ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ τα πράγματα από την αρχή. Οι Α-Ζ είναι η μπάντα του τραγουδιστή των Fates Warning, Ray Alder και του ντράμερ της «χρυσής» εποχής της μπάντας, Mark Zonder. Οι δύο μουσικοί συνυπήρξαν σε δίσκους που άφησαν εποχή όπως οι Perfect Symmetry (1989), Parallels (1991) ή Inside Out (1994). Aρα, και μόνο αυτή η προϊστορία, εξιτάρει τους γνωρίζοντες, όμως, θα έλεγα, ότι το Α-Ζ (από τα αρχικά Alder-Zonder) θα ικανοποιήσει και αυτούς που τους αρέσει το μελωδικό metal...
Πλάι τους, θα βρεθούν τρεις εξαιρετικοί μουσικοί: ο Philip Bynoe (μπασίστας των Warlord και του τεράστιου Steve Vai), ο χαρισματικός Γάλλος συνθέτης και πληκτράς, Vivien Lalu (με σημαντική προσωπική δισκογραφία -ψάξτε τον) και ο κιθαρίστας του, Joop Walters.
Μετά το τελευταίο άλμπουμ των Fates Warning, το συμπαθητικό Long Day Good Night (2020), ουσιαστικά σήμανε μια μίνι «διάλυση» του γκρουπ, καθώς τα μέλη τους διασκορπίστηκαν... παντού. Ο μπασίστας Joey Vera περιόδευσε με τους Mercyful Fate και ο Jim Matheos ασχολείται με το νέο του συγκρότημα, τους Kings of Mercia.
Τι είναι λοιπόν οι Α-Ζ και το παρθενικό άλμπουμ τους; Σίγουρα όχι μια επίδειξη... δύναμης από τον Zorder και την παρέα του. Θυμίζει αρκετά Fates Warning (πως θα μπορούσε να μη θυμίζει). Η δουλειά αυτή έχει αναμενόμενα τη βάση της στο progressive metal, όμως τόσο όσο να αναδεικνύεται μια μελωδική χροιά, που πολλές φορές ακουμπάει στο AOR. Τα ριφ είναι απολαυστικά, όμως προσεκτικά δομημένα σε ότι αφορά στην ηχητική απόδοσή τους, ενώ κάποιες φορές τα τύμπανα του Zonder ακούγονται αρκετά ηλεκτρονικά θυμίζοντας μας μέσα δεκαετίας του '80 (ακούστε πιο κάτω το κυκλοθυμικό The Far Side of the Horizon).
Τα Trial by Fire, The Far Side of the Horizon και The Machine Gunner (κυρίως αυτό), τα οποία ανοίγουν τον δίσκο, δίνουν το στίγμα της μπάντας με μελωδίες, ταχύτητα, απαράμιλλη κιθαριστική τεχνική (και όχι φλυαρία), τύμπανα και μπάσο από άλλον πλανήτη (και καθόλου κουραστικά), πλήκτρα που πολλές φορές μας ταξιδεύουν στα 80's κι έναν Alder χωρίς τις... τρυφερότητες του Long Day Good Night (θυμίζει πολύ τον Alder των Redemption).
Borrowed Time, Sometimes και το bonus, The Silence Broken, είναι κομμάτια που θα μπορούσαν να βρεθούν σε οποιοδήποτε καλό metal άλμπουμ κι όχι μόνο σε αυτό.
Το Α-Ζ ξεχειλίζει από ενέργεια, τεχνική αλλά και αυτοσυγκράτηση. Μοιάζει με καζάνι που κοχλάζει μέσα του ένας μικρός... Βεζούβιος, όμως παραμένει... ανενεργός σε... γήινα επίπεδα χωρίς πολυπλοκότητα και λαβυρίνθους. Ο Ζοnder βγάζει εις πέρας μια δύσκολη παραγωγή (κάθε μέλος ηχογράφησε τα δικά του μερη ξεχωριστά διότι ζουν σε διαφορετικές χώρες), με τα κομμάτια να ακούγονται πολύ καθαρά και όσο πρέπει επιθετικά.
Οι A-Z βγάζουν ένα άλμπουμ το οποίο περιέχει δεξιοτεχνία, ποικιλία, στιβαρά κομμάτια και εξαιρετική ερμηνεία σε περίπου 51 λεπτά. Περιέχει με δυο λέξεις, καλή μουσική η οποία απευθύνεται σε ένα πιο ευρύ κοινό, αν και νομίζω ότι οι... ψημένοι ακροατές στους Fates και το prog, θα το λατρέψουν.
Τhe SHADOW
Αξιολόγηση: 7/10
