ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: UFO - A Conspiracy Of Stars [2015]

ΓΙΑ τους UFO τρέφω απεριόριστο σεβασμό. Τα άλμπουμ τους με ακολουθούν σε κάθε βήμα μου εδώ και... άπειρα χρόνια, κυρίως αυτά της πρώτης περιόδου με τον Michael Schenker στη σύνθεσή τους. Aν και από το 2004, έχει διαφοροποιηθεί η «υπόστασή» τους με την έλευση του Vinnie Moore, το γκρουπ έχει βγάλει αξιόλογα άλμπουμ μέχρι και το Seven Deadly του 2012...

Οι Phil Mogg, Paul Raymond, Andy Parker και Vinnie Moore, προσέθεσαν στην παρέα τους τον Rob De Luca (μπάσο), αλλά και τον σπουδαίο παραγωγό Chris Tsangarides (Judas Priest, Thin Lizzy, Gary Moore κ.α.), θέλοντας να δώσουν μία νέα ώθηση -μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για το 21ο άλμπουμ τους.

Αντ' αυτού, οι UFO κατάφεραν να βγάλουν ένα εντελώς flat έως αδιάφορο άλμπουμ. Ο ήχος είναι μεν κρυστάλλινος και πιο τραχύς, η φωνή του Mogg επιδέξια... τροχισμένη, όμως οι συνθέσεις δεν έχουν να πουν κάτι το ιδιαίτερο, ειδικά όταν μιλάμε για ένα γκρουπ που κουβαλά αυτό το «ασήκωτο» θρυλικό όνομα. Αν και στα τελευταία άλμπουμ πολλών συγκροτημάτων που έχω ακούσει το τελευταίο διάστημα, εντοπίζεται μία κατακόρυφη άνοδος της ποιότητας από τη μέση και μετά, αυτό δε συνέβη καν στο A Conspiracy Of Stars, το οποίο μοιάζει περισσότερο διεκπεραιωτικό, παρά ένα άλμπουμ που γεννιέται από όρεξη και μεράκι για hard rock. Πιθανότατα, με την παρότρυνση του Tsangarides -ο οποίος, παραδοσιακά, έχει αδυναμία στους χαρισματικούς κιθαρίστες- ο Vinnie Moore εγκαταλείπει το παίξιμο των προηγούμενων άλμπουμ, όπου άκουγες ένα μέλος ενός ομοιογενούς συγκροτήματος, και καταλήγει να ακούγεται περισσότερο σαν guest, με πιο αυτόνομο στυλ και εξαιρετικά... καλογυαλισμένο ήχο για το ύφος των UFO.

Eίναι πολύ όμορφο να βλέπεις, γερόλυκους μουσικούς και δη, την παλιά φρουρά των UFO (Mogg, Raymond, Parker) να βρίσκονται στην αρχή ή στο τέλος της 7ης δεκαετίας της ζωής τους, παίζοντας ροκ αξιώσεων, όμως οι οπαδοί τόσο μεγάλων γκρουπ είναι απαιτητικοί και με το δίκιο τους. Κάποτε τα καύσιμα τελειώνουν· νομοτελειακά. Και τότε έρχεται η στιγμή της σοφίας που θα σου υποδείξει το τέλος, την αξιοπρεπή αυλαία. Για να αγνοήσεις αυτή την εξέλιξη, πρέπει να έχεις υπερφυσικά «κότσια» (βλ. πχ. Accept) ή να μην υπολογίζεις την τεράστια ιστορία σου και μοιραία, την απαξίωση που θα επέλθει. Τα παραδείγματα, δεκάδες... 

Η tracklisting:

01. The Killing Kind
02. Run Boy Run
03. Ballad Of The Left Hand Gun
04. Sugar Cane
05. Devils In The Detail
06. Precious Cargo
07. The Real Deal
08. One And Only
09. Messiah Of Love
10. Rolling Rolling
11. King Of The Hill (Bonus Track)

Aξιολόγηση: 4>10