OΙ ΦΙΝΛΑΝΔΟΙ Apocalyptica επιστρέφουν με το 8ο άλμπουμ τους, το Shadowmaker, πέντε ολόκληρα χρόνια μετά το 7th Symphony και έχοντας για πρώτη φορά σταθερό τραγουδιστή στα κομμάτια. Το γεγονός αυτό προσφέρει μία αίσθηση ομοιογένειας στο άλμπουμ· δεν ξέρω, όμως, κατά πόσο αυτή η στροφή, ταιριάζει στο σκηνικό που έχουν οικοδομήσει όλα αυτά τα χρόνια...
Από το 2000 και το Cult, οι Apocalyptica, άρχισαν να δίνουν χώρο και στα φωνητικά, πλάι στα οργισμένα τσέλα τους και με την πάροδο των ετών, διάφοροι τραγουδιστές και τραγουδίστριες «παρήλασαν» από τα άλμπουμ τους, όπως οι Corey Taylor, Cristina Scabbia, Brent Smith, Adam Gontier κτλ. H συναυλιακή συνεργασία των τελευταίων ετών με τον Franky Perez, τον οποίο γνωρίσαμε ως κιθαρίστα και ερμηνευτή των Scars Of Broadway του Daron Malakian των System Of A Down, «γέννησε» το φετινό Shadowmaker.
Σε αυτό το άλμπουμ, όλα περνούν από τον Εicca Toppinen, ενώ η τελική... απόσταξη γίνεται από τον Nick Raskulinecz (Ghost, Evanescence, Marilyn Manson, Deftones, Stone Sour, Trivium, Danzig, Rush, Mastodon κ.α.) στην παραγωγή, η οποία φέρνει νέα στοιχεία στον ήχο του σχήματος. Ετσι, το άλμπουμ ανοίγει με το σύντομο instrumental, I-III-V Seed
of Chaos, ένα σκοτεινό, ορχηστρικό κομμάτι που σε βάζει γρήγορα και πειστικά στο Shadowmaker. Στο Cold Blood, ο όγκος και η επιθετική ερμηνεία του Perez, διαφοροποιούν το τελικό αποτέλεσμα από το στενό συμφωνικό πλαίσιο του γκρουπ. Είναι εξαιρετικό και αρκετά εμπορικό, όχι όμως αυτό που λέμε «σήμα κατατεθέν» των Apocalyptica. Το ομώνυμο Shadowmaker χωρίζεται σε... υποενότητες, έχει θανατηφόρα ριφ, με τα τσέλα να οργιάζουν σε μια μοναδική ατμόσφαιρα, όπως ξέρουν να φτιάχνουν οι Φινλανδοί, ενώ αμέσως μετά συναντάμε το Slow Burn, ένα κομμάτι που στην εισαγωγή μάς θυμίζει εποχή Reflections, αλλά καταλήγει να παραπέμπει σε Stone Sour, Symphony X, Alter Bridge ή δεν ξέρω κι εγώ τι...
of Chaos, ένα σκοτεινό, ορχηστρικό κομμάτι που σε βάζει γρήγορα και πειστικά στο Shadowmaker. Στο Cold Blood, ο όγκος και η επιθετική ερμηνεία του Perez, διαφοροποιούν το τελικό αποτέλεσμα από το στενό συμφωνικό πλαίσιο του γκρουπ. Είναι εξαιρετικό και αρκετά εμπορικό, όχι όμως αυτό που λέμε «σήμα κατατεθέν» των Apocalyptica. Το ομώνυμο Shadowmaker χωρίζεται σε... υποενότητες, έχει θανατηφόρα ριφ, με τα τσέλα να οργιάζουν σε μια μοναδική ατμόσφαιρα, όπως ξέρουν να φτιάχνουν οι Φινλανδοί, ενώ αμέσως μετά συναντάμε το Slow Burn, ένα κομμάτι που στην εισαγωγή μάς θυμίζει εποχή Reflections, αλλά καταλήγει να παραπέμπει σε Stone Sour, Symphony X, Alter Bridge ή δεν ξέρω κι εγώ τι...
Το Hole in My Soul έχει μία έντονη Beatles αισθητική, δεν είναι κακό, αλλά φρενάρει το άλμπουμ. Η οργή επιστρέφει στο House of Chains, ένα κομμάτι που θα αγαπηθεί από το ραδιόφωνο, ενώ αμέσως μετά θα συναντήσουμε ακόμη ένα instrumental, το Riot Lights: οι Apocalyptica επιστρέφουν σ' αυτό που ξέρουν να κάνουν πολύ καλά, να παίζουν χωρίς μικρόφωνο και στο Sea Song (You Waded Out) τα βαριά ριφ αποτελούν το «δομικό υλικό», όμως και αυτό το κομμάτι ακούγεται κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Perez. Mελαγχολία και πολύ progressive συναντάμε σε ένα ακόμη instrumental, το αξιοπρεπές Till Death Do Us Part, με τα ντραμς να πιάνουν το κομμάτι από το... λαιμό και η αυλαία πέφτει με το, σχεδόν 10λεπτο, Dead Man's Eyes, ένα slow tempo κομμάτι που δε νομίζω ότι μαγνητίζει τον ακροατή από τα πρώτα ακούσματα.
Η tracklisting:
1. I-III-V Seed of Chaos 1:26
2. Cold Blood 3:27
3. Shadowmaker 7:35
4. Slow Burn 4:44
5. Hole in My Soul 4:05
6. House of Chains 3:28
7. Riot Lights 6:40
8. Sea Song (You Waded Out) 4:54
9. Till Death Do Us Part 7:50
10. Dead Man's Eyes 9:42
Total length: 53:57
THE SHADOW
Αξιολόγηση 6,5 >10