Οταν είχα ακούσει πριν από δύο χρόνια την πρώτη δουλειά αυτού του supergroup, είχα γράψει πως «είναι μακράν ο πιο ακομπλεξάριστος δίσκος που έχω ακούσει». Casey McPherson (Lead Vocals), Neal Morse (Keyboards, Vocals), Steve Morse (Guitar), Dave LaRue (Bass), Mike Portnoy (Drums, Vocals), αποφάσισαν να μη συναντηθούν ξανά στο στούντιο, απλά και μόνο για να περάσουν καλά μαζί. Και το εννοούσαν... Στην πρώτη ομώνυμη κυκλοφορία τους, οι Flying Colors έβγαλαν ένα παρεΐστικο στυλ, με τζαμαρίσματα, ποπ «στραβοτιμονιές» και πολλά άλλα... κόλπα, που άφησαν μια έντονη γλυκιά γεύση, τουλάχιστον σε μένα, ασχέτως αν ήθελα (τότε) κάτι πιο δυνατό από αυτή τη συνάντηση, λόγω του ειδικού βάρους των ονομάτων του σχήματος.
Από αριστερά: Steve Morse, Mike Portnoy, Neal Morse,
Casey McPherson, Dave LaRue.
Ομως φέτος, με το Second Nature, τα πράγματα «σοβάρεψαν». Η υπερφυσική (χωρίς εισαγωγικά) αυτή παρέα μουσικών, έβγαλε αυτό που περίμενα το 2012. Στιβαρά prog κομμάτια (Μask Machine), αλλά και πολύ τέχνη, έμπνευση και παιχνίδισμα από τη μία έως την άλλη άκρη του περίπου 66λεπτου άλμπουμ. Open Up Your Eyes και Pound for Pound ταξιδεύουν τον ακροατή σε όλη την prog παλέτα χρωμάτων, ο McPherson ερμηνεύει μοναδικά (Peaceful Harbor, Pound for Pound), αφήνοντας χώρο και στον Neal Morse (κυρίως), ο οποίος έχει απλώσει μαεστρικά ένα ιστό πλήκτρων που πραγματικά συναρπάζει. O Steve Morse προσθέτει έντονα φολκ στοιχεία στο One Love Forever (όποιος έχει ακούσει τα Major Impacts I & II του Steve Morse θα καταλάβει τι εννοώ), βάζει ξανά τους Kansas (του) και σ' αυτή την προσπάθεια, ενώ κάπου κάπου «εμφανίζονται» Deep Puprle, αλλά και Radiohead (Still Life of the World), «παίρνοντας» ένα απρόσμενο μικρό... μερίδιο δόξας από ένα άλμπουμ που ήρθε για να ανοίξει ακόμη περισσότερο τους μουσικούς ορίζοντες. Το σχήμα έχει αποκτήσει ομοιογένεια, «συγχρωτισμό» και... ασύρματη επικοινωνία μεταξύ των μελών του (μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για τεράστιες προσωπικότητες, με ό,τι συνεπάγεται αυτό -ειδικά όταν αναφερόμαστε στους δύο Μοrse και στον Portnoy). Το Second Nature, μεταμορφώνεται προς το καλύτερο κάθε φορά που το ακούς, γιατί είναι αδύνατο για οποιονδήποτε κοινό... θνητό να ανακαλύψει τα μυστικά του από τις πρώτες ακροάσεις. Κάποτε ο Lemmy είχε δηλώσει πως το αγαπημένο του γκρουπ ήταν οι Beatles, επειδή δεν είναι προβλέψιμοι, φανερώνοντάς του κάτι καινούριο κάθε φορά. Προτείνω ανεπιφύλακτα το Second Nature, όχι μόνο στους οπαδούς του progressive, αλλά και στους μουσικόφιλους που ίσως να μην έχουν καν αφιερώσει έστω και λίγα λεπτά για σε ένα ροκ δίσκο.
Η tracklisting:
1. Open Up Your Eyes 12:24
2. Mask Machine 6:06
3. Bombs Away 5:03
4. The Fury of My Love 5:10
5. A Place in Your World 6:25
6. Lost Without You 4:46
7. One Love Forever 7:17
8. Peaceful Harbor 7:01
9. Cosmic Symphony 11:46
I. Still Life of the World 3:15 II. Searching for the Air 2:58 III. Pound for Pound 5:33
