TO THRASH Μetal, γεννήθηκε (πήρε σάρκα και οστά, πιο ορθά, διότι σαν σύλληψη, μεγάλο μερίδιο... ευθύνης έχουν οι Εγγλέζοι Venom) στις ΗΠΑ, στην περίφημη Bay Area του Σαν Φρανσίσκο, στη χαραυγή της δοξασμένης δεκαετίας του ’80. Και μπορεί οι Αμερικάνοι να περηφανεύονται γι’ αυτό -και δικαίως- όμως όταν μιλάμε για ευρωπαϊκό thrash, τότε ο χάρτης δείχνει, αναμφισβήτητα τη Γερμανία...
Η ευρωπαϊκή ηχηρή απάντηση
στο αμερικανικό thrash
Την ώρα που η Καλιφόρνια στέλνει το thrash τσουνάμι της σε ολόκληρο τον κόσμο και ιδιαίτερα στην Ευρώπη, οι πρώτοι που... βρέχονται είναι κάτι νεαροί Γερμανοί. Και κάθε άλλο παρά μούσκεμα τα κάνουν. Στα μέσα της δεκαετίας, λοιπόν, εμφανίζονται τα πρώτα άλμπουμ του γερμανικού Big 4 του thrash, δηλαδή των Kreator, των Sodom, των Destruction και των Tankard, γκρουπ που θ’ αφήσουν εποχή στο συγκεκριμένο ιδίωμα, κι όχι μόνο σ’ αυτό.
Το άλμπουμ - ορόσημο, ο δίσκος ο οποίος θα γιγαντώσει τη φήμη του επονομαζόμενου teutonic thrash, τόσο εκτός Γερμανίας, όσο και εκτός Ευρώπης, θεωρώ ότι είναι το τρίτο άλμπουμ των Sodom, το Agent Orange, παρότι έχουν προηγηθεί τα σπουδαία Eternal Devastation, Release From Agony των Destruction και το μυθικό Extreme Aggression των Kreator, oι οποίοι έμελλε να εξελιχθούν στην πορεία, στους Slayer της Γηραιάς Ηπείρου.
Agent Orange, λοιπόν, ένα αντιπολεμικό μανιφέστο, ένα συνθετικό και ηχητικό κόσμημα, μια ευθεία παρέμβαση στο thrash στερέωμα που ακόμη βρίσκεται υπό ζύμωση εκείνο το διάστημα, μια φρέσκια ανατρεπτική πρόταση για κάθε... ενδιαφερόμενο.
Το άλμπουμ - ορόσημο, ο δίσκος ο οποίος θα γιγαντώσει τη φήμη του επονομαζόμενου teutonic thrash, τόσο εκτός Γερμανίας, όσο και εκτός Ευρώπης, θεωρώ ότι είναι το τρίτο άλμπουμ των Sodom, το Agent Orange, παρότι έχουν προηγηθεί τα σπουδαία Eternal Devastation, Release From Agony των Destruction και το μυθικό Extreme Aggression των Kreator, oι οποίοι έμελλε να εξελιχθούν στην πορεία, στους Slayer της Γηραιάς Ηπείρου.
Agent Orange, λοιπόν, ένα αντιπολεμικό μανιφέστο, ένα συνθετικό και ηχητικό κόσμημα, μια ευθεία παρέμβαση στο thrash στερέωμα που ακόμη βρίσκεται υπό ζύμωση εκείνο το διάστημα, μια φρέσκια ανατρεπτική πρόταση για κάθε... ενδιαφερόμενο.
 |
Το πρόγραμμα είχε το όνομα Ranch Hand και διήρκεσε από το 1961 μέχρι το 1971. Εκτιμάται από το Βιετνάμ πως η χημική αυτή ουσία σκότωσε ή ακρωτηρίασε 400.000 ανθρώπους και είναι υπεύθυνη για 500.000 παιδιά γεννημένα με απίστευτες δυσμορφίες. Το Agent Orange ήταν η πιο διαδεδομένη ουσία από τα λεγόμενα «φυτοκτόνα του ουράνιου τόξου».
Στόχος αυτής της επιχείρησης ήταν η απογύμνωση των δέντρων στα δάση και τις αγροτικές περιοχές, όπου οι αντάρτες έβρισκαν κάλυψη και τροφή. Μέχρι το 1971, το 12% ολόκληρης της έκτασης του Νοτίου Βιετνάμ είχε εμποτιστεί με τέτοιου είδους χημικά, τα οποία χρησιμοποιούνταν σε ποσότητες που ξεπερνούσαν, κατά μέσο όρο, δεκατρείς φορές το εγκεκριμένο όριο για οικιακή χρήση. Στο Νότιο Βιετνάμ μόνο, περίπου δέκα εκατομμύρια εκτάρια αγροτικής γης τελικά καταστράφηκαν.
Σε μερικές περιοχές, οι συγκεντρώσεις διοξίνης στο χώμα και το νερό ήταν εκατοντάδες φορές πάνω από τα όρια ασφαλείας που είχαν τεθεί από το Γραφείο Περιβαλλοντικής Προστασίας των ΗΠΑ. Συγκεντρωτικά, σε μία περίοδο εννέα χρόνων, εκτιμάται πως περισσότερο από το 20% των δασών του Βιετνάμ ψεκάστηκε τουλάχιστον μία φορά.
 |
| Από αριστερά:Tom Angelripper, Frank Blackfire και Chris Witchhunter. |
Thomas Such (ή Tom Angelripper), Frank Gosdzik (ή Frank Blackfire) και Chris Dudek (ή Witchhunter, έφυγε το ’08 στα 42 του), στο εσώφυλλο του άλμπουμ, αναφέρουν ότι αυτή η δουλειά είναι αφιερωμένη σε όλους τους ανθρώπους -στρατιώτες και πολίτες- οι οποίοι έχασαν την ζωή τους από την παράλογη επιθετικότητα των πολέμων ανά τον κόσμο.
Ενα άλμπουμ με πολύ δυνατούς συμβολισμούς, διότι αναφέρεται σε έναν φρικτό πόλεμο, ενώ κυκλοφόρησε λίγους μήνες πριν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Ενα άλμπουμ που δεν είναι concept, αλλά θεωρείται τέτοιο. Το Agent Orange είναι μια μεταλλική ταινία, σύντομη (μόλις 40') και εξαιρετικά συνεκτική τόσο σε μουσικές όσο και σε λυρικές πτυχές.
Η σύνθεση των κομματιών πραγματοποιήθηκε από τους Blackfire και Witchhunter, με τους στίχους να προέρχονται από τον Angelripper, ενώ η πλειονότητα των στίχων αφορά στο Βιετνάμ. Παράλληλα, καυτηριάζει ζητήματα όπως η αιμομιξία (Incest), οι ταυρομαχίες (Exhibition Bout), ενώ στον δίσκο συμπεριλήφθηκε η διασκευή του κομματιού Don't Walk Away των Tank.
Αν και το Persecution Mania (το 2ο άλμπουμ τους), θεωρώ ότι δεν έχει ανταγωνιστή, το Agent Orange -ίσως επειδή είναι ελαφρώς πιο... εκλεπτυσμένο- μαγνήτισε πιο ευρύ κοινό, από το αμιγώς κοινό του thrash. Αρα, δικαίως θεωρείται κομβικό, αφού αφενός έφερε τη διεθνή αναγνώριση του γκρουπ και της γερμανικής σκηνής, αφετέρου ήταν η αιτία να σταματήσει να εργάζεται στα ανθρακορυχεία, ο Tom Angelripper και να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στους Sodom.
Η σύνθεση των κομματιών πραγματοποιήθηκε από τους Blackfire και Witchhunter, με τους στίχους να προέρχονται από τον Angelripper, ενώ η πλειονότητα των στίχων αφορά στο Βιετνάμ. Παράλληλα, καυτηριάζει ζητήματα όπως η αιμομιξία (Incest), οι ταυρομαχίες (Exhibition Bout), ενώ στον δίσκο συμπεριλήφθηκε η διασκευή του κομματιού Don't Walk Away των Tank.
Αν και το Persecution Mania (το 2ο άλμπουμ τους), θεωρώ ότι δεν έχει ανταγωνιστή, το Agent Orange -ίσως επειδή είναι ελαφρώς πιο... εκλεπτυσμένο- μαγνήτισε πιο ευρύ κοινό, από το αμιγώς κοινό του thrash. Αρα, δικαίως θεωρείται κομβικό, αφού αφενός έφερε τη διεθνή αναγνώριση του γκρουπ και της γερμανικής σκηνής, αφετέρου ήταν η αιτία να σταματήσει να εργάζεται στα ανθρακορυχεία, ο Tom Angelripper και να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στους Sodom.
Το Agent Orange, ουσιαστικά, είναι η φυσική εξέλιξη του Persecution Mania· απλά είναι λιγότερο... ωμό, δίνει χώρο στις μελωδίες και έχει καλύτερη παραγωγή. Το άλμπουμ είναι πραγματικά ελκυστικό, είναι -θα έλεγα- ταυτισμένο ηχητικά και συνθετικά με τη θεματολογία του και περιέχει riff που παίρνουν κεφάλια.
To ομώνυμο εισαγωγικό κομμάτι καλωσορίζει τον ακροατή θυμίζοντας πάρα πολύ τους Μetallica του Master Of Puppets, αλλά μόλις για το πρώτο λεπτό. Mετά οι... Sodom μπαίνουν στο παιχνίδι και παρουσιάζουν ένα μοναδικό κομμάτι. Ναι, το γκρουπ πειραματίζεται σ’ αυτό το άλμπουμ: αλλάζει πορείες, διακόπτει τον... όλεθρο για μια μελωδική παρένθεση (Tired and Red), ενώ και ο Angelripper είναι λιγότερο οργισμένος από το προηγούμενο άλμπουμ.
 |
| Η συνέχεια του εξωφύλλου του Andreas Marschall. |
Το Agent Orange είναι μια κυκλοφορία πολυεπίπεδη. Εχει ενσωματώσει κάθε νέα τάση του thrash της εποχής (κι όχι μόνον αυτής - απλά προσέξτε τις Maiden-ικές επιρροές του Blackfire στις κιθάρες), αποκαλύπτοντας ένα φρέσκο και υπέροχο αποτέλεσμα.
Ενα αποτέλεσμα που προκύπτει από τα πολλά στοιχεία που έχουν αντληθεί από το αμερικάνικο thrash (εξ ου και πιο ελκυστικό - ακούστε στο 2.18 του Incest ή το μελωδικό Remember The Fallen), αλλά χωρίς να ξεφεύγουν μακριά από τη βάση τους. Το μυστικό των Sodom εδώ είναι η απλοϊκή δυναμική τους κι αυτό δείχνει πόσο ικανοί ήταν, ακόμη κι εκείνη την εποχή. Τα up tempo μέρη τους εξακολουθούν να είναι ταχύτατα, αριστοτεχνικά και ζοχαδιασμένα (ακούστε τα riff του Exhibition Bout), αλλά όχι πλέον κοντά στις black metal φόρμες. Προσεγγίζουν μελωδίες και μ’ αυτό τον τρόπο ενισχύουν την αίσθηση του δράματος που περιγράφουν στους στίχους.
Προσωπικά, η μεγαλύτερη θετική έκπληξη του άλμπουμ, αποτελεί το Ausgebombt. Ενα κομμάτι βουτηγμένο στις punk επιρροές των δημιουργών του, παράλληλα με το πολύ έντονο άρωμα των Motorhead. Το κομμάτι είναι και thrash και rock n’ roll και punk μαζί. Συγκλονιστικό απλά.
Εν κατακλείδι, το Agent Orange περιέχει όλα όσα θα απαιτούσε ένας ακροατής από ένα thrash άλμπουμ υψηλού επιπέδου. Καθυστερημένα για τους Sodom μεν, αλλά θεωρώ ότι έδωσε ένα μεγάλο άλμα στο thrash. Ενα πραγματικό αριστούργημα 40 λεπτών για το metal γενικότερα.
Δυστυχώς, λίγο πριν από το τέλος των ηχογραφήσεων του άλμπουμ, οι Witchhunter και Blackfire ήλθαν σε σύγκρουση, με αποτέλεσμα να μην ανταλλάξουν ούτε μία λέξη τις τελευταίες ημέρες της διαδικασίας στο στούντιο. Ο Blackfire αποχώρησε από το συγκρότημα μετά το πέρας των ηχογραφήσεων και εντάχθηκε στους Kreator.
Το Agent Orange κατάφερε να γίνει ο πρώτος δίσκος γερμανικού thrash metal συγκροτήματος, ο οποίος κατάφερε να μπει στους καταλόγους επιτυχιών της πατρίδας τους, φθάνοντας μέχρι το #36 και παραμένοντας στην λίστα για 16 εβδομάδες, με αποτέλεσμα να ξεπεράσει τις πωλήσεις των 100.000 αντιτύπων.
Οι δε κριτικές υπήρξαν ιδιαίτερα θετικές, ενώ ο δίσκος έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους πιο επιτυχημένους του τευτονικού thrash metal και πολύ συχνά συμπεριλαμβανόταν σε λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ του είδους. Το 2005 κατατάχθηκε στην θέση #299 του βιβλίου «The 500 Greatest Rock & Metal Albums of All Time» του περιοδικού Rock Hard.
Τα κομμάτια:
1. Agent Orange 6:04
2. Tired and Red 5:25
3. Incest 4:38
4. Remember the Fallen 4:20
5. Magic Dragon 5:59
6. Exhibition Bout 3:35
7. Ausgebombt 3:04
8. Baptism of Fire 4:03
9. Don't Walk Away 2:56
Total: 40:14
ΤΗΕ SHADOW
