ΟΙ AEROSMITH δημιουργήθηκαν σε μία περίοδο αλλαγών, όπως συμβαίνει άλλωστε σε κάθε φινάλε / έναρξη κάθε δεκαετίας. Στα πρώτα χρόνια των 70's, οι Led Zeppelin είχαν ήδη εγκαθιδρύσει το δικό τους status στον σκληρό ήχο και τα glam και prog rock ήταν μια νέα τάση που κυριαρχούσε. Με ισχυρές R&B και rock & roll βάσεις και πολλές ιδέες στο κεφάλι τους, οι Βοστωνέζοι Aerosmith, βρήκαν τον τρόπο να τρυπώσουν στην Ιστορία...
Η αρχή έγινε το 1973 με το ομώνυμο ντεμπούτο τους. Παρότι αυτό το άλμπουμ περιείχε δύο από τα πιο ιστορικά κομμάτια της πορείας τους (Dream On και Mama Kin), τόσο το γκρουπ, όσο και η φωνή του Tyler απέκτησαν «ταυτότητα» από το Get Your Wings κι έπειτα, εγκαινιάζοντας μια «φονική» σειρά άλμπουμ, που μέχρι σήμερα ουδέποτε επανέλαβαν.
Το Get Your Wings ακολούθησαν το Toys in the Attic (1975) και μετέπειτα το Rocks (1976), επηρεάζοντας γενιές και γενιές κιθαριστών με προεξέχοντα τον σπουδαίο Slash των Guns N' Roses, όπως έχει δηλώσει ρητά ο ίδιος. Επίσης οι Aerosmith κατάφεραν κάτι πολύ σπάνιο για ένα γκρουπ με πέντε μέλη, 15 άλμπουμ και τόση μεγάλη διάρκεια ζωής: Steven Tyler, Joe Perry, Brad Whitford, Tom Hamilton και Joey Kramer -με εξαίρεση το Rock In A Hard Place του 1982- παρέμειναν μαζί για περισσότερο από 35 δισκογραφικά χρόνια.
Το Get Your Wings ήρθε λοιπόν το 1974 για να καθιερώσει το πρώτο και ποιοτικότερο ηχητικό και συνθετικό προφίλ του γκρουπ στο σύνολό του, το οποίο στην πορεία αδίκησε κατάφωρα τον εαυτό του· πρόλαβε όμως να αιχμαλωτίσει έναν μεγάλο όγκο οπαδών, τους οποίους βέβαια έχασε μαζί με πολλά άλλα στην πορεία...
Βασικό παράγοντα της εξαιρετικής «σφυρηλάτησης» του Get Your Wings αποτελεί αναμφισβήτητα το διαζύγιο με τον παραγωγό του πρώτου άλμπουμ Adrian Barber και η άφιξη του Jack Douglas. Το συγκρότημα μετακόμισε σε ένα διαμέρισμα στο Μπρούκλιν και άρχισε εντατικές πρόβες σε ένα υπόγειο ενός καταστήματος, του Drummer's Image on Newbury Street. Σύμφωνα με τον Perry, «η Κολούμπια ήθελε να συνεργαστεί με τον Bob Ezrin, ο οποίος ήταν παραγωγός του Alice Cooper. Αυτός έφερε στο γκρουπ τον Douglas, με τον Ezrin να κάνει μόνο προτάσεις ή να φέρνει επιπλέον μουσικούς για να αυξήσουν τον ήχο μας». Ο Νεοϋορκέζος κατάφερε να «βρει» τον ήχο των Aerosmith (κάτι κομβικό για κάθε μπάντα μέχρι σήμερα, πόσω μάλλον εκείνη τη δύσκολη τεχνολογικά εποχή), να τον «βάλει» στο στούντιο και να βοηθήσει το γκρουπ να μπει για πρώτη φορά στα mainstream μονοπάτια.
Αν και οι κριτικές της εποχής δεν ήταν ενθαρρυντικές (οι περισσότερες τούς χαρακτήρισαν ως κλώνους των Rolling Stones), o συνθετικός οίστρος του Tyler, τα ξεσηκωτικά ριφ του Perry και η τολμηρή για την εποχή συνεργασία του με τον Whitford, κατάφεραν να τους κάνουν ένα ξεχωριστό κιθαριστικό δίδυμο μέσα στο blues - rock & roll και hard rock πλαίσιο. Και φυσικά πρέπει να αναφερθεί το καθηλωτικό rhythm section των Tom Hamilton και Joey Kramer, που δίνει πολλά «συν» στα κομμάτια του άλμπουμ.
 |
| Ο Steven Tyler. |
Αν και οι κριτικές της εποχής δεν ήταν ενθαρρυντικές (οι περισσότερες τούς χαρακτήρισαν ως κλώνους των Rolling Stones), o συνθετικός οίστρος του Tyler, τα ξεσηκωτικά ριφ του Perry και η τολμηρή για την εποχή συνεργασία του με τον Whitford, κατάφεραν να τους κάνουν ένα ξεχωριστό κιθαριστικό δίδυμο μέσα στο blues - rock & roll και hard rock πλαίσιο. Και φυσικά πρέπει να αναφερθεί το καθηλωτικό rhythm section των Tom Hamilton και Joey Kramer, που δίνει πολλά «συν» στα κομμάτια του άλμπουμ.
Ενα από τα πιο δημοφιλή τραγούδια της μπάντας μέχρι σήμερα, είναι το εναρκτήριο Same Old Song and Dance. Δομημένο γύρω από το ελκυστικό ριφ του Perry, υποστηρίζεται άψογα από το παιχνιδιάρικο μπάσο του Hamilton, επιφυλάσσοντας μια σπουδαία έπληξη με το σαξόφωνο του Michael Brecker.
Το Lord of the Thighs ξεκινά με το drumming του Kramer, το οποίο ύστερα από χρόνια θα γίνει η εισαγωγή του κολοσσιαίου Walk This Way. Το Lord of the Thighs, όμως άφησε κι αυτό το δικό του στίγμα στο ροκ, έστω κι αν δεν πήρε την ίδια λάμψη που άξιζε. Ενα υπέροχο κομμάτι που κλείνει αριστουργηματικά σε ύφος heavy rock και νομίζω με αρκετά overdubing σημεία (σ.σ. μέρη όπου έχουν γραφεί «πάνω» από την πρωτότυπη εγγραφή). Λέγεται ότι το συγκεκριμένο κομμάτι γράφτηκε σχεδόν... αναγκαστικά από τη μπάντα καθώς έπρεπε να προστεθεί ακόμη ένα track στο άλμπουμ. Θρυλείται ότι οι Aerosmith δε βγήκαν από το στούντιο παρά μόνο όταν το ολοκλήρωσαν...
Ακολουθεί το Spaced. Ενα λιγότερο τραχύ κομμάτι με τον Tayler σχεδόν να ακολουθεί τον Perry, όμως την παράσταση κλέβει εδώ ο Hamilton με τον Kramer, το μπάσο με τα ντραμς, σε μία πλεύση από τις κορυφαίες της πορείας τους, ένα ηχητικό απόσταγμα που απολαύσαμε παράλληλα και από τους Καναδούς April Wine.
 |
| Από αριστερά: Joe Perry, Brad Whitford, Tom Hamilton, Steven Tyler και Joey Kramer. |
Ακολουθεί το Spaced. Ενα λιγότερο τραχύ κομμάτι με τον Tayler σχεδόν να ακολουθεί τον Perry, όμως την παράσταση κλέβει εδώ ο Hamilton με τον Kramer, το μπάσο με τα ντραμς, σε μία πλεύση από τις κορυφαίες της πορείας τους, ένα ηχητικό απόσταγμα που απολαύσαμε παράλληλα και από τους Καναδούς April Wine.
Woman of the World. Μια σύνθεση, σχεδόν έτοιμη από τα μέσα του '60 και την πρώην μπάντα του Tyler, τους The Strangers. Aκολουθεί τα βήματα του Lord of the Thighs, αλλά βρίσκει γρήγορα τον... δρόμο του με υπέροχο κιθαριστικό διάλογο μεταξύ Perry και του... εαυτού του, για μία ακόμη φορά ένα απολαυστικό rhythm section, αλλά και φυσαρμόνικα από τον Tyler. Μεγάλο κομμάτι.
To SOS (Too Bad) θα μπορούσε να βρίσκεται στο άλμπουμ Draw the Line του 1977. Πιο... ακατέργαστο από τα άλλα, αλλά με μαεστρική κιθαριστική πλοκή και (ναι, θα το πω ξανά) rhythm section που παίρνει κεφάλια.
Και έρχεται η ώρα της διασκευής. Μιας μεγάλης διασκευής. Το Train Kept A-Rollin «γεννήθηκε» από τον Tiny Bradshaw το 1951, όμως έγινε γνωστό από την πρώτη διασκευή που γνώρισε από τον Johnny Burnette πέντε χρόνια μετά. Η εκτέλεση όμως που μαγνήτισε τον Tyler ήταν αυτή των αγαπημένων του Yardbirds το 1965.
Ο Douglas δεν ήθελε... με την καμία (που λεν και στο χωριό μου) το κομμάτι αυτό στο άλμπουμ, όμως ο Tyler δεν σήκωνε κουβέντα. Η κάπως... punky απόδοσή του από τους Aerosmith και τα πιο σκληρά ριφ του Perry έφεραν τους Steve Hunter και Dick Wagner στο στούντιο για να παίξουν το πρώτο μισό στις κιθάρες και ο Douglas πρόσθεσε το εφέ των ιαχών στο τέλος (σύμφωνα με τον ίδιο από μια συναυλία στο Μπαγκλαντές, όπου είχε εργαστεί), αφενός για να δώσει μια πιο live αίσθηση στο κομμάτι, αφετέρου για να κολλήσει στο επόμενο.
Το Pandora's Box έρχεται να κλείσει το άλμπουμ με ακόμη μια ριφάρα του Perry και από 'κει κι έπειτα η σύνθεση θα κινηθεί γύρω από αυτό. Πολλοί θα ακούσουν εδώ τους AC/DC που... καταφθάνουν για να ισοπεδώσουν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Το Get Your Wings, όπως προανάφερα δεν έτυχε της άμεσης αποδοχής εκείνο τον καιρό, απογοητεύοντας τους Aerosmith, οι οποίοι θεωρούσαν -και δικαίως- ότι είχαν γράψει ένα σπουδαίο άλμπουμ. Παρόλα αυτά, η αναγνώριση θα έρθει χρόνια μετά. Ο δίσκος θα ξεπεράσει τα 3 εκατομμύρια πωλήσεις και θα μείνει στην ιστορία ως το κομβικό σημείο εκκίνησης μιας τεράστιας πορείας αλλά και μιας σύντομης περιόδου τριών άλμπουμ, τα οποία ουδέποτε ξεπέρασε το γκρουπ αυτό.
ΤΗΕ SHADOW
Το Get Your Wings, όπως προανάφερα δεν έτυχε της άμεσης αποδοχής εκείνο τον καιρό, απογοητεύοντας τους Aerosmith, οι οποίοι θεωρούσαν -και δικαίως- ότι είχαν γράψει ένα σπουδαίο άλμπουμ. Παρόλα αυτά, η αναγνώριση θα έρθει χρόνια μετά. Ο δίσκος θα ξεπεράσει τα 3 εκατομμύρια πωλήσεις και θα μείνει στην ιστορία ως το κομβικό σημείο εκκίνησης μιας τεράστιας πορείας αλλά και μιας σύντομης περιόδου τριών άλμπουμ, τα οποία ουδέποτε ξεπέρασε το γκρουπ αυτό.
Τα κομμάτια:
1. Same Old Song and Dance (Steven Tyler, Joe Perry) 3:53
2. Lord of the Thighs (Tyler) 4:14
3. Spaced (Tyler, Perry) 4:21
4. Woman of the World (Tyler, Don Solomon) 5:49
5. S.O.S. (Too Bad) (Tyler) 2:51
6. Train Kept A-Rollin (Tiny Bradshaw, Howard Kay, Lois Mann) 5:33
7. Seasons of Wither (Tyler) 5:38
8. Pandora's Box (Tyler, Joey Kramer) 5:43
ΤΗΕ SHADOW
