που στιγμιαία μεταμορφώνεται σε μια μαγευτική μελωδία με μια απίθανη γέφυρα και μετά ξανά... ομοβροντία (θυμηθείτε, για παράδειγμα, τη δομή του Master Of Puppets ή του Phantom Lord για να καταλάβετε την επίδραση των Budgie πάνω -και- στους Metallica).
Το Never Turn Your Back On A Friend, όμως περιέχει τεράστιο πλούτο πέρα από τα κομμάτια όπως το Breadfan. Σε μόλις 40+ λεπτά, οι Budgie καταφέρνουν να χωρέσουν συνθέσεις όπως το Parents που ρίχνει μαεστρικά την αυλαία του άλμπουμ. Ενα mid tempo έπος στο οποίο ξεχωρίζει η κιθαριστική φινέτσα του Tony Bourge, το drumming και ο ήχος του Ray Phillips, η μοναδική ανδρόγυνη χροιά της φωνής του Burke Shelley, αλλά και το υπέροχο μπάσο του, στοιχεία που θα συνατήσουμε έναν χρόνο μετά στους Rush και στον Geddy Lee.
Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι η πραγματική μαγεία αυτού του άλμπουμ δεν κρύβεται στα δύο προαναφερθέντα κομμάτια, ούτε στις δύο μπαλάντες Riding my Nightmare και το You Know I'll Always Love You, αλλά στο In the Grip of a Tyrefitter's Hand. Mέσα από 'δω, θεωρώ ότι γεννήθηκαν πολλά πράγματα στον σκληρό ήχο. Από τα ριφ των AC/DC μέχρι τα groove μέρη των πρώιμων Judas Priest και τις αξέχαστες συγχορδίες τους. Το κομμάτι αυτό περιέχει μια απροσδιόριστη μαγεία, που νομίζω ότι είναι αδύνατο να μεταφερθεί γραπτώς.
Το You're the Biggest Thing After Powdered Milk μπαίνει με ένα drum solo και μετά θαρρείς πως ξεσπάει σε ένα blues - metal ψηφιδωτό που καθηλώνει. Ακούστε εδώ μέσα, περίπου στο 5:19 το σημείο μπάσου του Shelley, το οποίο θα υιοθετήσει και θα αντιγράψει πιστά, ο Steve Harris στη γέφυρα του Phantom Of The Opera, χρόνια μετά. Kαι μετά ακούστε πως εκρήγνυται το κομμάτι σε μια μίξη Led Zeppelin από το παρελθόν τους και UFO από το... μέλλον τους.
Φυσικά, δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τη διασκευή του δασκάλου των Delta Blues, Big Joe Williams (1935), ένα blues κομμάτι το οποίο κάνουν πραγματικά δικό τους, με Sabbath-ικές σφήνες και «προαναγγέλοντας» ουσιαστικά -θα έλεγα- την έλευση των AC/DC... Αυτό το κομμάτι έχει διασκευαστεί από πολλές μπάντες, αλλά οι Budgie προσφέρουν εδώ μια εκπληκτική εκδοχή.
Μέσα από τα κομμάτια αυτά, φανταστείτε πως οι μετέπειτα μεγάλες μπάντες, ονειρεύτηκαν και χάραξαν τον δικό τους δρόμο δόξας, ψάξτε να βρείτε κοινά σημεία με άλλα τραγούδια της επόμενης περιόδου και κάπου θα δείτε ότι θα βρείτε πολλά. Αν σας αρέσουν, ακολουθήστε τα... πατήματα των τριών Ουαλών και ακούστε τα δύο επόμενα άλμπουμ τους, In For The Kill και Bandolier. Είμαι σίγουρος ότι θα σας αποζημιώσουν και με το παραπάνω.
Τα κομμάτια:
1. Breadfan 6:04
2. Baby, Please Don't Go 5:25
3. You Know I'll Always Love You 2:12
4. You're the Biggest Thing Since Powdered Milk 8:45
5. In the Grip of a Tyrefitter's Hand 6:18
6. Riding My Nightmare 2:35
7. Parents 10:10
Total length 41:29
* Ο Burke Shelley στα τελευταία χρόνια της ζωής του, υπέφερε από σύνδρομο Stickler, ενώ είχε και δύο ανευρύσματα αορτής. Πέθανε στον ύπνο του στο πανεπιστημιακό ποσοκομείο του Κάρντιφ στις 10 Ιανουαρίου 2022, σε ηλικία 71 ετών.
Τhe SHADOW
