ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Derek Riggs: «Ελληνες, μην τα παρατάτε!»

ΠΡΙΝ ΑΠΟ αρκετούς μήνες, είχα την τιμή να πάρω συνέντευξη από έναν άνθρωπο, με τον οποίο πέρασα δεκάδες ώρες από τη ζωή μου, αντιγράφοντας σχέδιά του, σε κόλλες Α4, σε ακουαρέλες, σε τζιν μπουφάν, παντού. Εικονογραφήσεις από τα εξώφυλλα, οπισθόφυλλα και εσωτερικά των άλμπουμ των Iron Maiden, που άφησαν εποχή. Είναι ο Derek Riggs. Ο σκιτσογράφος, εικονογράφος, ζωγράφος και γραφίστας, ο δημιουργός του Eddie και των θρυλικών «βιτρινών» του σπουδαίου αυτού γκρουπ. Ο καλλιτέχνης που άλλαξε τον ρου της ιστορίας των εξωφύλλων στο heavy metal κι όχι μόνο...

Aφού ο... τολμών νικά, σκέφτηκα πως δεν είχα να χάσω κάτι, βάζοντας στόχο να βρω έναν από τους ήρωες των εφηβικών χρόνων μου. Και μόνο η προσπάθεια για ένα τέτοιο εγχείρημα με εξίταρε, όμως ο Derek Riggs μού απάντησε και η συνέντευξη κύλησε, θαρρείς, σαν από μια ρωγμή του χρόνου.

- Kύριε Riggs, στην Ελλάδα υπάρχει ένα μεγάλο «ρεύμα» που λατρεύει τόσο τους Maiden, όσο και τον Derek Riggs. Yπάρχει μία ταύτιση του γκρουπ με εσάς. Είναι εκατοντάδες αυτοί που έχουν κάνει τατουάζ το μονόγραμμά σας. Πως λαμβάνετε εσείς αυτή την ταύτιση του κόσμου; Σας ενοχλεί ή είναι κάτι που έχετε συνηθίσει;

- Δεν με ενοχλεί. Προσωπικά, δεν έρχομαι σε επαφή με κάτι τέτοιο, εκτός και αν κάποιος μου ζητήσει να φτιάξω ένα... τατουάζ για αυτόν, κάτι που δεν ξέρω να κάνω… Φαίνεται σα να έχω δημιουργήσει μια ολόκληρη βιομηχανία από ζωγράφους του Eddie. Ολοι θέλουν να έχουν κάπου τον Eddie. Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν πώς όλο αυτό με κάνει πλούσιο, ωστόσο δεν παίρνω καμιά ανταμοιβή γι΄ αυτό. Οι fans απλώς το κάνουν για τους εαυτούς τους.

- Επειδή, εκτός των εξωφύλλων, οι οπαδοί στην Ελλάδα δε γνωρίζουν πολλά για το ξεκίνημά σας, θα μας πείτε λίγα πράγματα για το πως αρχίσατε την πορεία σας, πως συναντήσατε τους Maiden και πως «γεννήθηκε» ο Eddie;

- Πίσω στα τέλη της δεκαετίας του ’70, προσπαθούσα να βρω δουλειά ως εικονογράφος επιστημονικής φαντασίας. Έδειχνα τη δουλειά μου δεξιά κι αριστερά σε εταιρίες χωρίς μεγάλη επιτυχία. Αυτό, συνέβαινε κυρίως λόγω πολλών περιορισμών σε εξώφυλλα βιβλίων από τις εταιρίες, που θεωρούσαν τις ζωγραφιές μου ακατάλληλες βάση των κανονισμών τους. Ρόλο βέβαια έπαιξε και το γεγονός πως δεν ήταν πάρα πολύ καλά τα σχέδιά μου

εκείνη την εποχή. Έτσι, επιχείρησα να ψάξω για δουλειά ως σχεδιαστής σε εξώφυλλα δίσκων, όπου οι περιορισμοί ήταν σαφέστατα λιγότεροι, σε σχέση με το τι ήθελα να κάνω. Επίσης, πλήρωναν σαφέστατα περισσότερα χρήματα, που ήταν και ένα σημαντικό κίνητρο. Άρχισα σιγά σιγά να έχω μια σχετική επιτυχία σε αυτή τη δουλειά, κάνοντας κάποια εξώφυλλα για τζαζ και ροκ αλλά και άλλα (ποπ και τέτοια). Δούλευα συχνά για την ΕΜΙ στο Λονδίνο, όταν ο μάνατζερ ενός νέου συγκροτήματος ονόματι «Ιron Maiden» είδε τα σχέδια μου στον τοίχο της ΕΜΙ, ζητώντας το portfolio (χαρτοφυλάκιο) μου. Ο Eddie, που ήταν ένα σχέδιο μέσα στο portfolio μου, αποτέλεσε το πρώτο εξώφυλλο του δίσκου και είχε βασικά τον τίτλο «Electric Matthew says hello». Το είχα σχεδιάσει περίπου ενάμιση χρόνο πριν γνωρίσω τους Maiden και καθόταν στο portfolio μου για όλο αυτόν τον καιρό! Φοβόμουν μάλιστα να το δείξω, γιατί λάμβανα κακές αντιδράσεις από πολύ κόσμο. Αρεσε όμως στους Maiden κι έγινε το πρώτο τους εξώφυλλο. Κατά κάποιο τρόπο, ταίριαξε με το θέμα «ταινίες τρόμου» που είχαν πολλά από τα πρώτα τους τραγούδια. Υπάρχει ολόκληρη η ιστορία στο βιβλίο «Run for Cover, the art of Derek Riggs» που είναι διαθέσιμο και στο site μου, www.derekriggs.com.

- Σε ποιο εξώφυλλο των Maiden δυσκολευτήκατε πιο πολύ;

- Δεν μπορώ να θυμηθώ, όλα έχουν συμβεί πολλά χρόνια πριν. Θα έλεγα όμως το πρώτο, επειδή έπρεπε να επεξεργαστώ όλες του τις ιδέες. Η πρώτη εικόνα, δεν ήταν «μια και έξω». Ήταν ένα αποτέλεσμα πολλής σκέψης, σχεδίασης και πειραματισμού που έκανα προσπαθώντας να βρω σχέδια για ροκ albums. Έκανα μια σειρά χαρακτήρων πάνω κάτω στην ίδια βάση. Μια άλλη ιδέα που μου ήρθε στο μυαλό, ήταν το «robot death», μια εικόνα που αυτή την εποχή πωλείται ως αφίσα στο site μου. Είναι ένα παραπλήσιο σχέδιο, με τη χρησιμοποίηση ίδιων σκέψεων.

- Τι είναι αυτό που έκανε τα έργα σας τόσο ξακουστά;

- Νομίζω, εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τίποτα παρόμοιο. Είναι δύσκολο να κατανοηθεί πλήρως, καθώς πολλοί fans θεωρούν εκ προοιμίου ότι τρόμος και Eddie πάντα ήταν κομμάτι της metal σκηνής. Αυτό, όμως, δεν ίσχυε στα τέλη της δεκαετίας ’70. Οι εικόνες ήταν παντού αλλά με διαφορετικό τρόπο προσέγγισης. Άλλοι χρησιμοποιούσαν φαντασία, άλλοι γυμνές γυναίκες, άλλοι φωτογραφίες, άλλοι θεωρούσαν πως τα τοπία είναι μια καλή ιδέα, άλλοι προσπάθησαν να κάνουν κομικς, άλλοι χρησιμοποίησαν μεγάλα κείμενα. Ένα από τα πιο περιπετειώδη σχέδια συγκροτημάτων της εποχής, ήταν και των Kiss. Αν γυρίστε πίσω και κοιτάξετε τα πρώτα σχέδια συγκροτημάτων όπως πχ οι Black Sabbath, θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ. Κοιτάξτε το εξώφυλλο του Μaster of reality ή του Paranoid. Οι Pink Floyd χρησιμοποίησαν μια αγελάδα, οι Zepplin είχαν γυμνά παιδιά σκαρφαλώνοντας ένα λόφο (;) κάτι οφθαλμαπάτες αεροπλάνων ή κάτι τέτοιο. Εκδιώχθηκα από δυο art directors όταν ανέφερα πώς αυτά δεν είναι και πολύ καλές ιδέες. Υπήρχαν βέβαια αρκετά καλά σκίτσα από καλλιτέχνες όπως ο Roger Dean ή ο Dave Roe και ο Patrick Woodroffe, χωρίς όμως καμιά αληθοφάνεια. Ήταν απόλυτα φανταστικές εικόνες. O Eddie, ήταν τρομακτικός αλλά ήταν στο δρόμο της πόλης και σε κοιτούσε! Σε κοιτούσε στο πρόσωπο…

«Η δουλειά μας σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν»

- Θεωρείτε ότι τα σημερινά εξώφυλλα παίζουν το ρόλο που έπαιζαν στην εποχή σας. Αν όχι, τι έχει αλλάξει;

- Σε κάποιες περιπτώσεις ναι. Κατηγοριοποιούν την μπάντα, το άλμπουμ και δημιουργούν μια στιβαρή βάση για τη διαφήμιση και τις πωλήσεις. Αλλά υπάρχει ένας κόσμος και μια

πλειάδα τραγικών επιλογών που διαφαίνεται μερικές φορές. Κακές επιλογές που προέρχονται πολλές φορές από δισκογραφικές εταιρίες. Τα downloads είναι κατά κάποιο τρόπο καταστροφή. Είναι πολύ βολικά για κάποιους, αλλά κλέβουν από την μπάντα την παρουσία της στο χώρο. Παλιότερα, το εξώφυλλο του δίσκου, ήταν ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία του μάρκετινγκ που μπορούσε ένα συγκρότημα να χρησιμοποιήσει σε περιοδικά, σε αφίσες στο δρόμο και παντού. Αλλά με τα downloads τραγουδιών, όλα φθίνουν σε μια ανώνυμη ιστοσελίδα και σε μια πολύ μικρή εικόνα. Δισκογραφικά καταστήματα που υπήρχαν σε κάθε γωνιά του δρόμου απλώς δεν υπάρχουν σήμερα και σε μεγάλα malls ούτε καν τα βλέπεις. Συνεπώς, η όλη ιστορία απλώς δεν υπάρχει σήμερα. Πουθενά δεν βλέπω στόχους προώθησης, πουθενά να αγοράσεις ένα καλό CD, πουθενά να αναζητήσεις νέα μουσική στις ηχογραφήσεις και γρήγορα η βιομηχανία μετατρέπεται σε ένα δίκτυο παραγωγής downloads και αυτό μακροπρόθεσμα δεν είναι καλό. Τα εξώφυλλα, σιγά σιγά γίνονται ελάχιστα σημαντικά στην πώληση ενός CD, όμως με αυτό τον τρόπο περιορίζεται η δυνατότητα στα συγκροτήματα να πάρουν την αναγνώριση που τους αναλογεί. Επιπρόσθετα, οι πωλήσεις αποκτούν κι αυτές μεγάλο πρόβλημα. Συνοπτικά, το να ζωγραφίζεις εξώφυλλα CD, είναι μια δουλειά που σύντομα θα αποτελεί παρελθόν…

- Μπορείτε να μας πείτε 4-5 εξώφυλλα που σας έχουν εντυπωσιάσει, τόσο από το παρελθόν, όσο και από το παρόν;

- Oχι, δεν μπορώ… Δεν υπήρχε ούτε ένα εξώφυλλο που να έκανε τόσο μεγάλο κλικ σε μένα. Μου άρεσαν βέβαια κάποια του Roger Dean και του Patrick Woodrouffe και τα “Budjie” εξώφυλλα των ίδιων καλλιτεχνών. Μου άρεσε επίσης το σχέδιο στο εξώφυλλο των Sabbath, στο Sabbath Bloody Sabbath, αλλά ήταν τόσο μικρό που ήταν δύσκολο να το δεις. Δεν θέλω να το περιορίσω στις εικόνες, διότι θεωρώ πως υπήρχε μια γενική επιρροή που μου άρεσε.

«Ο Εddie είναι ο θυμός και οι απογοητεύσεις του κόσμου»

- Ποια είναι η μαγική συνταγή σας, η οποία γιγάντωσε τα εξώφυλλα των Maiden. Σίγουρα δεν είναι μόνο η λάμψη του γκρουπ, αφού πχ και οι Judas Priest είναι τεράστιο μουσικό μέγεθος, αλλά δεν ασχολείται κανείς με τα εξώφυλλά τους.

- O Eddie, δεν είναι στην πραγματικότητα ένα ζόμπι ή ένα τέρας, είναι ο κόσμος, οι

οπαδοί! Οι νέοι άνθρωποι συχνά νοιώθουν «ανεμοδαρμένοι», η αποκλεισμένοι. Νοιώθουν εκνευρισμένοι από τον τρόπο που τους φέρεται ο κόσμος. Νοιώθουν μερικές φορές να φωνάζουν και να θέλουν να ρίξουν όλο τον πλανήτη κάτω, συνεπώς ταυτίζονται με τον Eddie που κάνει όλα αυτά. Ο Eddie, είναι ο τρόπος που νοιώθουν, είναι οι θυμοί και οι απογοητεύσεις τους. Ο Eddie είναι περιθωριοποιημένος, εγκαταλελειμμένος και ο κόσμος τον απορρίπτει… Είναι εμείς, είμαστε οι νεκροί. Ετσι αισθανόμαστε, ήμαστε κάποτε ζωτανοί, τι έγινε;

- Υπήρξαν παρεμβάσεις μελών των Maiden ή παραγωγών σε εξώφυλλά σας;

- Τα πρώτα τρία εξώφυλλα είναι δικές μου ιδέες. Υστερα, κι άλλοι άνθρωποι έβαλαν τις δικές τους. O Steve Harris, ήθελε τον Eddie χωρίς εγκέφαλο, ωστόσο συνήθως μου έδειχναν μια κατεύθυνση προς τα πού να κινηθώ. Τα singles, ήταν κυρίως στην κατεύθυνση του τραγουδιού αλλά οι στίχοι αυτοί καθ’ αυτοί, δεν ήταν παράγοντας διότι έτσι κι αλλιώς δεν τους μάθαινα πριν βγουν οι δίσκοι. Το μόνο που έπαιρνα, ήταν ο τίτλος. Οπότε, κοίταζα τη σχέση με τον τίτλο του τραγουδιού ή το άλμπουμ. Για την καλλιτεχνική δουλειά, τις μπλούζες και τα εξώφυλλα των περιοδικών η δουλειά έπεφτε σε μένα.

- Ποιο είναι το έργο σας εκτός των Maiden; Ποια τα σχέδιά σας για το μέλλον;

- Σταμάτησα να δουλεύω για τους Maiden είκοσι χρόνια πριν. Έχω κάνει κάποια μικρά πράγματα για αυτούς έκτοτε, αλλά δεν δούλευα συνεχώς για αυτούς. Εχω κάνει μόλις τρείς εικόνες για αυτούς τα τελευταία έξι χρόνια. Κάνω εξώφυλλα CD για κάποιους άλλους τώρα και σκέπτομαι να κάνω κάποια εξώφυλλα φαντασίας για βιβλία. Λατρεύω τα σκίτσα φαντασίας.

«Λέω να πάω στον Ολυμπο»

- Εχετε έρθει στην Ελλάδα. Αν όχι, σκοπεύετε να μας επισκευθείτε;

- Δεν έχω επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα. Γενικότερα, δεν έχω σχέδια να ταξιδέψω πουθενά στο άμεσο μέλλον. Ακούω πως η Ελλάδα είναι ωραία. Ο καθηγητής μου των καλλιτεχνικών στο Λύκειο, πρόσφατα εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα (Γεια σου Pete!), οπότε πιθανώς να τον επισκεφθώ στο μέλλον. Μετά λέω να πάω στον Όλυμπο να επισκεφθώ τους Θεούς….(είναι ακόμη εκεί, ή έφυγαν;).

- Οπως μαθαίνετε η οικονομική κρίση έχει «γονατίσει» τους Ελληνες. Τι μήνυμα θα στέλνατε σε όλους εμάς;

- Mην τα παρατάτε, μην έρχεστε σε απόγνωση και σηκωθείτε να παλέψετε! Αν ο κόσμος σας βάζει το πόδι στη μούρη, δαγκώστε το καταραμένο πόδι. Μπορείτε να κερδίσετε από όλο αυτό. Οπότε χωρίς αμφισβήτηση μην τα παρατάτε ποτέ! Αν η πρώτη λύση δεν λειτουργεί, απλώς προσπαθήστε κάτι άλλο. Αν οι παλιές ιδέες χάνουν, σκεφτείτε κάτι νέο. Keep growling, Keep rocking, Keep Happy, Remember to have fun, All the best, D

THE SHADOW