OI IRON MAIDEN ήρθαν ξανά στο προσκήνιο πριν από λίγες μέρες, προαναγγέλοντάς μας το νέο άλμπουμ τους. E, δεν ήθελα και πολύ... Με μιας «βούτηξα» στη «χρονομηχανή» και ταξίδεψα πίσω στο 1988 για να συναντήσω ένα από τα σπουδαιότερα άλμπουμ της πορείας του θρυλικού αυτού γκρουπ και φυσικά ένα από τα ιστορικότερα του heavy metal. Το Seventh Son of a Seventh Son...
Δύο χρόνια πριν, το 1986, έχει προηγηθεί το Somewhere In Time. To άλμπουμ που έφερε για πρώτη φορά, τα πλήκτρα, στο ήχο της μπάντας και, φυσικά, τις πρώτες γκρίνιες από τους οπαδούς και τα ΜΜΕ. Oι Iron Maiden, όχι μόνο δεν πτοήθηκαν, αλλά συνέχισαν και στο επόμενο άλμπουμ τους (μια συνήθεια που τους ακολουθεί μέχρι σήμερα). Σύμφωνα με το βιβλίο που μας δίνει πολλά στοιχεία σήμερα «Τα μυστικά της Σιδηράς Παρθένου» του Γ.Η. Ματσαγγούρα (Copyright © 2005-2010), στην αρχική βρετανική έκδοση του βινυλίου κοντά στην κυκλική ετικέτα του, αναγράφεται: «Very direct metal» («Πολύ ευθύ metal») πλευρά α / «If you don’t like it bollocks» («Αν δε σας αρέσει στ’ αρχ@@α μας») πλευρά β). Ετσι, η μπάντα πέραν των πλήκτρων, ενίσχυσε τις συνθέσεις της με πολλά progressive στοιχεία, μέρη που παραπέμπουν σε κλασική μουσική και μια ενιαία δυνατή στιχουργική δομή, μια πλοκή που αφορά στο μυθιστόρημα του Aμερικανού συγγραφέα Oscar Scott Card, Seventh Son (1986) και στο διήγημα του Alistair Crowley, Moonchild (1929). Σύμφωνα με τον Dickinson, τα πλήκτρα ηχογράφησαν o Smith, ο Harris και ο Stephane Wissner (ηχολήπτης), ενώ ο Harris έχει αναφέρει και τον Michael Kenney (τεχνικός μπάσου), ο οποίος, μάλιστα, έκτοτε αποτελεί «αφανές μέλος» των Maiden επί σκηνής, εκτελώντας χρέη πληκτρά κατά τη διάρκεια των ζωντανών εμφανίσεων του συγκροτήματος.
 |
| Σύμφωνα με τον Harris, το γκρουπ επιθυμούσε, το εξώφυλλο να έχει μια τεχνοτροπία Salvador Dali. Σύμφωνα με τον Derek Riggs η φωτιά στο κεφάλι του Eddie εμπνεύσθηκε από τον Arthur Brown. Στο οπισθόφυλλο διακρίνονται 5 φιγούρες του Eddie, μία για κάθε προηγούμενο άλμπουμ. Ο 6ος Eddie, δημιουργήθηκε πάνω από τον βασικό, στο εξώφυλλο, για τις εκδόσεις της κασέτας. |
Moonchild: «Seven deadly sins, seven ways to win...». Ο Dickinson απαγγέλλει, πριν τα πλήκτρα μπουν και τα ριφ δώσουν το σύνθημα για να ξεχυθεί με το... «καλημέρα» ένα επιθετικότατο κομμάτι, τόσο σε ερμηνεία όσο και σε εκτέλεση. Οι στίχοι του τραγουδιού είναι γραμμένοι σε πρώτο πρόσωπο και όμοιο μέτρο. Αποτελούν τα λόγια του Διαβόλου που συστήνεται στην έγκυο μητέρα του Εβδομου Υιού, την οποία αποκαλεί Πορφυρά Πόρνη (Αποκάλυψη 17:5) και την προτρέπει να καταναλώσει ρίζα μανδραγόρα¹. Θέλει -εν αγνοία της- να σκοτώσει το έμβρυο, αφού αυτός γνωρίζει ότι η γέννησή του θα αλλάξει τις ισορροπίες εις βάρος του. Αυτή πείθεται και το έμβρυο πεθαίνει. Ομως η γυναίκα κυοφορεί δίδυμα, κάτι που ο Διάβολος δε γνωρίζει, και το δεύτερο αγόρι γεννιέται υγιές. Ο Διάβολος έχει ξεγελαστεί. Τρομοκρατημένη η μητέρα, όμως, σύντομα εγκαταλείπει το βρέφος και αυτό θα μεγαλώσει μόνο και εν αγνοία των δυνάμεων του.
Seventh Son of a Seventh Son: Ισως το πιο ατμοσφαιρικό κομμάτι του γκρουπ. Ενα 10λεπτο μεθυστικό έπος που περιλαμβάνει heavy metal, progressive και... κλασική μουσική. Αν και βρίσκεται στο μέσον του δίσκου, νοηματικά, αποτελεί το δεύτερο μέρος του Moonchild. Οι στίχοι περιγράφουν τη γέννηση του Eβδομου Υιού. Οι έξι αδερφοί του είναι άπαντες παρόντες. Γνωρίζουν τις δυνάμεις του νεογνού, αγωνιώντας για την πλευρά που, εν καιρώ, θα διαλέξει να υπηρετεί ο νεογέννητος αδερφός τους.
Infinite Dreams: Ενα αριστούργημα δύο μερών. Του slow/mid tempo του πρώτου, και του δεύτερου της ταχύτητας, του άγριου ξεσπάσματος, της ευφυούς κιθαριστικής δομής και της απίστευτης ερμηνείας του Dickinson (λέγεται ότι ο McBrain ήθελε τα μέρη των ντραμς αυτού του κομματιού επιθετικότερα, αλλά του υποδείχθηκε να ακολουθήσει μια πιο progressive προσέγγιση). Ο Eβδομος Υιός είναι πλέον νέος. Βλέπει όνειρα τρομακτικά, μελλοντολογικά που σηματοδοτούν την αυγή των δυνάμεων του, κάτι που ακόμη δεν έχει αντιληφθεί, γεννώντας τρόμο και ερωτηματικά σχετικά με την ύπαρξή του.
Can I Play with Madness: Το μοναδικό κομμάτι που ξεφεύγει από το συνθετικό πλαίσιο του άλμπουμ, με πιο... αλλοπρόσαλλο, χαρούμενο ρυθμό μιας σύνθεσης του Smith που ονομαζόταν On The Wings Of Eagles, η οποία είχε απορριφθεί στο Somewhere In Time. Ο McBrain λέγεται πως δεν ήθελε το κομμάτι στο άλμπουμ καθώς πίστευε ότι δεν ταίριαζε στο ύφος των Maiden, ασχέτως αν αποτέλεσε μετά, το πρώτο single του δίσκου. Στιχουργικά, ο ήρωάς μας αδυνατώντας να κατανοήσει αυτό που του συμβαίνει, σπεύδει να βρει απαντήσεις σε έναν προφήτη, ο οποίος αντιλαμβάνεται τις δυνάμεις του νέου, όμως φοβούμενος ότι μπορεί να τις χρησιμοποιήσει υπηρετώντας τον Διάβολο, αποφεύγει να τον βοηθήσει. Ο νέος επιμένει και τον απειλεί. Ετσι ο προφήτης, προβλέπει τη βέβαιη καταδίκη της ψυχής του στην Κόλαση (Αποκάλυψη 21:8).
The Evil That Men Do: Ο τίτλος του κομματιού είναι απόσπασμα της φράσης του Σαίξπηρ από το έργο «Ιούλιος Καίσαρ» («Το καλό που οι άνθρωποι κάνουν, συχνά ενταφιάζεται μαζί με τα οστά τους. Αλλά το κακό που οι άνθρωποι κάνουν, συνεχίζει να ζει»). Το δεύτερο single του άλμπουμ και ένα απίστευτα όμορφο κομμάτι που αγαπήθηκε ίσως πιο πολύ από κάθε άλλο κομμάτι του Seventh Son of a Seventh Son. Οπως αποκαλύπτει το βιβλίο, «ο Διάβολος, προσπαθώντας να κερδίσει τον Εβδομο Υιό, εμφανίζεται με τη μορφή νεαράς παρθένας. Εκείνος την ερωτεύεται και οι δυό τους έρχονται σε ερωτική επαφή. Η συνεύρεσή τους είναι το καταλυτικό γεγονός το οποίο διαλύει το πέπλο της αθωότητάς του νεαρού και οξύνει την αντίληψη του, επιφέροντας τη συνειδητοποίηση των δυνάμεών του. Αυτό συμβολίζεται με τη σφαγή του Έβδομου Αμνού, η οποία αποτελεί τη διάλυση της αθωότητάς του Έβδομου Υιού. Το συνεπαγόμενο άνοιγμα του "Βιβλίου της Ζωής" είναι η συνειδητοποίηση των δυνάμεων του από τον ίδιο, η αυγή της αυτοσυνείδησής του».
The Prophecy: Μία απίστευτη ατμόσφαιρα πλήκτρων στην εισαγωγή και μετά... τσαμπουκάς. Θυμωμένα ριφ, θυμωμένος Dickinson, βάζουν τον ακροατή στην επόμενη σελίδα της ιστορίας μέσα από ένα κομμάτι χωρίς ρεφρέν, που «σβήνει» με ακουστικές κιθάρες και συναρπάζει τον ακροατή! Το καλό έχει νικήσει, ο νέος έχει διαλέξει πλευρά και συνειδητοποιημένος πλέον χρησιμοποιεί την εξουσία επί των δυνάμεών του προς όφελος του. Ο Διάβολος για να εκδικηθεί σχεδιάζει την καταστροφή του χωριού του νεαρού, ο οποίος προφητεύει τον επικείμενο όλεθρο και προειδοποιεί τους χωρινούς που τον αγνοούν. Το χωριό καταστρέφεται και οι επιζώντες στρέφονται εναντίον του, κατηγορώντας τον ότι οι προφητείες του προκάλεσαν το κακό. Οπως στην Καινή Διαθήκη, όπου κατά τον Ιησού: «Δεν υπάρχει προφήτης ατίμητος παρά μόνο στην πατρίδα του και στην οικία του» (Ματθαίος, 13:57), «Δεν υπάρχει προφήτης ατίμητος παρά μόνο στην πατρίδα του και στους συγγενείς του και στην οικία του» (Μάρκος, 6:4), «Αλήθεια σας λέω ότι κανείς προφήτης δεν είναι δεκτός στην πατρίδα του.» (Λουκάς 4:24).
The Clairvoyant: Πεντακάθαρα ακόρντα μπάσου δίνουν το σύνθημα και το κομμάτι ξεσπά. Λέγεται ότι οι στίχοι αυτού του κομματιού αποτέλεσαν τη σπίθα η οποία έδωσε στον Harris την ιδέα για ένα άλμπουμ που θα αφορά σε μια ενιαία ιστορία. O ήρωας περιγράφει τον εαυτό του κάθιδρο και ψυχικά διαλυμένο. Η ανθρώπινη αχαριστία και το μάταιο της αυτοθυσίας του τον έχουν κλονίσει. Εχει αρχίσει να θεωρεί το θάνατο ως λύτρωση και προετοιμάζει τον εαυτό το να συναντήσει «τον δημιουργό».
Only the Good Die Young: Η ταχύτητα ανεβαίνει προετοιμάζοντας τον ακροατή για το φινάλε. Ο Harris πρωταγωνιστεί στο κομμάτι με το χαρακτηριστικό «κάλπασμά» του (ακούστε το σόλο του στο 1.52), με τα πλήκτρα να ντύνουν κάθε ρεφρέν και ένα τελείωμα, όπως αρμόζει σε ένα τέτοιο άλμπουμ. Ο τίτλος του κομματιού αποτελεί αγγλική έκφραση η οποία έχει τις ρίζες τις στην λατινική έκφραση: «Quem di diligunt, adolescens moritur» («Αυτόν που οι θεοί αγαπούν, πεθαίνει νέος»). Ο νεαρός, σε μια έκρηξη οργής πριν από την αυτοχειρία, κατακρίνει με απέχθεια την υποκρισία των ανθρώπων και προβλέπει την επερχόμενη ημέρα της κρίσης. Η πικρή περιφρόνηση των πάντων είναι η τελευταία γεύση της ζωής του.
Το Seventh Son of a Seventh Son αποτελεί ένα ξεχωριστό «στολίδι» στην ιστορία της μουσικής και του heavy metal και ίσως το τελευταίο τεράστιο -στο σύνολό του- άλμπουμ των Iron Maiden μέχρι σήμερα. Αμέσως μετά την κυκλοφορία του ο Andrian Smith παραιτήθηκε/απολύθηκε από τη μπάντα, «εγκαινιάζοντας» μία μακρά περίοδο περιπετειών που κορυφώθηκε μετά το Fear Of The Dark.
Η θρυλική tracklisting:
1. Moonchild (Dickinson, Smith) - 5:40
2. Infinite Dreams (Harris) - 6:08
3. Can I Play with Madness (Harris, Dickinson, Smith) - 3:31
4. The Evil That Men Do (Dickinson, Harris, Smith) - 4:33
5. Seventh Son of a Seventh Son (Harris) - 9:53
6. The Prophecy (Harris, Murray) - 5:05
7. The Clairvoyant (Harris) - 4:27
8. Only the Good Die Young (Dickinson, Harris) - 4:40
THE SHADOW
¹ Σύμφωνα με τις δεισιδαιμονίες, όταν κάποιος τον ξερίζωνε μανδραγόρα, ακουγόταν το κλάμα του. Αυτός που το άκουγε υπέφερε έναν αγωνιώδη θάνατο. Αυτοί που τον συνέλεγαν έβαζαν κερί στα αυτιά τους για να μην ακούσουν τον ήχο που εκλύεται όταν ξεριζώνεται. Λόγω της ατροπίνης που περιέχει, ο μανδραγόρας χρησίμευσε στα αρχαία χρόνια ως φάρμακο για το άσθμα, το έλκος στομάχου, τους κολικούς και άλλες παθήσεις. Ωστόσο, η λήψη του κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές και διακοπή κύησης, λόγω της ιδιότητας κάποιων συστατικών του να δεσμεύουν την προγεστερόνη, την ορμόνη που εξασφαλίζει την ομαλή εξέλιξη της κύησης.
_ Επεξήγηση συμβόλων: Κάτω από τους στίχους κάθε κομματιού του άλμπουμ υπάρχει από ένα σύμβολο. Σύμφωνα με τα «Μυστικά της Σιδηράς Παρθένου», τονίζεται μεταξύ άλλων:
Ο Ουροβόρος Οφις, στο Moonchild συναντάται στην Αίγυπτο του 1600 π.Κ.Χ.. Από εκεί πιθανόν να μεταβιβάστηκε στους Φοίνικες και μετά στους Έλληνες. Συμβολίζει την ολοκλήρωση, την τελείωση καθώς και την κυκλική φύση του σύμπαντος, δηλαδή τη δημιουργία μέσα από την καταστροφή, τη ζωή μέσα από το θάνατο. Το φίδι τρώει την ίδια του την ουρά για να παραμείνει εν ζωή, σε έναν αιώνιο κύκλο ανανέωσης.
Το οκτάκτινο άστρο, στο Seventh Son Of A Seventh Son, έχει τις ρίζες του στην αναπαράσταση του πλανήτη Αφροδίτη, του πλανήτη που αναγνωρίζουμε στον ουρανό ως Αυγερινό και Αποσπερίτη. Πρωτοεμφανίστηκε ως σύμβολο που συνόδευε την Σουμεριανή θεότητα της γονιμότητας Inanna.
Tο «Κηρύκειο» («ραβδί του κήρυκα»), στο Infinite Dreams, σύμβολο της Ιατρικής, προέρχεται από τη σύγχυση της ράβδου του Ερμή με αυτή του Ασκληπιού, η οποία έγινε το Μεσαίωνα. Οι Γνωστικιστές χρησιμοποιούσαν το κηρύκειο σαν σύμβολο πνευματικής αφύπνισης. Ο Γνωστικισμός είναι μια φιλοσοφική και θρησκευτική κίνηση που άρχισε στους προ-Χριστιανικούς χρόνους. Τέλος, το κηρύκειο συναντάται και στους αρχαίους πολιτισμούς της Αιγύπτου, της Μεσοποταμίας και της Ινδίας, όπου αποτελεί σύμβολο αρμονίας και ισορροπίας.
Το σύμβολο που συνοδεύει τους στίχους του Can I Play With Madness είναι το φεγγάρι, σύμβολο το οποίο έχει συνδεθεί κατά καιρούς τόσο με τη σοφία όσο και με την παράνοια. Το σύμβολο θυμίζει έντονα το «ερυθρό σαν αίμα» φεγγάρι της Αποκάλυψης του Ιωάννη.
Στο The Evil That Men Do, τους στίχους του τραγουδιού συνοδεύει το σύμβολο “Pelican in her piety” («Πελεκάνος εν τη ευσέβεια αυτού»). Κατά το Μεσαίωνα, επικρατούσε η αντίληψη πως όταν ο πελεκάνος δεν έβρισκε τροφή για να ταΐσει τους νεοσσούς του έσκιζε το «στήθος» του με το ράμφος του για να πιουν το αίμα του. Ο πελεκάνος που σκίζει το στήθος του εμφανίζεται και στο ελληνικό έργο «Φυσιολόγος» (3ος – 4ος αιώνας Κ.Χ.) το οποίο ανήκει μάλλον σε συγγραφέα της Αλεξάνδρειας.
Το σύμβολο που συνοδεύει τους στίχους του The Prophecy, είναι παραλλαγή του «Πτεροφόρου Δίσκου» της Αρχαίας Αιγύπτου, τον οποίο εμπνεύστηκαν πιθανότατα οι αρχαίοι Αιγύπτιοι από τη στεφάνη που φαινόταν γύρω από τον Ήλιο κατά τη διάρκεια μιας ολικής έκλειψης του. Αποτελούσε σύμβολο θεϊκής επίβλεψης, προστασίας ή βασιλείας.
Στο The Clairvoyand, απεικονίζεται το σύμβολο των τριών όφεων μέσα σε ένα δισκοπότηρο. Είναι ένα χριστιανικό σύμβολο που πηγάζει από το θρύλο κατά τον οποίο η πίστη του Αγίου Ιωάννη δοκιμάστηκε από τον Αυτοκράτορα Δομιτιανό (51 – 96 Κ.Χ.) που του έδωσε να πιει από ένα δισκοπότηρο με δηλητήριο, το οποίο μετουσιώθηκε σχηματίζοντας τρία φίδια μόλις ο Άγιος Ιωάννης πήγε να το πιει. Συμβολίζει τη δοκιμασία της πίστης.
Στο Only The Good Die Young, το σύμβολο που συνοδεύει τους στίχους έχει αλχημικές ρίζες. Ανάμεσα στα στοιχεία που γοήτευαν τους Αλχημιστές περισσότερο, εκτός από το χρυσό, το ασήμι, τον υδράργυρο και το αρσενικό, ήταν το θείο και το φώσφορο. Το θείο στην Αλχημεία απεικονίζεται με ένα σύμβολο που αποτελούνταν από το ορθό ισοσκελές τρίγωνο (που συμβολίζει τη φωτιά) και ένα σταυρό με ένα νότιο βέλος προσαρτημένο στην κάθετη γραμμή (που συμβολίζει την αποτέφρωση).
