ΠΕΝΤΕ χρόνια πριν ο τίτλος Crusader γίνει γνωστός στα πέρατα του (μεταλικού) κόσμου από τους Saxon, ο Βρετανο - Ιρλανδός, γεννημένος στην Αργεντινή, σπουδαίος καλλιτέχνης, τραγουδιστής και τραγουδοποιός (και, και, και...) Chris de Burgh, κυκλοφορεί το 4ο άλμπουμ του, το Crusader (1979). Φυσικά, το σχεδόν 9λεπτο, ομώνυμο κομμάτι, ξεχωρίζει μέσα από αυτό, με τη... μεσαιωνική μουσική αισθητική του και την αναφορά του στις σταυροφορίες...
Δέκα χρόνια μετά, ο δικός μας Βασίλης Παπακωνσταντίνου, εβρισκόμενος (ακόμη) μέσα στη ροκ «παραζάλη» του και προερχόμενος από τη σπουδαία συνεργασία του με τον Θάνο Μικρούτσικο και τον Κώστα Τριπολίτη, αποτέλεσμα της οποία ήταν το «αμείλικτο» άλμπουμ «Ολα από χέρι καμμένα», κυκλοφορεί το «Χορεύω» (1989). «Οχι σε όλα», «Βικτώρια», «Στείλε μου μήνυμα» κ.α., ξεχωρίζουν, όμως το κομμάτι «Για μένα τραγουδώ», βρίσκεται ένα... κλικ πάνω από τα άλλα του δίσκου. O Bασίλης επιλέγει ξανά μετά το «Δεν Υπάρχω» του 1984 (Διαίρεση) να «εμπιστευθεί» τον Βρετανο - Ιρλανδό καλλλιτέχνη και πετυχαίνει.
Στιχουργικά, ο Γιώργος Λέφας, μετατρέπει το κομμάτι του Chris de Burgh που μιλά για τις σταυροφορίες, την Ιερουσαλήμ και τους χριστιανούς, σε ένα οργισμένο τραγούδι του δρόμου με το... απαραίτητο... love story και τίτλο «Για μένα τραγουδώ». Μια πλοκή που χτίζεται εκπληκτικά και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου σε μια ερμηνεία που προκαλεί ρίγος. Φυσικά, ο σπουδαίος Ελληνας καλλιτέχνης έχει τη τύχη να πλαισιώνεται από εξαιρετικούς μουσικούς: τον μεγάλο Χριστόφορο Κροκίδη στις κιθάρες, τον Βαγγέλη Πατεράκη στο μπάσο, τον Στέφανο Δημητρίου στα τύμπανα και φυσικά τον Ανδρέα Αποστόλου στα μαγικά πλήκτρα και στο ανατριχιαστικό solo στο συγκεκριμένο κομμάτι.
Στη μεγαλειώδη δισκογραφία του Βασίλη, το «Για μένα τραγουδώ» δεν έλαβε ποτέ τη θέση που του άξιζε, όμως για μένα (προφανώς και για χιλιάδες άλλους, οπαδούς της ροκ εποχής του Παπακωνσταντίνου), η συγκεκριμένη διασκευή αποτελεί μία από τις σπουδαιότερες στιγμές του· έστω κι αν δεν πρόκειται για καθαρά «δικό του» δημιούργημα. Παρόλα αυτά, καταδεικνύει το μεγαλείο του καλλιτέχνη, αφού ένα τέτοιο εγχείρημα κρύβει πολλές «παγίδες», όπως κάθε διασκευή. Κι ο Βασίλης, πέτυχε να σταθεί στο ύψος του...
Σου άρεσε θυμάμαι να στο τραγουδώ
Δίπλα περιμένει το άδειο σου σκαμπό
Θα σ'το ψιθυρίσω και ας μην είσαι εδώ...
Η διασκευή:
Το πρωτότυπο:
ΤΗΕ SHADOW