ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Audrey Horne - Devil's Bell [2022]

«ΟΠΟΙΟΣ ισχυρίζεται ότι το ροκ είναι νεκρό, απλά δεν παρακολουθεί», μού είχε πει το 2018 ο Toschie Rød, ο χαρισματικός τραγουδιστής των Audrey Horne. Και η μπάντα από τη Νορβηγία, επιστρέφει με το έβδομο άλμπουμ της, το Devil's Bell, για να τον επιβεβαιώσει και να μας χαρίσει λίγα λεπτά ανεμελιάς με μουσικές που αγαπήσαμε, αλλά πάντα μέσα από το δικό τους μοναδικό πρίσμα...

Ενα άλμπουμ που... πίνεται μονορούφι

«Οταν φτιάχνουμε έναν δίσκο, σκεφτόμαστε ότι έχουμε μια προσωπική συλλογή δίσκων αλλά υπάρχει ένα άλμπουμ που λείπει, που θα θέλαμε να το έχουμε στη συλλογή μας. Έτσι ξεκινάμε να φτιάξουμε τον δίσκο. Με άλλα λόγια παράγουμε μουσική πρώτα και κύρια για τους εαυτούς μας, και πραγματικά νιώθουμε ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να φτιάξουμε έναν καλό δίσκο. Αν προσπαθήσεις να υπολογίσεις τι θα ήθελαν άλλοι, έχεις πάρει λάθος δρόμο». Αυτή η δήλωση του Toschie Rød στο Shadow Nation, θεωρώ ότι περικλείει τα πάντα σχετικά με τους Audrey Horne.

Και στο φετινό άλμπουμ τους, συνεχίζουν να μας προσφέρουν πράγματα που θα θέλαμε κι εμείς να είχαμε στη συλλογή μας, που κάπου τα έχουμε ακούσει, κάτι μας θυμίζουν, μας γεμίζουν με χαρά και κέφι, μας γυρίζουν πίσω στα δοξασμένα 80's και με βάση το NWOBHM, παραδίδουν ακόμη ένα heavy rock / metal κόσμημα.

Το Devil's Bell «έρχεται» από το παρελθόν, όμως περνά μέσα από το μαγικό φίλτρο των Audrey Horne, παίρνει την κατάλληλη δόση φρεσκάδας και εκρήγνυται στο κεφάλι, την καρδιά, την ψυχή του ακροατή.

Οπως είχα γράψει στην παρουσίαση του προηγούμενου άλμπουμ τους, του Blackout, «το Blackout είναι ένα άλμπουμ υψηλής μουσικής παιδείας, πολύχρωμο, μεθυστικό, ταξιδιάρικο, σύγχρονο. Ενα πραγματικός άθλος των Audrey Horne, οι οποίοι κατορθώνουν να μετατρέψουν ένα παζλ επιρροών, σε έναν αξιόλογο πίνακα ζωγραφικής».

Ετσι και φέτος, με άξονα τους πρώιμους (κατά κύριο λόγο) Iron Maiden (δώστε βάση στο πανέμορφο instrumental «Return To Grave Valley»), τον Ozzy (ακούστε το Break Out που θα σας φέρει αμέσως στον νου το Bark At The Moon), τις απίστευτα όμορφες δισολίες και ευρύτερες συνεργασίες των Arve Isdal και Thomas Tofthagen στις κιθάρες (ο πρώτος έχει κάνει και μία φανταστική παραγωγή) με ριφ που σαρώνουν, το μπάσο του Espen Lien που «φωνάζει» παντού, τα τύμπανα του Kjetil Greve, αλλά και την τόσο ιδιαίτερη και προσαρμόσιμη φωνή του Rød, οι Audrey Horne καταδεικνύουν ότι αποτελούν μία από τις πιο χαρισματικές μπάντες της εποχής που διανύουμε.

Οι Audrey Horne είναι σπουδαίοι μουσικοί και καλλιτέχνες. Παίζουν συνεχώς με τη... φωτιά, δηλαδή τις επιρροές τους, όμως είναι τόσο αυθεντικοί, που δείχνουν να τους εξιτάρει ο κίνδυνος. Δεν θα γίνουν κακέκτυπο. Αντιθέτως, θα μας παραδώσουν ένα άλμπουμ το οποίο... πίνεται μονορούφι, από την αρχή μέχρι το τέλος του.

Προσωπικά, θα χαρακτήριζα το Devil's Bell, μεγαλοπρεπές. Κι αυτό, διότι δεν με άφησε ούτε στιγμή να κάνω κάτι άλλο, εκτός από το να είμαι αφοσιωμένος μπροστά του, από την πρώτη, κιόλας, ακρόαση. Το Devil's Bell είναι πλουσιοπάροχο, γενναιόδωρο, είναι heavy rock, είναι heavy metal, είναι ένα αποτέλεσμα... καραμπινάτων επιρροών μιας μπάντας που «κοχλάζει» από ενέργεια, μεράκι και γνώσεις, τα οποία μεταδίδει απλόχερα.

Οι Audrey Horne διδάσκουν πως πρέπει να παράγεται σήμερα ο σκληρός ήχος. Μπείτε στο μάθημα και δυναμώστε το volume...

Τα κομμάτια:

1. Ashes To Ashes 6:49

2. Animal 4:10

3. Break Out 5:23

4. Return To Grave Valley 4:26

5. Danse Macabre 4:45

6. Devil’s Bell 5:42

7. All Is Lost 5:21

8. Toxic Twins 4:27

9. From Darkness 7:10

The SHADOW

Αξιολόγηση: 9/10