AΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ αποτελεί ένα από τα ιερά τέρατα των Scorpions. O Herman Rarebell είναι από τα μέλη των Σκορπιών που σφράγισαν με την παρουσία τους, τη χρυσή εποχή αυτού του τεράστιου γκρουπ και κανείς δε μπορεί να διαγράψει την πορεία του, έστω κι αν βρίσκεται μακριά από τη μπάντα, από το μακρινό 1993. O 66χρονος, σήμερα, Γερμανός καλλιτέχνης, μιλά αποκλειστικά στο Shadow Nation για όλα, έξω απ' τα δόντια. Μοιράζεται τις εμπειρίες της καριέρας και της ζωής του, ενώ δεν διστάζει να εκφράσει το... αιχμηρό παράπονό του για τους σημερινούς Scorpions...
{Δε νομίζω ότι οι άλλοι θα ήθελαν ποτέ να μοιράσουν τα χρήματα στα πέντε...}
- Το ελληνικό κοινό έχει μεγάλη αδυναμία στους Scorpions, όμως παρατηρώ ότι παραμένει συναισθηματικά δεμένο και με τα πρώην μέλη της μπάντας. Από τον Michael Schenker, τον Uli Roth, μέχρι τον Francis Buchholz, αλλά και ιδιαίτερα με εσένα. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;
Δεν έχω ιδέα, πραγματικά. Οπως ξέρετε όμως, ήμουν από τα αρχικά μέλη των Scorpions, ήμουν 20 χρόνια στο συγκρότημα, οπότε φαντάζομαι γι’ αυτόν τον λόγο μάς αγαπάει τόσο το κοινό. Τόσο εμένα όσο και τον Michael Schenker και τον Uli Roth. Ημασταν αρχικά μέλη των Scorpions. Ο Uli έπαιξε για παράδειγμα στο άλμπουμ Tokyo Tapes, έπαιξε στο Taken By Force, και όπως γνωρίζετε ο Michael Schenker έπαιξε στο τελευταίο live άλμπουμ. Μετά από αυτό δημιούργησε το συγκρότημα MSG, άρα είναι γνώριμος στο ελληνικό κοινό, κι εγώ το ίδιο, κι αυτός θα είναι ο λόγος που μας αγαπούν ακόμη. Τους δώσαμε πολλή καλή μουσική στην καριέρα μας.
- Παρακολουθώντας την πορεία σου, παρατηρώ ότι δεν έχεις επαναπαυθεί στις «δάφνες» του παρελθόντος. Η τελευταία δουλειά σου, το Herman's Scorpions Songs με μεγάλα κομμάτια του γκρουπ και σπουδαίους καλεσμένους, έχει την ανταπόκριση που περίμενες;
Ναι, το ήξερα ότι αν έκανα μουσική θα ήθελα να κάνω καλή μουσική, και φυσικά είμαι πολύ χαρούμενος που στον κόσμο αρέσει η μουσική μου. Οπως ξέρετε έγραψα πολλή μουσική για τους Scorpions, έγραψα στίχους για τους Scorpions, οπότε ήταν καιρός να επανηχογραφήσω εκείνα τα τραγούδια. Γι’ αυτό και τα ονόμασα Herman's Scorpions Songs. Δε νομίζω ότι κανείς είπε ότι δεν ήταν καλό το άλμπουμ, άρα είμαι πολύ ευχαριστημένος με αυτό.
Ναι, είμαι 66 ετών. Το hard rock; Εμείς παίζαμε αυτό το είδος μουσικής πριν καν ο κόσμος επινοήσει τους όρους heavy rock, hard rock... Ξέρετε εμείς παίζαμε τη μουσική αυτή προτού καν αποκτήσει όνομα! Κι εγώ θα συνεχίσω να παίζω αυτή τη μουσική ως την ημέρα που θα πεθάνω! Αν αυτό είναι σε 10 χρόνια, ας είναι σε 10 χρόνια. Κι αν είναι σε 20 χρόνια, ας είναι σε 20 χρόνια. Τι άλλο να κάνω;
- Ο Roth έφυγε από τους Scorpions, επειδή (έτσι έχει γραφτεί τουλάχιστον) η μπάντα ήθελε να κάνει πιο... αμερικάνικο τον ήχο της. Ομως και οι Scorpions της εποχής σου μετά τον Roth, έγραψαν ιστορία. Ολα όμως φαίνεται να «σταμάτησαν» από την μέρα που έφυγες, τόσο εσύ όσο και ο Francis (νωρίτερα). Για ποιους λόγους ήρθε αυτό το «διπλό διαζύγιο»;
Ναι... Θα μου έπαιρνε μια ολόκληρη εβδομάδα να το εξηγήσω, και δε θα το κάνω. Ας πούμε απλώς ότι είχαμε μουσικές διαφορές... (γέλια)
Ναι... Θα μου έπαιρνε μια ολόκληρη εβδομάδα να το εξηγήσω, και δε θα το κάνω. Ας πούμε απλώς ότι είχαμε μουσικές διαφορές... (γέλια)
- Πιστεύεις ότι ο κόσμος (ή κι εσύ) έχει ανάγκη ένα (τελευταίο ίσως) άλμπουμ των Scorpions με εσένα και τον Francis στη σύνθεση;
Να μιλήσετε με τα άλλα μέλη για αυτό! Αλλά δε νομίζω ότι οι άλλοι θα ήθελαν ποτέ να μοιράσουν τα χρήματα στα πέντε... Το πιστεύετε πραγματικά αυτό; Νομίζω ότι απάντησα στην ερώτησή σας.
«Ζούμε σε ένα αέναο παρόν»
- Αν βρισκόταν μια «μηχανή του χρόνου» και μπορούσες να επιστρέψεις για λίγο στο παρελθόν, θα έμπαινες για να διορθώσεις κάποια πράγματα που ίσως έγιναν λάθος και ποια θα ήταν αυτά;
Οχι, υπάρχει ένα πολύ σημαντικό μάθημα που θα σας διδάξω σχετικά με τη ζωή: Έρχεσαι στη ζωή για να μάθεις. Κάθε λάθος που κάνεις σε μαθαίνει κάτι. Δεν υπάρχει μέλλον, δεν υπάρχει παρελθόν, ζεις σε ένα αέναο παρόν, ζεις πάντα στο τώρα, γιατί για το παρελθόν τι μπορείς να κάνεις; Δεν μπορεί να του αλλάξεις κάτι. Και το μέλλον δεν το γνωρίζεις, δεν ξέρεις αν θα είσαι ζωντανός σε πέντε χρόνια. Τι θα κάνεις εάν κάποιος τρελαθεί, όπως στη Βόρεια Κορέα, και ρίξει ατομική βόμβα; Τότε δε θα υπάρχει μέλλον. Το μέλλον υπάρχει μόνο στη φαντασία σου και το παρελθόν είναι παρελθόν, δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτό, και δεν μπορείς να κάνεις κάτι διαφορετικό, διότι έρχεσαι εδώ για να διδαχθείς. Αν μείνεις εδώ 100 χρόνια αλλά δεν έχεις διδαχθεί τα μαθήματά σου, θα πρέπει να ξαναγυρίσεις. Αυτό είναι η αέναη στιγμή του κόσμου. Το πιστεύω αυτό, δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν ακόμη και αν θες. Εγώ ζω το σήμερα, το μέλλον θα μου δείξει πού θα με πάει.
- Νέα άλμπουμ, συναυλίες με τον Michael Schenker και τον Buchholz, βιβλία. Ποια είναι τα επόμενα σχέδια για τον Herman;
Θα κάνω μουσική στο μέλλον. Καλή μουσική! Αυτό μπορώ να σας το υποσχεθώ, αυτό είναι και το πιο σημαντικό πράγμα για μένα. Δεν κάνω υπολογισμούς τι θα κάνω σε πέντε χρόνια, σε δέκα χρόνια. Αφήνω τον χρόνο να μιλήσει από μόνος του. Αν υπάρχει μέλλον για μένα σε 10 χρόνια τότε θα είμαι τυχερός, το ίδιο και για σας. Αλλά δεν ξέρω τι θα συμβεί σε σας αύριο, μπορεί αύριο να αρρωστήσετε, μπορεί αύριο κάποιος να σας σκοτώσει στον δρόμο διότι ήθελε να ληστέψει μια τράπεζα, δεν το γνωρίζετε, όλα αυτά τα πράγματα δεν τα γνωρίζετε. Άρα απολαύστε το σήμερα, αυτό είναι το πιο σημαντικό.
- Τι είχε η εικοσαετία των 70's-80's που σήμερα έχει χαθεί και τις αναπολούμε με νοσταλγία; Μια διαφορετική κουλτούρα; Λιγότερη πίεση από τις εταιρίες; Μεγαλύτερη προσήλωση των καλλιτεχνών στο αντικείμενό τους; Τι;
Ναι, αλλά μην ξεχνάτε ένα πράγμα: Στις δεκαετίες ’70 και ’80 οι δισκογραφικές εταιρίες επένδυαν στα συγκροτήματα. Έκαναν ένα άλμπουμ, το επόμενο άλμπουμ... Σήμερα έχεις όλα τα σόου, έχεις 1 εκατομμύριο ανθρώπους που νομίζουν ότι μπορούν να τραγουδήσουν, πάνε και κάνουν ένα single και η δισκογραφική εταιρία βγάζει όλο το χρήμα, ενώ ο καλλιτέχνης, ο υποτιθέμενος καλλιτέχνης, δεν κερδίζει τίποτε! Έτσι είναι η μουσική βιομηχανία σήμερα, έχει αλλάξει. Έχουμε τα σόου στην τηλεόραση όπου κάθε χώρα αναζητεί τα αστέρια της, στην Ελλάδα, στη Γερμανία. Η Γερμανία αναζητεί τον επόμενο σούπερστάρ της, η Ελλάδα αναζητεί τον επόμενο σούπερστάρ της, κι έχουμε 1 εκατομμύριο τραγουδιστές που πάνε εκεί. Ενας από αυτός νικά και έναν χρόνο αργότερα ούτε που γνωρίζουν το όνομά του πια.
- Αν έβαζες σε μια ζυγαριά την ευρωπαϊκή σκηνή και την αμερικάνικη, ύστερα από τόσα χρόνια ποια πιστεύεις ότι θα είχε το μεγαλύτερο «ειδικό βάρος»; Ποια πειραματίστηκε πιο πολύ, ποια κράτησε περισσότερα πράγματα σταθερά;
Η Ευρώπη παρήγαγε φανταστικά συγκροτήματα τα τελευταία 30 χρόνια αλλά και η Αμερική. Αν θεωρείτε την Αγγλία μέρος της Ευρώπης, σκεφθείτε όλα τα σπουδαία συγκροτήματα που βγήκαν από την Αγγλία, τους Beatles, τους Rolling Stones, τους Led Zeppelin, τους Deep Purple, όλα αυτά τα σπουδαία συγκροτήματα βγήκαν από τη Μεγάλη Βρετανία, την Ευρώπη, ή αν θέλετε να το ονομάσετε έτσι το Ηνωμένο Βασίλειο. Όμως και από τη Γερμανία οι Scorpions, από τη Γαλλία ο Johnny Hallyday... Aρα υπήρχε πολλή σπουδαία μουσική που δημιουργήθηκε στην Ευρώπη.
Η Ευρώπη παρήγαγε φανταστικά συγκροτήματα τα τελευταία 30 χρόνια αλλά και η Αμερική. Αν θεωρείτε την Αγγλία μέρος της Ευρώπης, σκεφθείτε όλα τα σπουδαία συγκροτήματα που βγήκαν από την Αγγλία, τους Beatles, τους Rolling Stones, τους Led Zeppelin, τους Deep Purple, όλα αυτά τα σπουδαία συγκροτήματα βγήκαν από τη Μεγάλη Βρετανία, την Ευρώπη, ή αν θέλετε να το ονομάσετε έτσι το Ηνωμένο Βασίλειο. Όμως και από τη Γερμανία οι Scorpions, από τη Γαλλία ο Johnny Hallyday... Aρα υπήρχε πολλή σπουδαία μουσική που δημιουργήθηκε στην Ευρώπη.
- Κάποτε ήσουν ένα μικρό αγόρι. Ξύπνησες απλά ένα πρωί και είπες «ΟΚ, στη ζωή μου θα γίνω ντράμερ»;
Όχι, η μητέρα μου έλεγε ότι είχα αρχίσει να χτυπάω κατσαρόλες και τηγάνια ήδη αφότου ήμουν 4-5 ετών. Έχω μια θολή ανάμνηση από αυτό, αλλά πάντα είχα μεγάλο πάθος για ρυθμικά πράγματα, πάντα κοπανούσα ό,τι έβρισκα, άρα είχα πάντα ενδιαφέρον για οτιδήποτε ρυθμικό (γέλια).
- Ποια γκρουπ ή καλλιτέχνες σε επηρέασαν ώστε να ακολουθήσεις αυτό τον δρόμο και αυτό το στυλ παιξίματος;
Στα πρώτα χρόνια προφανώς ήταν οι Rolling Stones, οι Beatles και συγκροτήματα σαν αυτούς. Αλλά μετά μια μέρα άκουσα τους Led Zeppelin και είπα στον εαυτό ότι αυτό είναι ακριβώς αυτό που θέλω να κάνω, αυτό το είδος της μουσικής: Ροκ!
- Ποια άλμπουμ θα έδινες να ακούσει σήμερα σε ένα παιδί που του αρέσει το ροκ, για να κάνει μια καλή αρχή;
- Πως είναι ο απλός άνθρωπος Herman Rarebell μακριά από τη μουσική;
Μακριά από τη μουσική είμαι ένας νορμάλ άνθρωπος ο οποίος αγαπά την τέχνη και τη μουσική και αγαπά να χαρίζει αγάπη στους ανθρώπους, να τους προσφέρει διασκέδαση και να τους κάνει χαρούμενους. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου στη ζωή.
«Είμαι πάρα πολύ ευγνώμων στους Ελληνες»
- Εχεις καιρό να επισκεφτείς την Ελλάδα; Οπως γνωρίζεις η χώρα βιώνει μια πολύ άσχημη κρίση. Τι μήνυμα θα έστελνες στους Ελληνες;
Ηταν το 2007 όταν πήγα στην Ελλάδα να επισκεφθώ τον φίλο μου τον Αντώνη. Πρώτα από όλα παρακαλώ να πείτε σε όλους ότι είμαι πάρα πολύ ευγνώμων που οι Έλληνες είναι τόσο πιστοί φανς όλα αυτά τα χρόνια, κι ελπίζω να τους δω όλους πολύ σύντομα, να έρθω με το νέο συγκρότημά μου και να παίξω μουσική γι’ αυτούς. Δεν έχω ιδέα πότε θα έρθω ξανά, αλλά ελπίζω να είναι μέσα στο 2017.
- Herman, ήταν πραγματικά τιμή μας που σε ακούσαμε και μας μίλησες. Σου ευχόμαστε κάθε καλό.
Σας ευχαριστώ πολύ. Να είστε πάντα καλά.
ΤHE SHADOW
