Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2020

ΧΡΟΝΟΜΗΧΑΝΗ: Van Halen - Van Halen [1978]

 

TH ΔΕΚΑΕΤΙΑ του '70 το doom metal των Black Sabbath και το ξεπέταγμα του punk rock καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό την πορεία αυτής της περιόδου, ως νέες τάσεις. Η νέα δεκαετία του '80 θα έφερνε ακόμη περισσότερα πράγματα. Τα πράγματα... αγρίευαν. Η Αγγλία θα παρουσίαζε το NWOBHM και οι ΗΠΑ το thrash. Λίγο πιο πριν, ένα γκρουπ από τη N. Καλιφόρνια με μπροστάρηδες δύο Αμερικανο - ολλανδούς αδερφούς, θα φέρει νέα ηχητικά δεδομένα στο προσκήνιο. Ηταν οι Van Halen...





{Το άλμπουμ που άλλαξε το τοπίο}




Οι Van Halen δημιουργήθηκαν το 1972 από τους αδελφούς Eddie και Alex Van Halen. Γεννημένοι στην Ολλανδία και γιοι του τζαζίστα, Jan Van Halen, «αναγκάστηκαν» να μελετήσουν κλασικό πιάνο σε πολύ μικρές ηλικίες. Κάποτε όμως ήρθε η σειρα του ροκ εν ρολ.

Ο Alex έπαιζε κιθάρα, όμως όταν άκουσε τον μικρότερο αδερφό του, αντιλήφθηκε ότι θα έπρεπε να αλλάξει όργανο και μοιραία στράφηκε στα τύμπανα. Το 1974, το συγκρότημα ενοικίασε ένα ηχοσύστημα από τον David Lee Roth και σύντομα τον ενέταξε στη μπάντα ως τραγουδιστή. 

Ο Roth είχε πάντα όσα χρήματα χρειάζονταν. Ηταν γιος ενός διάσημου χειρουργού οφθαλμίατρου, αλλά και ανιψιός του Manny Roth, ιδιοκτήτη του κλαμπ Cafe Wha? της Νέας Υόρκης, από το οποίο πέρασαν καλλιτέχνες όπως οι Bob Dylan και Jimi Hendrix.

Ιδιαίτερα θεατρικός και sexy -όπως επέβαλλε η εποχή- χωρίς οικονομικό πρόβλημα και με πρόσβαση στα... ενδότερα του σκληρού ήχου, είχε όλο το... πακέτο για frontman του γκρουπ. Λίγο αργότερα ο Michael Anthony, πήρε τη θέση του μπασίστα, εγκαταλείποντας τους «Snake», όπου έπαιζε.

Το «κουαρτρέτο» τα επόμενα χρόνια, θα δοκιμάσει την τύχη του παντού. Από πάρτι σε αυλές μέχρι στα πιο διάσημα νυχτερινά κέντρα στο Sunset Strip. Αφού απέρριψαν τον Gene Simmons των Kiss ως μάνατζερ, ήρθε η σειρά του παραγωγού, Ted Templeman της Warner Bros. Records το 1977, που εντυπωσιάστηκε από ένα live του γκρουπ, προτείνοντάς τους συμβόλαιο ηχογράφησης άλμπουμ μέσα σε μόλις μια εβδομάδα!

Ο Templeman δημιούργησε το πρώτο άλμπουμ στο Sunset Sound Recorder, μέσα σε μόλις τρεις εβδομάδες το φθινόπωρο του 1977, με όλα τα κομμάτια να ηχογραφούνται με ελάχιστο over-dubbing (μέρη που γράφονταν πάνω σε ένα ήδη γραμμένο σημείο) και μια έντονη αύρα συναυλίας, με εξαιρετικά πρωτότυπες συνθέσεις και εντελώς πρωτοποριακό ήχο, κάτι φυσικά που οφείλεται εξ ολοκλήρου στον χαρισματικό, Eddie Van Halen.

Στο εναρκτήριο Runnin' with the Devil, ακούμε όλη τη δεκαετία του '80 που καταφθάνει, τόσο στο εισαγωγικό ριφ, όσο και στο solo. Το instrumental «Eruption» που ακολουθεί, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το κομμάτι που αλλάζει όλο το μέχρι τότε κιθαριστικό τοπίο στον σκληρό ήχο. Ο Eddie Van Halen φέρνει νέο ήχο, νέες τεχνικές από το μέλλον και από αυτά τα 100 δευτερόλεπτα και μετά, τίποτα δε θα είναι ξανά το ίδιο.


Το Eruption δεν προοριζόταν για το άλμπουμ αυτό. Οταν όμως ο Templeman άκουσε τον Eddie να το προβάρει, αποφάσισε να το συμπεριλάβει στον δίσκο. Το κομμάτι είναι το πρώτο που παρουσίασε την προσαρμοσμένη τεχνική (tapping) με τα δύο χέρια του Van Halen, η οποία δεν είχε τελειοποιηθεί από κανέναν άλλο κιθαρίστα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Μια τεχνική που έγινε «viral» μεταξύ των κιθαριστών τη δεκαετία του '80. 

Και μετά, το highlight, You Really Got Me. Το rock n roll της νέας εποχής. Μια διασκευή των Kings, την οποία ο Eddie Van Halen μετατρέπει σε «ηφαίστειο» με απανωτά ριφ και τον Roth να μεγαλουργεί στο μικρόφωνο.

Ain't Talkin 'Bout Love. Το άλμπουμ συνεχίζει την ανοδική πορεία του με ένα εξαιρετικά διασκεδαστικό τραγούδι, με punk ιαχές, ακόμη μία απολαυστική ερμηνεία του Roth και τον Eddie να προσφέρει ακόμη ένα μεγαλειώδες ριφ, το οποίο τροποποίησαν οι Prodigy και το έκαναν «δικό τους» στο μέλλον.

Που να πρωτοσταθεί ο ακροατής σ' αυτό το άλμπουμ. Στο I’m the One, ίσως τον πρόδρομο του hair metal; Στο Jamie’s Cryin' και στο Feel Your Love Tonight που σκορπούν ριφ με το... κιλό; Στο Atomic Punk, ένα από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ; Στο Little Dreamer και στο μαγικό παιχνίδισμα του rhythm section με την κιθάρα; 

Η διασκευή του Ice Cream Man του John Brim, ίσως να είναι το μοναδικό αδύνατο σημείο του άλμπουμ, όμως η αυλαία θα πέσει με το On Fire, ένα κομμάτι πολύ κοντά στους Deep Purple τόσο συνθετικά όσο και φωνητικά με τον Roth να θυμίζει με τις κραυγές του τον Ian Gillan.

Τι είναι τελικά το άλμπουμ αυτό; Αναμφισβήτητα και πρωτίστως, η παρουσίαση του Eddie Van Halen στον χώρο του σκληρού ήχου. Ενός καλλιτέχνη που δημιούργησε νέα σχολή κιθαριστών, μέσα από την οποία αναδείχθηκαν πολλά από τα ιερά τέρατα της δεκαετίας του '80. Το Van Halen είναι ένα άλμπουμ φρέσκο, καινοτόμο, διασκεδαστικό, πρωτοποριακό· αν όχι σε επίπεδο συνθέσεων, σίγουρα σε επίπεδο ήχου και κιθαριστικής ευφυΐας.

Ο Eddie μάς άφησε πριν από λίγες ώρες, όμως θα παραμείνει «αθάνατος» μέσα από όλα όσα προσέφερε στη μουσική και θα μνημονεύεται από γενιές και γενιές στο πέρασμα των αιώνων.

Τα κομμάτια:

1. Runnin' with the Devil 3:36
2. Eruption (instrumental) 1:42
3. You Really Got Me 2:38
4. Ain't Talkin' 'bout Love 3:50
5. I'm the One 3:47
6. Jamie's Cryin' 3:31
7. Atomic Punk 3:02
8. Feel Your Love Tonight 3:43
9. Little Dreamer 3:23
10. Ice Cream Man 3:20
11. On Fire 3:01

ΤΗΕ SHADOW








Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...