ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Ugly Kid Joe - Uglier Than They Used Ta Be [2015]

«I HATE the rain and sunny weather, And I hate beach and mountains too, (And) I don't like a thing about the city, no, no, And I, I, I, hate the countryside too! And I, hate everything about you! ...Everything about you!» Μη μου πείτε ότι έστω και μία φορά στη ζωή σας, δεν έχετε ψελλίσει αυτούς τους στίχους από το κομμάτι που έκανε γνωστούς στα πέρατα της Γης, τους Ugly Kid Joe το 1992; Κι όμως, αυτοί οι τύποι υπάρχουν ακόμη...

{Oι UKJ, κρατούν ελάχιστη (και απαραίτητη) 

δόση χαβαλέ στο Uglier Than They Used Ta Be,

όμως δείχνουν ότι αποφάσισαν να δουλέψουν 

σοβαρά και να μην τα περιμένουν όλα από 

τη θεά τύχη}

Και κακά τα ψέμματα υπάρχουν χάρις σ' αυτό το άλμπουμ, το America's Leasted Wanted, που κατά έναν περίεργο τρόπο τούς εκτόξευσε στα ανώτερα στρώματα της επιτυχίας, ενός αλλόκοτου παροξυσμού που επικρατούσε εκείνη την εποχή του grunge. Κάτι το σωστό timing, κάτι η επιβλητική αύρα χαβαλέ σε συνδυασμό με τις... χοροπηδηχτές συνθέσεις και τους κατάλληλους συνεργάτες (θυμηθείτε το Goddamn Devil με τον Rob Halford), oι Ugly Kid Joe «έχτισαν» ένα όνομα, δυσανάλογο με τη διάρκεια και συνέπειά τους. Ετσι, το φετινό Uglier Than They Used Ta Be, αποτελεί μόλις το 4ο full length άλμπουμ μέσα στα 24 χρόνια ύπαρξής τους, με απόσταση από το 3ο (παρωδία) Μοtel California, τα 19 χρόνια!

Η μπάντα μάζεψε τα κομμάτια της και την τεμπελιά της το 2010 σε ένα αθόρυβο reunion και το 2012 κυκλοφόρησε ένα μελωδικό ΕΡ, το Stairway To Hell. Πριν από λίγες μέρες, ήρθε και η ώρα της κυκλοφορίας του Uglier Than They Used Ta Be. Βάζοντας στο παιχνίδι και τον τεράστιο Phil Campbell των Motorhead, οι UKJ επιδιώκουν να ακουστούν ξανά. Οχι όμως ως οι φασαριόζοι «παραλίες» του παρελθόντος, αλλά ως πιο heavy και ελαφρώς μελωδικοί όπως άφησαν να εννοηθεί με το προαναφερθέν ΕΡ. O Witfield Crane τραγουδά με λιγότερο «γρέζι» και... υστερίες, ενώ η παρουσία του Sony Mayo και του Dave Fortman στις κιθάρες πλάι στον Klaus Eichstadt, αλλά και το ντράμινγκ του Shannon Larkin των Godsmack, κάνουν ακόμη πιο ποιοτικό το άλμπουμ.

Ετσι, στο Uglier Than They Used Ta Be, θα συναντήσουμε τα ξεσηκωτικά ριφ του Hell Ain't Hard to Find με τον υπέροχο θόρυβο που αγαπήσαμε στο παρελθόν, αλλά και ωραία συνθετική δομή με τον Crane να παίζει βάζει σε δοκιμασία το λαρύγγι του και να πετυχαίνει. Θα ακούσουμε κομμάτια όπως το Let the Record Play που grunge-ίζει όποτε πρέπει με το βρώμικο, άτεχνο «τέντωμα» του μπάσου, το Sabbath-ικό Bad Seed, αλλά και το She's Already Gone, μακράν το κορυφαίο του άλμπουμ, με κοφτά ριφ, απολαυστικά «φρεναρίσματα» και υπέροχη ερμηνεία Crane. Θα απολαύσουμε την... τριλογία Phil Campbell, στο My Old Man (η συλλαβιστή ερμηνεία του Crane μάλλον χαλάει το κομμάτι), στο παράξενο Under the Bottom (αρχίζει ξέπνοο, γίνεται Sabbath στο μέσον και καταλήγει μια τρελή stoner-ιά) και στη διασκευή του θρυλικού Aces Of Spades (το περίμενα χάλια, αλλά πρόκειται για αριστούργημα). Ομως το άλμπουμ έχει και κακές στιγμές όπως τα slow-mid tempo, Mirror of the Man, Nothing Ever Changes και The Enemy που διασώζεται με το φινάλε του, ενώ «άνοστη» θα χαρακτήριζα την ακροτελεύτια διασκευή των soul, The Temptations, στο Papa Was a Rolling Stone του 1972.

Oι UKJ, κρατούν ελάχιστη (και απαραίτητη) δόση χαβαλέ στο Uglier Than They Used Ta Be, όμως δείχνουν ότι αποφάσισαν να δουλέψουν σοβαρά και να μην τα περιμένουν όλα από τη θεά τύχη. Η δισκογραφική αποχή τους είναι τεράστια και μοιραία το άλμπουμ αυτό, θα έχει δικαιολογημένα αποκλίσεις στις κριτικές του. Οπως και να' χει, πρόκειται για ένα καλό άλμπουμ και νομίζω πως θα αδικηθεί αν κριθεί έχοντας ως φόντο τη συνολική πορεία των Ugly Kid Joe. Kαλό μήνα!

H tracklisting:

1. Hell Ain't Hard to Find 3:48

2. Let the Record Play 3:50

3. Bad Seed 5:00

4. Mirror of the Man 3:55

5. She's Already Gone 4:21

6. Nothing Ever Changes 3:23

7. My Old Man 3:41

8. Under the Bottom 5:47

9. Ace of Spades (Motörhead cover) 2:44

10. The Enemy 6:06

11. Papa Was a Rolling Stone (The Temptations cover) (feat. Dallas Frasca) 5:46

THE SHADOW

Αξιολόγηση 7>10