OI ΣΟΥΗΔΟΙ Dark Tranquillity θεωρώ πως είναι από τα ελάχιστα συγκροτήματα τα οποία μπορούν να προσελκύσουν κόσμο εκτός του βεληνεκούς του μουσικού είδους τους, χωρίς όμως να κάνουν εκπτώσεις στην ποιότητα. Το melodic death metal, τοποθετεί ακόμη μία δουλειά του συγκεκριμένου γκρουπ από το Γκέτεμποργκ στη δισκοθήκη του, ένα άλμπουμ που παρά τη... μαυρίλα του, ξεχειλίζει ξανά από πολλά χρώματα...
{Ακόμη μία εξαιρετική προσπάθεια}
Οι Dark Tranquillity μπορούν να θεωρηθούν ως ένα από τα γκρουπ που συνέβαλε τα μέγιστα για τη δημιουργία του New Wave Of Swedish Death Metal και σε αντίθεση με τους In Flames, πάντα οι πειραματισμοί τους ήταν πολύ περιορισμένοι και προσεκτικοί. Αλμπουμ με άλμπουμ επιχειρούσαν τις μικρο-διορθώσεις στον ήχο τους, όμως πάντα αυτές οι κινήσεις ήταν ποιοτικές και κοντά στον πυρήνα της μουσικής τους.
Το σπουδαίο αυτό γκρουπ βρίσκεται ήδη από το 1993 στο δισκογραφικό σύμπαν και όσοι τους παρακολουθούν όλα αυτά τα χρόνια, είναι εύκολο να αντιληφθούν ότι σε κανένα σημείο της πορείας τους δεν προσπάθησαν να σκηνοθετήσουν κάτι. Πάντα εκπέμπουν μια ισχυρή αυθεντικότητα με πλούσιες μελωδίες και σκοτεινές, επιβλητικές ατμόσφαιρες με τη μοναδική δική τους σφραγίδα... γνησιότητας και μουσικής υψηλού επιπέδου.
Το φετινό Atoma, έρχεται μετά την αποχώρηση - σοκ του βασικού συνθετικού πυλώνα, κιθαρίστα και συνιδρυτή του γκρουπ Martin Henriksson, ο οποίος αποφάσισε πως πέτυχε αρκετά με τη μουσική όλα αυτά τα χρόνια και δεν αισθάνεται πλέον την επιθυμία να συνεχίσει. Σεβαστό. Ετσι, ο Mikael Stanne, μαζί με τους Niklas Sundin (κιθάρες), Anders Jivarp (ντραμς), Martin Brandstrom (πλήκτρα) και του νεοεισελθόντα μπασίστα, Anders Iwers, αποφάσισαν να συνεχίσουν, θεωρώντας πως έχουν ακόμη πολλά πράγματα να «πουν».
Στιχουργικά το Atoma, δεν πρωτοτυπεί. Στέκεται στα δεινά του κόσμου μέσω μιας ανθρώπινης οπτικής γωνίας, μακριά από κάθε πολιτική θέση και άποψη. Μουσικά, το άλμπουμ φαίνεται πως έχει την αμεσότητα του Heaven και του Character, αλλά και τις ακραίες στιγμές των We Are The Void και Construct.
O Stanne επιλέγει να βρυχάται ανάλογα με την πλοκή του κάθε κομματιού, όμως όταν οι περιστάσεις το απαιτούν, μεταμορφώνεται σε κάποιον... άλλο καλλιτέχνη με καθαρά φωνητικά που πολλές φορές μοιάζουν απίστευτα με τον Dave Gahan των Depeche Mode. Sundin, Jivarp, Brandstrom και Iwers, «υφαίνουν» ένα υπέροχο σκοτεινό «πέπλο» σε κάθε κομμάτι, πότε με υπέροχα solos και οργισμένα ριφ, πότε με εντυπωσιακές ατμόσφαιρες και ριπές ντραμς την ώρα που ο Stanne «ξερνάει» την κόλαση από το λαρύγγι του.
Οι Dark Tranquillity ξέρουν πότε και πως να μετριάσουν τις καταθλιπτικές μελωδίες τους σε κάθε κομμάτι, πότε να γίνουν σκοτεινοί ή να εκραγούν από το παρασκήνιο μιας σύνθεσης με επιβλητικό groove metal μεγατόνων. Μοναδική... παραφωνία θα χαρακτήριζα το ομώνυμο κομμάτι, μια σύνθεση ακραία... αντιφατική, τόσο στα φωνητικά, όσο και στις διακυμάνσεις του κομματιού, το οποίο θα θεωρούσα υπερβολικά soft για death άλμπουμ. Οπως και να 'χει όμως, δε χαλάει τη συνολική εικόνα μιας ακόμη εξαιρετικής προσπάθειας.
Track List:
01. Encircled 3:32
02. Atoma 4:20
03. Forward Momentum 3:41
04. Neutrality 4:17
05. Force Of Hand 4:22
06. Faithless By Default 4:32
07. The Pitiless 4:09
08. Our Proof Of Life 4:23
09. Clearing Skies 3:33
10. When The World Screams 3:57
11. Merciless Fate 4:23
12. Caves And Embers 4:31
THE SHADOW
Αξιολόγηση: 7>10
