ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Fates Warning - Long Day Good Night [2020]

 

EIXA πραγματικά μεγάλη περιέργεια να ακούσω το 13ο πόνημα των φοβερών και τρομερών Fates Warning με τίτλο Long Day Good Night. Η επαναδιέγερση του 2013, ύστερα από 9 ολόκληρα χρόνια, με το εξαιρετικό Darkness In A Different Light, έφτασε στο τρίτο κατά σειρά άλμπουμ μετά το ιδιαίτερα δυναμικό Theories Of Flight του 2016 και τα πράγματα ζορίζουν αρκετά θα έλεγα...

To πιο εκμοντερνισμένο άλμπουμ τους,

σε καμία περίπτωση όμως εντός Top 5

Ανήκω στην κατηγορία των φίλων της συγκεκριμένης μπάντας, οι οποίοι μαγεύτηκαν από το thrash-ίζον progressive των άλμπουμ τους Awaken the Guardian (1986) και No Exit (1988), αλλά (με όλο τον σεβασμό) «χαλάστηκαν» κάπως από τη μεταστροφή του ήχου τους από το Perfect Symmetry κι έπειτα. Ποτέ δε με συγκίνησε η τόση τάυτισή τους με τους Queensryche τότε.

Με το Darkness In A Different Light, τους προσέγγισα ξανά. O Mark Zonder είχε βγει εκτός πλάνου στα τύμπανα, όπως κι ο DiBiase στο μπάσο βέβαια, χρόνια πριν, αλλά ο Frank Aresti διατήρησε πλάι στον Mateos, μέρος του χαμένου κιθαριστικού υπόβαθρου που είχε χαθεί εν μέρει στη δεύτερη εποχή του γκρουπ.

Ετσι, το Long Day Good Night συνεχίζει την εξέλιξη της μπάντας στο τελευταίο σκέλος της πορείας της, περνώντας σε πιο εναλλακτικές νόρμες από τον ιδιαιτέρως επιθετικό προκάτοχό του. 

Το φετινό άλμπουμ είναι υπέροχο αναμφισβήτητα, όμως θεωρώ ότι θα μαγνητίσει το πιο ευρύ κοινό, παρά τον παραδοσιακό φίλο των Fates Warning, που λογικά βρίσκεται ηλικιακά στα τελευταία -άντα του προς -ήντα. Και υπό αυτό το πρίσμα θα μιλήσω γι' αυτό το άλμπουμ.

Από αριστερά: Μatheos (gui), Alder (voc), Vera (bass), Jarzombek (dr) και ο Μike Abdow
που έπαιξε τα περισσότερα κιθ. solos γι' αυτό το άλμπουμ.

Τι θέλω να πω, εντελώς απλοϊκά; Οτι ακούγοντας το άλμπουμ και αναγνωρίζοντας τη φωνή του Ray Alder, το μυαλό πάει περισσότερο σε προσωπική δουλειά του ερμηνευτή -πχ κάτι σε Redemption- και λιγότερο στους Fates.

Αν εξαιρέσουμε το The Destination Onward ή το The Longest Shadow of the Day, όπου ακούς Fates Warning, θα συναντήσουμε «εμπορικά» κομμάτια όπως τα Scars ή Shuttered World, άλλα ακουστικά, άλλα alternative (Under the Sun και Now Comes the Rain) ή κάποια με έντονα ηλεκτρονικά στοιχεία όπως τα When Snow Falls και Under the Sun. Προσοχή! Δεν τα θεωρώ κακά κομμάτια, όμως δεν προσφέρουν αυτή την έξαψη των δύο προηγούμενων άλμπουμ. Δεν έχουν ένα Seven Stars για παράδειγμα, για να μην ανατρέξω ακόμη πιο πίσω.

Το Long Day Good Night παρουσιάζει ίσως την πιο εκσυγχρονισμένη πλευρά του γκρουπ, προσωπικά με μπέρδεψε σχετικά με το που «ήθελε να πάει», όμως δεν παύει να είναι ένα ποιοτικό άλμπουμ που ακούγεται ευχάριστα, ειδικά αν μπουν στη ζυγαριά οι μαγευτικοί στίχοι του Matheos. 

Διαφωνώ καθέτως με τις περισσότερες διθυραμβικές κριτικές εντός και εκτός Ελλάδας, δεν μπορώ όμως να παραβλέψω ότι κάθε δουλειά των Fates Warning κρύβει πάντα εκπλήξεις. Εστω κι αν το ποτήρι είναι μισοάδειο κάποιες φορές (πάντα συγκριτικά με το μέγεθός τους)...

Τα κομμάτια:

1. The Destination Onward 8:12

2. Shuttered World 5:13

3. Alone We Walk 4:43

4. Now Comes the Rain 4:14

5. The Way Home 7:43

6. Under the Sun 5:49

7. Scars 5:04

8. Begin Again 4:05

9. When Snow Falls 4:15

10. Liar 4:23

11. Glass Houses 3:35

12. The Longest Shadow of the Day 11:29

13. The Last Song 3:50

Total length: 72:35

ΤΗΕ SHADOW

Αξιολόγηση: 7>10