Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Baroness - Purple [2015]


Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ «πίνακας ζωγραφικής» για τους Αμερικανούς Baroness, κλείνει με τον ιδανικότερο τρόπο το μουσικό 2015. Ναι, το Purple, έρχεται να χρωματίσει με τα μελαγχολικά, οργισμένα χρώματά του, μια χρονιά πλούσια σε εκπλήξεις, ευχάριστες και δυσάρεστες…





{Baizley και Adams κρατούν τη Βαρόνη αγκαζέ και την οδηγούν περήφανα σε νέες περιπέτειες}


Κόκκινο το 2007, Μπλε το 2009, Κίτρινο και Πράσινο το 2012 και φέτος ακόμη μία μίξη. Λίγα στοιχεία από το Red, λίγα από το Blue και να, το Purple, όπως ακριβώς στη ζωγραφική, τη ζωγραφική του ιδρυτή τους, John Dyer Baizley, πίνακες του οποίου αποτελούν τα εξώφυλλα της μπάντας μέχρι σήμερα. Οι Baroness παρουσιάζουν ένα εξαιρετικό sludge - prog αποτέλεσμα με το φετινό άλμπουμ τους, ίσως το πιο ώριμο της πορείας τους.
Όπως έγραψα και στην Παρουσίαση των Lamb Of God, όσο πιο έντονα, πιο πολλά είναι τα βιώματα του καλλιτέχνη, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να βγάλει ένα εξαιρετικό άλμπουμ. Και οι Baroness, βλέποντας τον Χάρο με τα μάτια τους, ύστερα από ένα σοβαρό τροχαίο με ανατροπή και πτώση από γέφυρα ύψους 9 μέτρων, του λεωφορείου τους το 2012, έξω από το Bath της Αγγλίας, επέστρεψαν με διαφορετική οπτική. Ο John Dyer Baizley, που γλίτωσε με κατάγματα, «ξήλωσε» τη μπάντα και έφερε στο πλάι του τους Nick Jost και Sebastian Thompson, ανοίγοντας ένα νέο κύκλο, μαζί με τον Peter Adams, που είχε βγει αλώβητος από το παρ' ολίγον, μοιραίο, λεωφορείο.

Το Purple σηματοδοτεί την επανεκκίνηση της μπάντας με πιο άγρια heavy post ριφ και το progressive στοιχείο σαφώς πιο ενισχυμένο σε σχέση με το παρελθόν. Το σημαντικότερο απ' όλα όμως είναι η ομοιογένεια που βγάζει. Το Purple είναι ένα άλμπουμ στιβαρό, τα κομμάτια του οποίου έχουν μία συγκεκριμένη μεταλλική ραχοκοκαλιά και από κάθε… σπόνδυλό της διακλαδίζονται όλα τα υπόλοιπα μέρη. Μέρη που έχουν να κάνουν είτε με πιο μελωδικές διαδρομές όπως στο If I Have to Wake Up, είτε με τη σύγκρουση συναισθημάτων και το κιθαριστικό βούισμα του Shock Me, είτε με τα βρωμικά ριφ του Morningstar και του Desperation Burns ή το μαγευτικό Chlorine & Wine.

Baizley και Adams κρατούν τη Βαρόνη αγκαζέ και την οδηγούν περήφανα σε νέες περιπέτειες. Δε γνωρίζω τι απόχρωση θα έχει το επόμενο άλμπουμ, όμως είμαι πεπεισμένος ότι όποιο χρώμα και να επιλέξει ο Baizley στον καμβά του, θα καταφέρει να «λερώσει» ξανά, δισεκατομμύρια ηχεία…

Η tracklisting:

1. Morningstar 4:16
2. Shock Me 4:17
3. Try to Disappear 4:52
4. Kerosene 5:10
5. Fugue 2:34
6. Chlorine & Wine 6:49
7. The Iron Bell 4:24
8. Desperation Burns 4:14
9. If I Have to Wake Up (Would You Stop the Rain?) 5:41
10. Crossroads of Infinity 0:16

ΤΗΕ SHADOW
Aξιολόγηση: 8>10





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...