Eνα άλμπουμ που μόνο οι BÖC
μπορούν να βγάλουν...
Σε αντίθεση με άλλους «δεινόσαυρους» του σκληρού ήχου, οι BÖC προτίμησαν να μείνουν μακριά από το στούντιο για πολλά, πολλά χρόνια και να εκτονώνουν την ενέργειά τους στις συναυλίες. Ο έταιρος κιθαρίστας και πληκτράς της μπάντας, Αllan Lanier έφυγε από τη ζωή το 2013 και πλάι στους Eric Bloom και Donald Brian Roeser κάθισε ο Richie Castellano (μόνιμο μέλος φυσικά στα live εδώ και 15 έτη) για μια νέα δισκογραφική προσπάθεια.
Οι τρεις τους έγραψαν τα 14 κομμάτια του άλμπουμ τα οποία ερμηνεύουν κιόλας. Ενός άλμπουμ που ξεπερνά τη μία ώρα σε διάρκεια (το μεγαλύτερο της πορείας τους). Τι συμβαίνει όμως εδώ μέσα; Πράγματα και θάμματα...
Οι BÖC ανέκαθεν έκαναν ό,τι ήθελαν (για να το πω κομψά) στα άλμπουμ τους. Το ίδιο πράττουν και τώρα, παρουσιάζοντάς ουσιαστικά ένα Best Of, όχι με παλιά κομμάτια αλλά με νέα, ολόφρεσκα τραγούδια· μια αναδρομή σε όλο το φάσμα της καριέρας τους και του ροκ.
 |
Από αριστερά: Eric Bloom, Richie Castellano, Donald Brian Roeser, Jules Radino, Danny Miranda. |
Το The Symbol Remains είναι ίσως το πιο τραχύ άλμπουμ των BÖC, όχι στο σύνολο, αλλά σε κομμάτια που περιέχει. That Was Me, Stand and Fight και The Alchemist μάς χαρίζουν απλόχερο μοντέρνο heavy rock έως metal με το rhythm section από τους Danny Miranda (μπάσο) και Jules Radino (τύμπανα) να μαγεύει. Κι εδώ ακόμη η μπάντα δε διστάζει να βάλει ένα μέρος reggae (ναι, καλά διαβάσατε) στο That Was Me την ώρα που αυτό κοχλάζει, χωρίς όμως να παρουσιάσουν κάτι ακαλέσθητο ή αποκρουστικό.
Πέραν αυτών των κομματιών, θα ακούσουμε πράγματα από μπάντες που επηρέασαν τους BÖC, όπως Thin Lizzy, Steely Dan, Alice Cooper, Metallica, Deep Purple, Rush και ακόμη περισσότερες. Κάθε κομμάτι του άλμπουμ αυτού, έχει το δικό του χαρακτήρα. Από ραδιοφωνικά κομμάτια που ακούσαμε στα 80's, μέχρι rockabilly, rock n' roll, power pop, progressive, πάντα όμως καλοδουλεμένα και τόσο οικεία, παρότι νέα.
Το «δίπολο» Bloom - Roeser, το βαρύ στοιχείο απέναντι στο πιο ευέλικτο, το πιο pop ίσως, λειτουργεί ξανά με τελειότητα, κοχλάζει από ενέργεια, πολυμορφικότητα και υπέροχες μουσικές.
Εδώ μέσα ο ακροατής θα ακούσει (πέραν των προαναφερθέντων βαρέων κομματιών) συνθέσεις που θυμίζουν τους ραδιοφωνικούς, ανάλαφρους BÖC του παρελθόντος (Box in My Head), επικό AOR (Tainted Blood), κεφάτο rock n' roll του '60 (Nightmare Epiphany), country παιχνιδίσματα (Train True) που θυμίζουν σε σημεία τους Georgia Satellites, «ταξίδια» στα πρώτα τρία άλμπουμ τους (The Return of St. Cecilia) με ψήγματα από Rush και Purple ή αναμνήσεις Τhe Reaper στο Florida Man, και τόσα πολλά άλλα.
Το The Symbol Remains, είναι αναμφισβήτητα ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της πορείας των BÖC, τουλάχιστο ως σύνολο και πληρότητα. Εχει τεράστιο εύρος, μαεστρικά ζιγκ ζαγκ, πλουσιοπάροχα ριφ, σπουδαίες μελωδίες και στίχους που σε κάποια κομμάτια θίγουν προβληματισμούς της εποχής μας, όπως το Ιντερνετ και την εμμονή μας με τα κινητά τηλέφωνα.
Για μία ώρα ο ακροατής θα περάσει θαυμάσια. Θα νομίσει ότι έχει «ακούσει» όχι μόνο όλα τα άλμπουμ του γκρουπ, αλλά ένα σπάνιο αφιέρωμα στο rock από το '60/'70 έως τις μέρες μας. Αν αυτό είναι το άλμπουμ που θα ρίξει οριστικά την αυλαία τους, τότε συγχαρητήρια. Οι BÖC πέτυχαν αυτό που ήθελαν, κάνοντας αυτό που ήθελαν.
Τα κομμάτια:
1. That Was Me 3:18
2. Box in My Head 3:46
3. Tainted Blood 4:17
4. Nightmare Epiphany 5:30
5. Edge of the World 4:52
6. The Machine 4:14
7. Train True (Lennie's Song) 3:57
8. The Return of St. Cecilia 4:12
9. Stand and Fight 4:48
10. Florida Man 4:08
11. The Alchemist 6:00
12. Secret Road 5:24
13. There's a Crime 3:37
14. Fight 3:12
Total length: 61:06
ΤΗΕ SHADOW
Αξιολόγηση: 8>10
Υ.Γ. Μόνη παραφωνία της νέας δουλειάς των BÖC, τα βίντεο κλιπ. Είναι τουλάχιστον κιτς και αδικούν κατάφωρα τα κομμάτια, αλλά και τα μέλη του γκρουπ.
