ΤΟΥΣ TILES τούς «γνώρισα» πριν από περίπου 16 χρόνια, μέσα από το τρίτο τους άλμπουμ, Presents Of Mind και από τότε παρακολουθώ στενά την πορεία τους. Ο ανοικτόμυαλος τρόπος που προσεγγίζουν το progressive και η απουσία... πίεσης και βιασύνης στα άλμπουμ τους, με έκαναν να εκτιμήσω ιδιαίτερα αυτή τη μπάντα από το Ντιτρόιτ. Πόσω μάλλον, όταν στην μόλις 6η δουλειά τους, το Pretending 2 Run, έχουν καλέσει έναν μικρό γαλαξία σπουδαίων καλλιτεχνών, όπως ο Ian Anderson...
Σε αντίθεση με άλλες μεγάλες μπάντες του σκληρού ήχου κι όχι μόνον του progressive, οι Tiles θα κυκλοφορήσουν άλμπουμ μόλις αισθανθούν έτοιμοι. Δεν θα τους πιέσει καμιά εταιρία, κανείς μάνατζερ, και θα εκφραστούν όπως μόνο αυτοί νιώθουν. Το Pretending 2 Run έρχεται ύστερα από 8 ολόκληρα χρόνια σιωπής της μπάντας. Οπως είναι αναμενόμενο οι Chris Herin (κιθάρα), Jeff Whittle (μπάσο), Paul Rarick (φωνητικά) και ο Mark Evans (τύμπανα), είχαν συσσωρεύσει πολλή ενέργεια, η οποία εκτονώνεται μέσα από τα 96 λεπτά του άλμπουμ.
{Ενα προσεγμένο μουσικό ταξίδι, ένα ηχητικό καλειδοσκόπιο, που όσο το περιστρέφεις, τόσο αποκαλύπτονται τα μυστικά του}
Σε αντίθεση με άλλες μεγάλες μπάντες του σκληρού ήχου κι όχι μόνον του progressive, οι Tiles θα κυκλοφορήσουν άλμπουμ μόλις αισθανθούν έτοιμοι. Δεν θα τους πιέσει καμιά εταιρία, κανείς μάνατζερ, και θα εκφραστούν όπως μόνο αυτοί νιώθουν. Το Pretending 2 Run έρχεται ύστερα από 8 ολόκληρα χρόνια σιωπής της μπάντας. Οπως είναι αναμενόμενο οι Chris Herin (κιθάρα), Jeff Whittle (μπάσο), Paul Rarick (φωνητικά) και ο Mark Evans (τύμπανα), είχαν συσσωρεύσει πολλή ενέργεια, η οποία εκτονώνεται μέσα από τα 96 λεπτά του άλμπουμ.
Eίκοσι ένα κομμάτια, περισσότερη από μιάμιση ώρα διάρκεια, πάνω από 10 guests. Τι είναι τελικά το Pretending 2 Run; Ενα προσεγμένο μουσικό ταξίδι, ένα ηχητικό καλειδοσκόπιο, που όσο το περιστρέφεις, τόσο αποκαλύπτονται τα μυστικά του. Το άλμπουμ σε προκαλεί σε κάθε κομμάτι χωρίς να σε κουράζει. Είναι τόσο όμορφα δουλεμένο που αγωνιάς να ακούσεις το επόμενο. Τι μία ακούς synths και πιο pop μέρη, την άλλη heavy ριφ και hammond από τα 70's, μέσα από απίστευτες prog εξάρσεις και σαξόφωνα.
Στο Voir Dire ακούς μέρη από το Larks' Tongues In Aspic ΙΙ των King Crimson, στο Weightless τους ΥΕS, στο Backsliding, όμποε και μαντολίνο και στο Midwinter, τον Ian Anderson με το φλάουτό του, σε ένα απίστευτο κομμάτι. Ναι, θα μπορούσαν να μιλώ ξεχωριστά για το κάθε κομμάτι, αλλά δεν έχει νόημα, πραγματικά.
Οι Tiles άργησαν, αλλά δημιούργησαν ίσως το λαμπερότερο κόσμημά τους. Ενα άλμπουμ, για το οποίο θα μιλούν με θαυμασμό, πολλά χρόνια μετά γι' αυτό. Το progressive αποκαλύπτει ακόμη ένα όπλο του, καλώντας κάθε μουσικόφιλο κοντά του. Εγώ, θα συνεχίσω την ακρόαση, καθώς ο θαυμασμός μου μεγαλώνει για τους Tiles. Βάζω ξανά το Fait Accompli και αφήνομαι στη μαγεία του. Ψάξτε το κι εσείς...
Η Tracklisting:
Disc One:
1. Pretending To Run (7.10)
2. Shelter In Place (3.53)
3. Stonewall (6.49)
4. Voir Dire (4.36)
5. Drops Of Rain (5.01)
6. Taken By Surprise (11.21)
7. Refugium (2.55)
8. Small Fire Burning (4.08)
Disc Two:
1. Midwinter (4.32)
2. Weightless (9.17)
3. Friend Or Foe (6.15)
4. Battle Weary (4.32)
5. Meditatio (1.37)
6. Other Arrangements (2.16)
7. The Disappearing Floor (5.43)
8. Fait Accompli (4.31)
9. Pretending to Run (reprise one) (1.39)
10. Uneasy Truce (4.19)
11. Pretending to Run (reprise two) (1.14)
12. The View From Here (1.27)
13. Backsliding (3.03)
THE SHADOW
Αξιολόγηση 10>10