ΔΙΑΣΚΕΥΗ: Eleanor Rigby [The Beatles] 1966

TO ΣΗΜΕΡΙΝΟ κομμάτι μας, έχει τις ρίζες του στο 1966 και στο άλμπουμ Revolver των θρυλικών Beatles. O Paul McCartney έγραψε το μεγαλύτερο μέρος αυτού του τραγουδιού, το οποίο δημιούργησε σενάρια και μύθους. Η πιο πιθανή εκδοχή του τίτλου; Λέγεται ότι το συγκεκριμένο «σκαθάρι» «δανείστηκε» το «Rigby» από το όνομα μιας κάβας (Rigby και Evens Ltd) και το «Eleanor» από την ηθοποιό Eleanor Bron. «Μου άρεσε το όνομα "Eleanor Rigby" γιατί ακούγεται φυσικά», έχει δηλώσει…





Αν και ο τεράστιος μύθος σχετικά με την ύπαρξη ή όχι της Eleanor Rigby, κρατά μέχρι σήμερα, ο McCartney έχει τονίσει επανειλημμένως πως η ιδέα για το κομμάτι προήλθε, κυρίως, από τη φαντασία του και συμβολίζει την κάθε μοναχική γυναίκα του μάταιου αυτού κόσμου. Σε ό,τι αφορά στον «Πατέρα Mackenzie» των στίχων, ο καλλιτέχνης έχει δηλώσει χαρακτηριστικά: «Αρχικά ήθελα να ονοματίσω τον ήρωα του κομματιού ως "Πατέρα McCartney", αλλά μάλλον θα φρικάριζα τον πατέρα μου. Έτσι, έριξα μια ματιά σε έναν τηλεφωνικό κατάλογο και κατέληξα στο Mackenzie».

Σε μια συνέντευξή του, στον Observer Music Monthly το 2008, ο McCartney, έδωσε μία ακόμη διάσταση: «Οταν ήμουν παιδί, ο πατέρας μου πάντα μας ενθάρρυνε να δίνουμε τη θέση μας στο λεωφορείο στους ηλικιωμένους. Υπήρχαν δύο γριές στη γειτονιά και συνήθιζα να πηγαίνω να τις ρωτάω μήπως χρειάζονται κάτι ή κάποια ψώνια να τους φέρω. Ήταν μοναχικές κυρίες, και αυτές ορίζουν ουσιαστικά την "Eleanor Rigby". Πέθαναν και κανείς, ουσιαστικά, δεν το παρατήρησε…»

Μία άλλη θεωρία, που περιπλέκει το μυστήριο, κάνει λόγο για μια ταφόπλακα (εικονίζεται αριστερά) στο νεκροταφείο του Αγίου Πέτρου στο Woolton, ένα προάστιο του Λίβερπουλ, όπου Lennon και McCartney συναντήθηκαν για πρώτη φορά σε ένα πανηγύρι της συγκεκριμένης εκκλησίας. Η ταφόπλακα φέρει το όνομα Eleanor Rigby και δείχνει ότι πέθανε τον Οκτώβριο του 1939, σε ηλικία 44 ετών. Ωστόσο, αυτή η γυναίκα δεν ήταν σαν τους μοναχικούς ανθρώπους του τραγουδιού. Ήταν παντρεμένη και είχε οικογένεια. Σε μια άλλη από τις ταφόπλακες του νεκροταφείου, αναγράφεται το επώνυμο «McKenzie», ωστόσο ο McCartney έχει αρνηθεί ότι αυτή είναι η πηγή των ονομάτων του κομματιού.

Σε ότι αφορά στο μουσικό σκέλος, στο κομμάτι, συνοδεύουν τον McCartney στα φωνητικά οι Lennon και Harrison, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ούτε ένα από τα «σκαθάρια» δεν έχει παίξει κάποιο όργανο, αφού μαζί με τον παραγωγό, George Martin, κατέληξαν να φέρουν κλασικούς οργανοπαίκτες για τα τέσσερα βιολιά (Tony Gilbert, Sidney Sax, John Sharpe, Juergen Hess), τις δύο βιόλες (Stephen Shingles, John Underwood) και τα τρία τσέλα (Derek Simpson, Norman Jones, Peter Halling) που χρησιμοποιήθηκαν για την εγγραφή. Σύμφωνα με τον McCartney, επιρροή για τη σύνθεση του κομματιού, θεωρείται και ο κλασικός συνθέτης, Αντόνιο Βιβάλντι (1678-1741). Λόγω του τμήματος των εγχόρδων, ποτέ δεν το έπαιξαν live οι Beatles. Kάτι που έπραξε ο McCartney το 2002 στο US tour και το Back In The World, με τη βοήθεια των πλήκτρων. 

Μοιραία, λοιπόν, ένα τέτοιο τραγούδι «μαγνήτισε» εκατοντάδες καλλιτέχνες. Πάμε να συναντήσουμε τις σημαντικότερες διασκευές του:

• Η πρώτη αξιόλογη (ψυχεδελική) προσπάθεια, έρχεται το 1967, από τη μπάντα του άγνωστου τότε, Carmine Appice και τους Vanilla Fudge, από το ομώνυμο ντεμπούτο τους:

• Την ίδια χρονιά, ο Richie Havens, πραγματοποιεί κι αυτός το ντεμπούτο του με το άλμπουμ, Mixed Bag και... καταθέτει με τη σειρά του, τη δική του άποψη για το κομμάτι. To 1987 θα επανεκτελέσει το τραγούδι για το άλμπουμ, Sings The Beatles And Dylan:

• Πάλι το 1967, η Joan Baez, διασκέυασε με τη μαγική φωνή της το Eleanor Rigby για το άλμπουμ, Joan:

• Το 1968, ο σπουδαίος Ray Charles, σημείωσε τεράστια επιτυχία με τη δική του προσπάθεια στο άλμπουμ, Portrait of Ray:

• Eναν χρόνο μετά, και η Aretha Franklin δοκίμασε την τύχη της στο κομμάτι, κυκλοφορώντας το ως single και το 1970 τοποθετώντας το στο άλμπουμ της, This Girl's In Love With You:

• To 1970, ήρθε η σειρά των Rare Earth, με τη διασκευή να μπαίνει στο τρίτο άλμπουμ τους, Ecology:

• Kαι φθάνουμε στο 1995. Ο μέγας, Chick Corea διασκευάζει το κομμάτι για τη τζαζ συλλογή, (I Got No Kick Against) Modern Jazz:

• Oι Kansas με τη Συμφωνική του Λονδίνου, παίζουν το κομμάτι για το άλμπουμ τους, Always Never the Same, το 1998:

• To 2001 oι Αμερικανοί, Godhead, κάνουν και αυτοί τη δική τους, industrial προσπάθεια, μέσα από το άλμπουμ, 2000 Years of Human Error:

• Το Εleanor Rigby, απέκτησε ηλεκτρονικό ρεύμα και έτσι το 2002, και οι Pain έδωσαν τη δική τους industrial άποψη μέσα από το Nothing Remains the Same:

• To 2013, o μαγευτικός, Al Di Meola, έκανε κι αυτός τη δική του προσπάθεια, μέσα από το άλμπουμ του, All Your Life:

• Πέρσι, ο Alice Cooper, συνάντησε κι άλλα μεγάλα ονόματα του ροκ και του μέταλ και διασκεύασαν μεγάλες στιγμές του Paul McCartney, μέσα από το άλμπουμ, The Art of McCartney: 

• Και το αυθεντικό Eleanor Rigby των Beatles:

• Ενα γλυπτό αφιερωμένο στους Beatles και στο κομμάτι, Eleanor Rigby, βρίσκεται στην οδό Stanley στο Λίβερπουλ, σχεδιασμένο και κατασκευασμένο από τον Tommy Steele, το 1982.

THE SHADOW