ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Anthrax - For All Kings [2016]

'Η ΜΕ ΕΧΕΙ πιάσει μια απίστευτη νοσταλγία για τον ήχο των 80's ή κατά σύμπτωση, οι τελευταίες νέες κυκλοφορίες, παραπέμπουν σ' αυτή τη... διαβολική δεκαετία, όπου έγιναν πολλά. Δε γνωρίζω αν η ίδια με μένα νοσταλγία «τύλιξε» και τους Anthrax, oι οποίοι στο νέο άλμπουμ τους, «τροχίζουν» όσο πρέπει το thrash τους, με πιο δουλεμένα κουπλέ και ρεφρέν, αλλά και μελωδίες που κάνουν τα ριφ τους... ακόμη πιο θανατηφόρα...

{Oι Αnthrax ανοίγουν τους ορίζοντές τους και μας χαρίζουν ένα σπουδαίο άλμπουμ, με ελαφρώς... διευρυμένη συνταγή}

«For All Kings. Ο τίτλος απευθύνεται στον καθένα που μπορεί να είναι ένας βασιλιάς. Ο καθένας μπορεί να έχει τον έλεγχο της ζωής του, τον έλεγχο του πεπρωμένου του και μεγαλώνοντας να γίνει ένα υπεύθυνο ανθρώπινο ον. Δεν σημαίνει κατ' ανάγκην λέγοντας ότι είναι κάποιος βασιλιάς, να είναι το αφεντικό, γενικά. Να είναι ένας βασιλιάς του εαυτού του, αναλαμβάνοντας την ευθύνη του εαυτού του». Κάπως έτσι ο Scott Ian, «χαρτογράφησε» την ουσία του νέου άλμπουμ της μπάντας, προσθέτοντας σχετικά με το Evil Twin και την αφορμή που τους έδωσε το μακελειό στο Charlie Hebdo: «Οι άνθρωποι έχουν γίνει ταυτόχρονα, ένορκοι και δικαστές. Αυτή η νοοτροπία αποτελεί το δίδυμο του Κακού».

Οι Αnthrax, μετατρέπουν το κλασικό thrash που παίζουν τόσα χρόνια, σε πολλά περισσότερα πράγματα, σε ένα απολαυστικό πάρτι. Δεν τους νοιάζει η κριτική. Eίναι ανοικτόμυαλοι. Είναι οι βασιλιάδες του εαυτού τους. Είναι οι Anthrax! Eτσι, στο For All Kings, θα ακούσουμε έναν Belladonna, ίσως σε πιο NWOBHM στυλ, ίσως στην πιο μεστή ερμηνεία της καριέρας του, να παίζει με κάθε... εμπόδιο που του θέτουν τα νέα κομμάτια. Δε διστάζει να κραυγάσει, να τεντώσει τις φωνητικές χορδές του μέχρι να... σπάσουν, να γίνει μελωδικός όταν πρέπει. Στη δεύτερη δουλειά του με τους Anthrax, μετά την επιστροφή του, από το μακρινό Persistence Of Time του 1990, φτάνει την κορυφή. Ενα πραγματικό, μεγαλοπρεπές άγαλμα του thrash, όπως ορίζει το εξώφυλλο για καθέναν από τους πέντε.

Οσο για τη φυγή του Caggiano; Φαίνεται να λειτουργεί απολύτως ευεργετικά για το γκρουπ. Η είσοδος του Donais δείχνει να απελευθερώνει τον Scott, ο οποίος παράγει ριφ και groove ήχο ισοπεδωτικό, ενώ ο πρώτος παίζει μελωδικά solos που θερίζουν, όμορφα μπλεγμένα στις χορδές του σπουδαίου παρτενέρ του. Οι Anthrax παίζουν thrash... παλαιάς κοπής, αλλά και νέας. Είναι σύγχρονοι και ταυτόχρονα... παλαιομοδίτες. Δεν τους νοιάζει πως θ' ακουστούν. Αρκεί να είναι το volume στα κόκκινα. Δεν θα το επιτρέψουν εξάλλου και οι Bello και Βenate, οι οποίοι είναι ξανά απολαυστικοί στο μπάσο και τα ντραμς.

Δεν γνωρίζω αν το For All Kings θα ικανοποιήσει τους... σκληροπυρηνικούς οπαδούς του γκρουπ, όμως είμαι πεπεισμένος πως το συγκεκριμένο άλμπουμ, θα φέρει περισσότερο κόσμο στην «αυλή» των Anthrax. Aσυζητητί...

Η tracklisting:

1. You Gotta Believe 7:32

2. Monster at the End 3:55

3. For All Kings 5:00

4. Breathing Lightning 6:33

5. Suzerain 4:53

6. Evil Twin 4:40

7. Blood Eagle Wings 7:53

8. Defend Avenge 5:13

9. All of Them Thieves 5:14

10. This Battle Chose Us 4:53

11. Zero Tolerance 3:48

Total length: 59:34

ΤΗΕ SHADOW
Αξιολόγηση: 8>10