«Αντίο» και από τον Νίκο Σπυρόπουλο (Σιδηρόπουλος - Σπυριδούλα)

ΑΝ ΜΕ ρωτούσαν «ποιός είναι κατά τη γνώμη σου ο καλύτερος ελληνόφωνος ροκ δίσκος και το καλύτερο ελληνόφωνο τραγούδι», θα έλεγα: «Ο "Φλου" (μαζί με το «Εννιά πληρωμένα τραγούδια» από τις Τρύπες και τη «Διαίρεση» του Παπακωνσταντίνου) και το "Νάυλον ντέφια και ψόφια κέφια"». Και στα δύο, βασικός πρωταγωνιστής ήταν / είναι ο Νίκος Σπυρόπουλος, ο οποίος έφυγε από κοντά μας στα 63 χρόνια του...

Μαζί με τον αδελφό του, Βασίλη, είχαν ιδρύσει το 1977 ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα στην Ελλάδα, τη «Σπυριδούλα». Επαιζαν κιθάρα, πλαισιωμένοι από τους Αντρέα Μουζακίτη (ντραμς), το Μάκη Μπλαζή (μπάσο) και τους Κώστα Κουρεμένο και Γιώργο Κοτσμανίδη στα φωνητικά.

Το όνομα της ροκ μπάντας το πρότεινε ο συνεργάτης τους Γιώργος Γαϊτάνος, εμπνευσμένος από την ιστορία της Σπυριδούλας Ράπτη, θύματος ενός εγκλήματος που είχε σοκάρει την κοινή γνώμη το 1956. Η 12χρονη οικιακή βοηθός είχε βασανιστεί επί 36 ώρες με ηλεκτρικό σίδερο από το ανδρόγυνο που την μεγάλωνε.

Οι «Σπυριδούλα» ξεκίνησαν συναυλίες όπου έπαιζαν κατά κύριο λόγο διασκευές από Rolling Stones, Lou Reed, Velvet Underground καθώς και μπλουζ. Στις 6 Νοεμβρίου του 1977 ο Δημήτρης Πουλικάκος είδε ζωντανά το συγκρότημα στο κινηματοθέατρο «Κνωσός». Γνωρίζοντας πως ο Παύλος Σιδηρόπουλος, με τον οποίο είχε συνεργαστεί πρόσφατα, έψαχνε μουσικούς για να ηχογραφήσει τις συνθέσεις του, του πρότεινε να τους συναντήσει.

Ο Σιδηρόπουλος αρχικά συνεργάστηκε σε προσωρινή βάση με το συγκρότημα, ερμηνεύοντας δύο τραγούδια του Έλβις Πρίσλεϊ στις συναυλίες τους στην επαρχία. Η συνεργασία τους οριστικοποιήθηκε τον Ιούνιο του 1978 με σκοπό την ηχογράφηση του άλμπουμ «Φλου».

Το συγκρότημα και ο Σιδηρόπουλος ξεκίνησαν εντατικές πρόβες επάνω στα κομμάτια του δίσκου στο κλαμπ Hobby που τους είχε παραχωρηθεί. Τον Οκτώβριο μπήκαν στο στούντιο και ηχογράφησαν αρχικά ένα ντέμο με δύο κομμάτια, τα «Μπάμπης ο Φλου» και «Ξέσπασμα», με το τελευταίο να είναι διασκευή ενός κομματιού που είχε ηχογραφήσει ο Σιδηρόπουλος με το προηγούμενο του συγκρότημα, τους Δάμων και Φιντίας. 

Την παραγωγή του δίσκου ανέλαβε ο Θοδωρής Σαραντής για λογαριασμό της ΕΜΙΕΛ και οι ηχογραφήσεις έγιναν στούντιο της Columbia στη Ριζούπολη. Συμμετείχε μια σειρά έμπειρων μουσικών όπως Νίκος Πολίτης (κατά καιρούς μέλος του Εξαδάκτυλου και των Socrates) και ο Δημήτρης Πολύτιμος (MGC και Εξαδάκτυλος). 

Στο κομμάτι «Ώρα του Stuff» έκανε φωνητικά η Δήμητρα Γαλάνη. Οι ηχογραφήσεις σύμφωνα με μαρτυρίες ήταν δύσκολες με τον Σιδηρόπουλο να έρχεται σε ρήξη με το συγκρότημα, εν μέρει λόγω των προβλημάτων εθισμού που ήδη είχε.

Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1979. Παρά τις πολύ θετικές κριτικές, οι πωλήσεις ήταν απογοητευτικές και δεν ξεπέρασαν τις 5.000. Τα επόμενα χρόνια όμως η δημοτικότητα του θα αυξανόταν θεαματικά, με διαρκείς επανεκδόσεις.

Μετά από μια σύντομη περίοδο ζωντανών εμφανίσεων, το συγκρότημα μπήκε στη περιπέτεια των ανακατατάξεων και απ' τις τάξεις του πέρασαν αρκετοί μουσικοί, όπως ο Νίκος Ζιώγαλας (τραγούδι), ο Πάνος Κατσιμίχας (φυσαρμόνικα, τραγούδι), ο Bees (ντραμς) κ.α.

Το 1982 βρίσκουμε τους αδελφούς Σπυρόπουλου μαζί με την Μελίνα Καρακώστα (μπάσο), τον Άκη Περδίκη (ντραμς) και τον Παύλο Βακατάτση (τραγούδι, πλήκτρα), με τους οποίους ηχογράφησαν το άλμπουμ «Νάυλον Ντέφια Και Ψόφια Κέφια», που έτυχε θερμής ανταπόκρισης από το κοινο, το δε ομώνυμο τραγούδι συγκαταλέγεται ανάμεσα στα δημοφιλέστερα τραγούδια-σταθμούς της ελληνόφωνης ποκ δισκογραφίας.

Τρία χρόνια μετά, το σχήμα διαλύθηκε και οι Σπυρόπουλοι έφτιαξαν στα τέλη του '86 την Συμμορία. Το 1994 οι Σπυριδούλα επανεμφανίστηκαν στο μουσικό προσκήνιο με το άλμπουμ «Ταξίδι Στο Κέντρο Της Πόλης». Τρία χρόνια μετά κυκλοφόρησαν σε ανεξάρτητη παραγωγή το άλμπουμ Σε Τροχιά Με Απόκλιση.

Το 1999, μετά τον θάνατο του Ν.Δόικα, το συγκρότημα διαλύθηκε και πάλι για να επανασυνδεθεί το 2004 και κυκλοφόρησαν το 2006 το άλμπουμ «Το βλέμμα των ανθρώπων».