ΧΡΟΝΟΜΗΧΑΝΗ: Scorpions - Taken By Force [1977]

Προερχόμενοι από δύο πρώτα άλμπουμ (Lonesome Crow και Fly To The Rainbow), τα οποία αποτέλεσαν δειλά, αλλά πειστικά βήματα και δύο ακόμη (In Trance και Virgin Killer) με τα οποία πάτησαν γερά στον χαρντ ροκ χάρτη, κάνοντας το όνομά τους γνωστό από τις ΗΠΑ μέχρι την Ιαπωνία, οι Scorpions ετοιμάζονται για το πιο δηλητηριώδες τσίμπημά τους, το Taken By Force...




Το γκρουπ, εκείνο το διάστημα, βρισκόταν σε ένα κρισιμότατο σταυροδρόμι. Αποχαιρετούσε με δόξα και τιμή τον «ξεζουμισμένο» Rudy Lenners στα ντραμς, τη θέση του οποίου έπαιρνε δίχως χρονοτριβή ο Herman Rarebell. Η εταιρία τους (RCA) τούς έκανε «νερά», αφού τα δύο τελευταία σπουδαία άλμπουμ τους δεν έτυχαν ιδιαίτερης ανταπόκρισης από το κοινό της εποχής, με αποτέλεσμα να μην πουλήσουν αρκετά στην Ευρώπη. «Νερά» έκανε και ο Uli Roth, που μετά την ολοκλήρωση του Taken By Force, αποχαιρέτησε το γκρουπ για να ακολουθήσει σόλο καριέρα, αφού ήταν κάθετα αντίθετος με την αμερικάνικη στροφή που επιχειρούσαν συνθετικά οι Rudolf Schenker και Klaus Meine. 

Το εξώφυλλο του προηγούμενου δίσκου, του Virgin Killer, είχε δημιουργήσει σάλο (λογοκρίθηκε και άλλαξε). Απεικόνιζε ένα 10χρονο κορίτσι, γυμνό, με το επίμαχο σημείο να καλύπτεται από ένα ράγισμα γυαλιού (το γκρουπ έχει δηλώσει πως η φωτογραφία έχει ένα εντελώς διαφορετικό νόημα από αυτό που οι άνθρωποι κατάλαβαν εκείνη την εποχή και ότι η ιδέα ήταν πως ο άνθρωπος γεννιέται αφελής και στην πορεία, η κοινωνία τον οδηγεί να χάσει την αγνότητά του - βέβαια έχουν τονίσει πως σήμερα, με την έξαρση της παιδικής πορνογραφίας δε θα τολμούσαν ποτέ να βγάλουν ένα τέτοιο εξώφυλλο).
Κι όπως λέει ο λαός «κάλλιο να σου βγει το μάτι, παρά το όνομα». Μόλις ένα χρόνο μετά, το εξώφυλλο του Taken By Force (ενέπνευσε τους Metallica για το Master Of Puppets), προκαλεί ξανά, χωρίς ιδιαίτερο λόγο αυτή τη φορά. Δύο παιδιά παίζουν με τα πιστόλια τους σε ένα γαλλικό στρατιωτικό νεκροταφείο. Λέει σχετικά ο Roth: «Πραγματικά είναι μια αρκετά καλή εικόνα, αφού θέτει τον πόλεμο συνολικά σαν προοπτική. Πολύ συχνά οι νέοι, δεκαοκτώ, δεκαεννιά ετών, πάνε σε πόλεμο που δεν κατανοούν. Αυτοί οι τύποι πρέπει να πυροβολούν τους άλλους ανθρώπους μόνο και μόνο

επειδή κάποιος τους λέει να το κάνουν για τη χώρα τους. Οι πολιτικοί είναι ενίοτε και παιδιά με όπλα. Σε όλες τις περιόδους πολλοί πολιτικοί είναι πάρα πολύ ικανοποιημένοι με ένα ξέσπασμα πολέμου, το βλέπουν ως μια "εύκολη λύση", ενώ για μένα δεν πρέπει ποτέ να καταλήγουμε σε μια τέτοια λύση». Οπως ήταν αναμενόμενο το εξώφυλλο αντικαταστάθηκε με αυτό το... αίσχος, που οι περισσότεροι κρατούν στα χέρια τους σήμερα (βλ. αριστερά).
Παρόλα αυτά οι Σκορπιοί τα κατάφεραν, βγάζοντας, όπως προαναφέραμε, το καλύτερο άλμπουμ, τουλάχιστον της πρώιμης περιόδου τους. Η τριπλέτα, Roth, R. Schenker και Meine, έδωσε σεμινάριο δημιουργικότητας, στιχουργικής και συνθετικής. Ο νεοεισελθών Rarebell τα πήγε περίφημα και ο Βuchholz διατήρησε τον επιβλητικό ήχο του μπάσου. Αποτέλεσμα, οκτώ συναρπαστικά χαρντ ροκ κομμάτια με όλη τη σημασία της έννοιας. Το Taken By Force, όχι μόνο έβγαλε τσαμπουκά, σαμπαθικό όγκο και αξέχαστες μελωδίες που έμειναν στην ιστορία, αλλά γιγάντωσε και το γκρουπ, που έγινε πρώτο όνομα την επόμενη δεκαετία.
Ακουμπώντας τη βελόνα του πικ άπ στην αρχή του βινυλίου, τα κομπρεσέρ του Steamrock Fever μαζί με το φονικό ριφ του Schenker (o Roth δεν ακούμησε νότα στο κομμάτι, θεωρώντας το αμερικανιά) μάς παίρνει το μυαλό για περίπου τριάμισι λεπτά και μετά έρχεται το We'll Burn the Sky να πυρπολήσει την ψυχή του ακροατή. Κατ' εμέ, ό,τι καλύτερο έχουν γράψει οι Σκορπιοί σε όλη την πορεία τους. Το ξεσηκωτικό I've Got to Be Free, αποκαλυπτικό των διαθέσεων φυγής του Roth, παραλαμβάνει τη σκυτάλη για να την παραδώσει στο επικό Riot of Your Time. Τι κομμάτι! «'94, '95, if the world is still alive, With the start of the riot of your timeeeeee...», η ακουστική κιθάρα να πρωταγωνιστεί με τις ριπές του Roth στο φόντο και το απίστευτο παίξιμο του Rarebell στα ντραμς. Μεγάλη στιγμή! Καπάκι, το Τhe Sails of Charon. Αλλη μία κορυφαία στιγμή της πορείας των Scorpions με ένα μπάσο που σέρνεται

και τις κιθάρες σε μεγάλες στιγμές. Ανεπανάληπτο Rothικό κομμάτι πραγματικά. Οι ρυθμοί πέφτουν στο Your Light, όχι όμως και ο όγκος, αφού και αυτό το υπογράφει ο Roth. He's A Woman, She's A Man· εδώ σηκώνουμε τα χέρια ψηλά. Αλλo ένα χρυσό ροκ κομμάτι, με κοφτές κιθάρες και μοναδικό ρυθμό, με τους Buchholz, Schenker, Rarebell, να δίνουν ρέστα. Καλπασμός που υιοθέτησε χρόνια μετά ο Harris των Maiden και τρελό ξεσάλωμα του Roth. Κι αν νομίζατε ότι οι Σκορπιοί θα τελείωναν έτσι απλά, σαφώς και κάνατε λάθος. Το άλμπουμ κλείνει με την καλύτερη μπαλάντα που έγραψαν ποτέ και αποκλείεται να γράψουν στο μέλλον. Εδώ μιλάμε για ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΕΜΠΝΕΥΣΗ, ΜΕΓΑΛΕΙΟ. Το Born to Touch Your Feelings «γεννήθηκε» για να αγγίξει την καρδιά μας και το πέτυχε. Μία μπαλάντα που δεν σ' αφήνει να πάρεις το αυτί σου απο 'κει και για φινάλε, οι γυναικείοι ψίθυροι· σαν οι Meine και Schenker να έκλεψαν τις λαλιές των Σειρήνων όταν αυτές ξέσκιζαν τη σάρκα και το μυαλό του δεμένου στο κατάρτι, βασιλιά της Ιθάκης, Οδυσσέα.
Το Taken By Force είναι ένα στολίδι της παγκόσμιας μουσικής, ανεξαρτήτου είδους. Οι Scorpions έβαλαν το ροκ σε κάθε σπίτι, σε κάθε ανθρώπινο νου και αυτό δεν μπορεί κανείς να τους το αμφισβητήσει. Εκαναν ακροατές που άκουγαν, από «σκυλάδικα», μέχρι ποπ, να ακούσουν ροκ και πολλούς από αυτούς να το αγαπήσουν. Πιστεύω πως τα πρώτα φανατικά ακούσματα της συντριπτικής πλειονότητας αυτών που σήμερα ακούνε ροκ ή μέταλ, ήταν από τους Scorpions. Η παγκόσμια ροκ σκηνή τους οφείλει πολλά και τους ευχαριστούμε από τα βάθη της ψυχής μας, ανεξαρτήτως αν σήμερα αυτοί, ασχολούνται περισσότερο με το να βγάλουν ακόμη ένα Best Of, παρά ένα δυνατό άλμπουμ.

Η tracklisting:

01. Steamrock Fever (03:39)
02. We'll Burn the Sky (06:29)
03. I've Got to Be Free (04:02)
04. The Riot of Your Time (04:12)
05. Τhe Sails of Charon (05:14)
06. Your Light (04:31)
07. He's A Woman, She's A Man (03:16)
08. Born to Touch Your Feelings (07:42)

ΤΗΕ SHADOW