Οι Rotting Christ αποτελούν ένα από τα ελάχιστα ελληνικά γκρουπ, που έχουν αφήσει το σημάδι τους στο παγκόσμιο μέταλ στερέωμα. Συστάσεις δε χρειάζονται. Το περσινό, τελευταίο άλμπουμ τους με τίτλο «Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού», σάρωσε, παρότι παρουσίασε αλλαγές, τόσο στο ύφος των συνθέσεων, όσο και σε μέλη της μπάντας. Το Shadow Nation βρήκε τον αεικίνητο ιθύνοντα νου του γκρουπ, Σάκη Τόλη, που μας μίλησε με χαρά, σε μία πολύ ζωντανή και αποκαλυπτική συζήτηση.
- Σάκη, τo νέο άλμπουμ σάρωσε. Ποια πιστεύεις ότι είναι τα πιο δυνατά σημεία του, τόσο συνθετικά, όσο και στιχουργικά;
Αυτή τη φορά έχουμε ένα πιο σκοτεινό consept, με καλύτερη παραγωγή, δίνοντας μεγαλύτερο βάρος στον τομέα των ηχογραφήσεων. Οπως και συνθετικά. Συνέθεσα μόνος όλο το άλμπουμ, μου πήρε πάνω από χρόνο να το συνθέσω, μία πραγματικά κουραστική δουλειά που έβγαλε όμως μία ομοιογένεια στα κομμάτια.
- Η πορεία σας κινείται ανάμεσα από το Black και το Thrash. Στα τελευταία άλμπουμ ακούω και πολλά prog - folk στοιχεία. Που το... πάνε οι Rotting Christ, τελικά;
Δε θα έλεγα φολκ στοιχεία... Οι RC είναι μια ανήσυχη μπάντα, μια μπάντα που ψάχνει να κάνει πάντα κάτι διαφορετικό, δίσκο με δίσκο, και αυτό πιστεύω ότι πετύχαμε με το τελευταίο άλμπουμ. Αυτό φαίνεται και στη δισκογραφία μας. Δε σημαίνει όμως, ότι δεν θα είμαστε σταθεροί στα «πιστεύω» μας και τις ιδέες μας που έχουν να κάνουν με τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας.
- Είχατε δύο σημαντικές αλλαγές στη σύνθεση του γκρουπ. Πιστεύεις πως επηρέασαν το σχήμα;
Στην αρχή είχα μία αγωνία για το πως θα το δεχθεί ο κόσμος. Μετέπειτα και ύστερα από πολλή σκέψη κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτό που έγινε, έπρεπε να γίνει και αποδείχθηκε ότι επηρέασε τη μπάντα, θετικά. Απόδειξη ότι, ο κόσμος στα live συνεχίζει να μας στηρίζει και πολλοί λένε ότι ποτέ δεν έχουμε δει τους RC πιο τσαμπουκαλεμένους στη σκηνή. Αυτό σίγουρα είναι ένα βήμα παραπάνω.
- Παλαιότερα, υπήρξε ένα θέμα που έλαβε μεγάλες διαστάσεις, με τον Dave Mustaine, σε σημείο να συντηρείται ένας μύθος γύρω από αυτό. Τι συνέβη ακριβώς; Λάβαμε ένα τηλεφώνημα μία μέρα πριν από μια συναυλία, ότι ο Mustaine δεν ήθελε να συμμετάσχει η μπάντα σε δύο φεστιβάλ. Λυπήθηκα, γιατί περίμενα από κάποιον που πρεσβεύει το χώρο του metal και είναι τόσο μεγάλο όνομα, να είναι ανοικτόμυαλος. Με στεναχώρησε, γενικά, που δε μας άφησε να παίξουμε σε δύο φεστιβάλ. Δεν πειράζει, τελείωσε το θέμα. Απλά δεν το περίμενα αυτό, γιατί πιστεύω ότι το μέταλ είναι κάτι αντισυμβατικό, μία γροθιά στον συντηρητισμό.
- Γενικότερα, το όνομα της μπάντας φέρνει αντιδράσεις. Σε ενοχλεί, σε έχει κουράσει όλη αυτή η υστερία; Πιστεύεις ότι στοιχίζει στο γκρουπ;
Αυτό το όνομα, μας έχει κλείσει πολλές πόρτες. Ενώ στην Ευρώπη έχουμε ελάχιστα προβλήματα, στην Αμερική, δύσκολα διαφημιζόμαστε όταν είναι να παίξουμε εκεί. Oταν οι Αμερικάνοι βλέπουν στη γλώσσα τους αυτό το όνομα, τρελαίνονται. Το καταλαβαίνω όμως μέχρι ενός σημείου.
«Δεν είμαστε σταυροφόροι του σατανά»
- Γιατί, όμως, όλη αυτή η εμμονή με τις θρησκείες;
Δεν έχει να κάνει με εμμονή. Είναι ένα όνομα που το έχουμε 25 χρόνια, το οποίο ήθελε να εκφράσει την αντίθεσή μας για τη φομενταλιστική τότε Ελλάδα. Το black metal για εμάς ήταν κάτι το διαφορετικό, ένας «πόλεμος», μια αντίδραση. Καταλήξαμε σ' αυτό το όνομα, γιατί πιστεύουμε ότι όλες οι οργανωμένες θρησκείες σαπίζουν τον κόσμο, όχι μόνο ο χριστιανισμός. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τα «πιστεύω» του κάθε ανθρώπου. Δεν είμαστε κάποιοι σταυροφόροι που εξυμνούμε τον σατανά.
- Η... αγία πεντάδα των δικών σου γκρουπ/καλλιτεχνών, που σε έχουν επηρεάσει ως μουσική προσωπικότητα;
Σίγουρα πρώτοι είναι οι Venom. Μετά θα έβαζα τους Bathory, τους Celtic Frost, τη Diamanda Galás και μετά θα έλεγα οι Slayer.
- Η μουσική κάποτε ήταν ιδιαιτέρως παρεμβατική. Σήμερα έχει την ίδια βαρύτητα με το παρελθόν;
Οχι φυσικά...
- Γιατί; Εχει αλλάξει η μουσική ή το κοινό;
Η μουσική έχει γίνει πιο ακραία, αλλά έχουν αλλάξει οι εποχές. Οπως προείπα, το metal κάποτε ήταν μια γροθιά. Οχι πλέον... Υπάρχουν κάποιες υγιείς μορφές στο underground που κρατούν τα σκήπτρα, αλλά είναι πολύ μικρές για να φέρουν την επανάσταση. Δυστυχώς, η μουσική μας συμβαδίζει με τα πρότυπα της εποχής μας, παγκοσμιοποίηση, άκρατος καπιταλισμός, άκρατη ελεύθερη αγορά, πράγματα που δε βρίσκουν σύμφωνη τη μπάντα, αλλά δυστυχώς κι εμείς είμαστε μέρος του προβλήματος. Από την πλευρά μας προσπαθούμε να περάσουμε κάποιες ρομαντικές ιδέες, κυρίως, στη νέα γενιά, προκειμένου να μην ξεφτιλιστεί τελείως αυτό που λέμε metal.
- Στο εξωτερικό, τι μηνύματα λαμβάνεις για την κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα;
Μεγάλη συμπαράσταση παιδιά. Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι χαβαλέδες που θα πουν τη βλακεία τους, θα κοροϊδέψουν, αλλά ο κόσμος καταλαβαίνει ότι όλο αυτό δεν είναι πρόβλημα που αφορά μόνο την Ελλάδα. Είναι παγκόσμιο πρόβλημα και κάποια στιγμή θα τους αγγίξει όλους. Ηδη βλέπουν το... τρένο να έρχεται πάνω τους. Δυστυχώς, το σύστημα είναι έτσι φτιαγμένο, ελπίζω να μη μας βρει κανένα μεγαλύτερο κακό. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και δυστυχώς δεν μαθαίνουμε ποτέ, ως λαός.
- Σήμερα, παρουσιάζονται περισσότερες ευκαιρίες απ' ότι στο παρελθόν, ούτως ώστε να αναδειχθεί ένα γκρουπ που αξίζει ή πλέον οι μπάντες είναι τόσες πολλές που... χάνεται η μπάλα;
Ελάχιστες ευκαιρίες. Πραγματικά στεναχωριέμαι να βλέπω τόσο ωραίες μπάντες και παιδιά, να μην μπορούν να αναδειχθούν. Οντως παίζει ρόλο και το πλήθος των γκρουπ και μοιραία κάποια ταλαντούχα παιδιά χάνονται σε όλον αυτό το χαμό. Δυστυχώς, έτσι είναι η νέα τάξη πραγμάτων, όμως με προσπάθεια και θέληση μπορεί κάποιος ή κάποιοι να φανούν, όχι όμως όπως στο παρελθόν.
THE SHADOW
