ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Bon Jovi - Burning Bridges [2015]

ΠΑΝΤΑ, όταν αντικρίζω τον τίτλο Bon Jovi τυπωμένο σε ένα νέο εξώφυλλο, μια μικρή ποσότητα αδρεναλίνης αρχίζει να ρέει στο αίμα μου· ένα κατάλοιπο της παλιάς καλής εποχής, όπου περνούσα ώρες ατελείωτες ακούγοντας αυτή τη μπάντα. Το ίδιο ένιωσα και φέτος, όταν είδα για πρώτη φορά, ακόμη κι αυτό το αδιάφορο -σαν σουβέρ- εξώφυλλο...

{Το άλμπουμ, έχει μια θαμπή ομορφιά, αλλά απέχει... έτη φωτός από το να κριθεί με τα δεδομένα του ένδοξου παρελθόντος του γκρουπ}

Το Burning Bridges έρχεται σε μία κομβική περίοδο για τους Bon Jovi. Είναι το πρώτο, ύστερα από 12 άλμπουμ, χωρίς τον Richie Sambora. To επεισοδιακό και θορυβώδες διαζύγιο της μπάντας με τον εμβληματικό κιθαρίστα, έρχεται να «σφραγιστεί» με αυτόν τον δίσκο. Εναν δίσκο που μοιάζει περισσότερο με προσωπικό άλμπουμ του Jon Bon Jovi. Ο αντικαταστάτης τού Sambora, ο 50χρονος John Matthew Shanks, δε συμμετέχει στη δημιουργία κανενός κομματιού από τα ελάχιστα νέα, και το βάρος σηκώνει μόνος (σχεδόν) ο Bon Jovi, ξανά μέσα από την «αγκαλιά» της Mercury, ύστερα από το σπουδαίο These Days του 1995.

Το Burning Bridges, λοιπόν, αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου, από... κατεψυγμένες συνθέσεις παλαιότερων ετών, κυρίως μπαλάντες και δείχνει από το πρώτο, κιόλας, άκουσμα ότι όχι μόνο τα 00's, αλλά ούτε και τα 10's, ταιριάζουν στους Bon Jovi. Και όντως, αν κάνουμε μια σύντομη αναδρομή από το Crush του 2000 μέχρι σήμερα, δύσκολα θα συναντήσουμε δουλειά αντάξια των πρώτων έξι άλμπουμ τους. Η φετινή προσπάθεια, επιβεβαιώνει αυτούς που υποστηρίζουν ότι η θρυλική αυτή μπάντα, παραπαίει χρόνο με το χρόνο, πόσω μάλλον όταν δεν υπάρχει ο Sambora στη σύνθεσή της και ειδικά όταν ακούμε τέτοια άλμπουμ -για το μέγεθος του γκρουπ- που παραπέμπουν περισσότερο σε «ξεπέτα».

Εχουν λόγο δισκογραφικής ύπαρξης οι Bon Jovi σήμερα; Πιθανότατα όχι. Το Burning Bridges, ακούγεται ευχάριστα μεν, όμως σε καμιά περίπτωση δεν προσφέρει τον ακροατή και δη, οπαδό του γκρουπ, την έξαψη προηγούμενων δεκαετιών. Το Saturday Night Gave Me Sunday Morning (τελευταία συνθετική συμμετοχή Sambora), το I'm Your Man, που δημιουργεί ένα έντονο σκίρτημα και το ομώνυμο κομμάτι, μια φολκ... αμερικανιά με ακορντεόν, ντέφι και μεταδοτικό ρυθμό, ξεχωρίζουν ελαφρώς από το γενικό αδιάφορο σύνολο. 

Ηδη, η μπάντα έχει προαναγγείλει τον ερχομό του επόμενου (κανονικού;) άλμπουμ με τίτλο This House Is Not For Sale για το 2016, όμως οι πιθανότητες δεν είναι πλέον με το μέρος τους. Το Burning Bridges, έχει μια θαμπή ομορφιά, αλλά απέχει... έτη φωτός από το να κριθεί με τα δεδομένα του ένδοξου παρελθόντος του γκρουπ. Ισως, θα ήταν πιο έντιμο από μέρους τους να «έσπαγαν» αυτά τα κομμάτια σε μελλοντικές κυκλοφορίες, σαν bonus (που είναι και στη μόδα...). Τελικά, εικόνα του εξωφύλλου, δείχνει να αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο το περιεχόμενο...

Η tracklisting:

1. A Teardrop to the Sea 5:07

2. We Don't Run 3:17 

3. Saturday Night Gave Me Sunday Morning 3:23 

4. We All Fall Down 4:05 

5. Blind Love 4:48 

6. Who Would You Die For 3:54 

7. Fingerprints 5:58 

8. Life Is Beautiful 3:22 

9. I'm Your Man 3:44 

10. Burning Bridges 2:44 

Total length: 40:22 

THE SHADOW

Αξιολόγηση: 4>10