ΛΙΣΤΕΣ: Γκρουπ του ενός δίσκου (ή κομματιού)

Είναι εκατοντάδες τα συγκροτήματα που έχουν μείνει στην ιστορία για την πλούσια δισκογραφία τους και τις δεκάδες επιτυχίες τους με τραγούδια που έχουν σημαδέψει γενιές και γενιές. Υπάρχουν όμως και αυτά που διεκδίκησαν αυτά τα... 15 λεπτά δημοσιότητας που δικαιούνται όλοι, κατά τον Αντι Γουόρχολ. Είναι τα γκρουπ του ενός τραγουδιού ή αν προτιμάτε, του ενός άλμπουμ...

Για να γίνω πιο σαφής, τα γκρουπ που θα αναφέρουμε παρακάτω, έχουν βγάλει αρκετά άλμπουμ. Εμελλε όμως να μείνουν στην ιστορία για ένα μόνο από αυτά, ή για ένα κομμάτι. Για να το θέσω διαφορετικά, η λάμψη του ενός, του chosen one, άφησε στη... σκιά όλη την υπόλοιπη δουλειά τους. Δικαίως ή αδίκως, εσείς θα κρίνετε.
Πάμε λοιπόν:

Πρώτους θα επιλέξω τους Knack. Oι Αμερικανοί ροκάδες που αιχμαλωτίσθηκαν για πάντα στη βαριά σκιά του αξεπέραστου My Sharona. Το γκρουπ του πρόσφατα "χαμένου", Doug

Fieger κατάφερε με το... καλημέρα και το παρθενικό άλμπουμ του, Get The Knack, να γράψει ιστορία, με ένα κομμάτι ιστορικό για όλο το φάσμα του ροκ. Ενα κομμάτι που δίκαια κάνει τους πάντες να χτυπηθούν ακόμη και σήμερα, 35 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, με τον συναρπαστικό ρυθμό, την σπουδαία τεχνική και το κιθαριστικό σόλο - μεγαλείο του Berton Averre. Goog Girls Don't και Heartbeat ξεχωρίζουν μέσα από το καλό αυτό άλμπουμ. Στην τελευταία επανέκδοση υπάρχει μεταξύ άλλων και το demo του My Sharona. Αξίζει να ακούσετε πως πρωτοπαίχτηκε και πως απογειώθηκε στην τελική του μορφή. Οι Knack έβγαλαν ακόμη πέντε άλμπουμ, τα οποία δεν κατάφεραν ούτε να... ακουμπήσουν το Get The Knack και το My Sharona. H διαχρονική επιτυχία τους έμελλε να είναι και η καταστροφή τους.

Δεύτερο γκρουπ θα βάλω τους σπουδαίους City. Oι Γερμανοί φολκ ρόκερς, έβγαλαν πολλά άλμπουμ, όμως και αυτοί έμειναν στο περιθώριο του ιστορικού πλέον, Am Fenster του

ομώνυμου πρώτου άλμπουμ του 1978. Δεν έβγαλαν κακά άλμπουμ στη συνέχεια, όμως η επιτυχία και σημειολογία αυτού του τραγουδιού, αλλά και η εμμονή στη όχι και τόσο ευήκοη γερμανική γλώσσα, έκαναν τους City συνώνυμο του ποιήματος Am Fenster και του μαγευτικού ήχου του Βούλγαρου βιολιστή και μπασίστα Georgi Gogow που έμαθε να παίζει τόσο καλά πλάι στους τσιγγάνους. Το μελοποιημένο αυτό ποίημα έγινε ο εθνικός ύμνος της καταπιεσμένης από τον κομμουνισμό, νεολαίας της Ανατολικής Γερμανίας. Ενα κομμάτι χωρισμένο σε τρία μέρη, με θλιβερά λόγια υπό τους λυγμούς του βιολιού και την αξέχαστη φωνή του Tony Krahl. Eως σήμερα έχουν πωληθεί περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα, ενώ οι Γερμανοί το έχουν ανακηρύξει ως το σπουδαιότερο εγχώριο ροκ κομμάτι όλων των εποχών.

Στο νου μού έρχονται οι SWEET. Oι Εγγλέζοι ρόκερς ναι μεν εγκλωβίστηκαν στη... φυλακή

του Love Is Like Oxygen, όμως είχαν πολύ σημαντική πορεία, για τους γνώστες, πολύ πιο πριν με κομμάτια όπως τα Co Co, Little Willy, Block Buster, The Ballroom Blitz, Fox On The Run και άλλα. Πολλά άλλα, όμως όχι σαν το Oxygen. To κομμάτι που τους καθιέρωσε σε κόσμο εκτός των φανατικών θαυμαστών τους, εκτός των ψιλό ποπ τειχών τους. Το Love Is Like Oxygen είναι μέχρι σήμερα το απόλυτο ροκ κομμάτι, το απόλυτο classic κι όχι άδικα, αφού το κοφτό ριφ του και η σπουδαία μελωδία του το κάρφωσαν μια για πάντα στην καρδιά των φίλων του ροκ, αν και πολλοί το χρεώνουν λανθασμένα στους ELO.

Κι αν αυτά τα τρία γκρουπ έμειναν στην ιστορία για τρία αιώνια κομμάτια, δεν ήταν οι μόνοι. Πολλά χρόνια μετά με το hard rock και το metal να παίρνει τα σκήπτρα του πρωταγωνιστή, τα γκρουπ που άφησαν το στίγμα τους για ένα κομμάτι ή άλμπουμ ήταν πολλά. Μπορώ να αναφέρω τους Ugly Kid Joe με το America's Least Wanded, τους Offspring του Smash, τους Soul Asylum του Grave Dancers Union, όμως ακόμη είναι πολύ νωρίς για να θεωρήσουμε τέτοιες αλμπουμάρες, ιστορικές. Οι Knack, οι City και οι Sweet δεκαετίες μετά, βρίσκονται στο πάνθεον του ροκ στερεώματος εξαιτίας τριών κομματιών, τριών επικών στιγμών. Αδικία για άλλα γκρουπ, αλλά εμάς δε μας χάλασε καθόλου.

THE SHADOW