Το πρώτο άλμπουμ διασκευών / επανεκτελέσεων, μετά θάνατον του Ronnie James Dio, είναι γεγονός. Μία πλειάδα μουσικών, αποτίει φόρο τιμής στον σπουδαίο καλλιτέχνη που έφυγε από κοντά μας πριν από τέσσερα χρόνια...
Δε θέλω να γκρινιάξω, αλλά δε γίνεται. Κι εξηγούμαι: τις διασκευές τις χωρίζω σε τέσσερις περιπτώσεις - κατηγορίες:
1. στις διασκευές που σέβονται το πρωτότυπο και βγάζουν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα
2. στις διασκευές που είναι τόσο καλές ώστε ξεπερνούν το πρωτότυπο (πχ. Sepultura - Orgasmatron, Metallica - Am I Evil, UFO - Alone Again κτλ.)
3. στις διασκευές - επανεκτελέσεις
4. στις διασκευές - ύβρεις
Με αυτά τα κριτήρια, λοιπόν, θα προσπαθήσω να αξιολογήσω τις παρακάτω προσπάθειες που περιλαμβάνονται στο συγκεκριμένο άλμπουμ. Πάμε:
1. Neon Knights – Anthrax
Εδώ μιλάμε για έναν συνδυασμό της περίπτωσης 1 και 3. Ουσιαστικά, οι Anthrax προβαίνουν σε μία επανεκτέλεση του κομματιού, με τεράστιο σεβασμό στο πρωτότυπο και στον ήχο των Sabbath. Το κάνουν ένα κλικ πιο βαρύ, όχι thrash, o Βelladonna είναι εξαιρετικός με τον Caggiano να κάνει παπάδες. Απόλαυση...
Αξιολόγηση: 7>10
2. The Last In Line – Tenacious D
Καραμπινάτη περίπτωση 4. Ο Jack Black αποδίδει σαν να παίζει στο High Fidelity και μόλις στα 39'' βγάζει μία κραυγή για κλάματα. Ο ήχος είναι κακός και το κερασάκι στην τούρτα έρχεται με ένα πνευστό σόλο που θυμίζει φλογέρα αγορασμένη από περίπτερο.
Αξιολόγηση: 0>10
3. The Mob Rules – Adrenaline Mob
Μια γνώριμη επανεκτέλεση από το περσινό EP διασκευών, Covertà. Σπουδαία δουλειά, με πολύ τσαμπουκά και τέχνη, όπως αρμόζει στους Sabbath και σε ένα γκρουπ (Adrenaline Mob) που σέβεται τον εαυτό του.
Αξιολόγηση: 8>10
4. Rainbow In The Dark – Corey Taylor, Roy Mayorga, Satchel, Christian Martucci,Jason Christopher
Τaylor και Mayora (ντραμς) βγάζουν την απαιτούμενη χημεία από τους Stone Sour για ένα τέτοιο ιστορικό κομμάτι, ενώ ο Satchel των Steel Panther είναι επιβλητικός και αρκετά... παιχνιδιάρης χωρίς να χάνει τον έλεγχο στις κιθάρες. Απολαυστική διασκευή και μπράβο τους, καθώς αγγίζουν το άριστα (πάντα για τ' αυτιά μου) πάνω σε ένα άκρως επικίνδυνο κομμάτι που μπορεί να εκθέσει τον οποιονδήποτε.
Αξιολόγηση: 9>10
5. Straight Through The Heart – Halestorm
ΟΚ, το γκρουπ της Lzzy Hale δεν έχει ούτε το ειδικό βάρος για τέτοια κομμάτια, ούτε το υπόβαθρο. Παρ' όλα αυτά, οι Halestorm αποδίδουν εξαιρετικά για το είδος τους, το StraightThrough The Heart και το κάνουν πραγματικά «δικό τους». Ο ορισμός της διασκευής, ασχέτως αν αρέσει ή δεν αρέσει.
Αξιολόγηση: 10>10
6. Starstruck – Motörhead with Biff Byford
Καλά, τι μαγική ιδεά ήταν αυτή; Lemmy, Βyford (Saxon) υπό τη συνοδεία των λοιπών Motörhead σε κομμάτι των Rainbow; Διασκευή και rock n' roll που ξεπερνούν κάθε (δική μου) προσδοκία! Δεν περιγράφω άλλο.
Αξιολόγηση: 15>10
7. The Temple Of The King – Scorpions
Αλλη μία πραγματική διασκευή των κολοσσών του χαρντ ροκ και γητευτών της μπαλάντας. Kαλή ιδέα, αλλά θα προτιμούσα το The Temple Of The King να αποδοθεί στο ύφος των πρώιμων Scorpions, της εποχής Roth κι όχι με το στυλ των τελευταίων άλμπουμ τους.
Αξιολόγηση: 6>10
8. Egypt (The Chains Are On) – Doro
Πάμε πάλι. Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί μία διασκευή του 2000, ξαναμπαίνει κι το 2014.ΟΚ! Ας πάω στο 2000... Τι θα έγραφα τότε; Μάλλον, ότι καλή η προσπάθεια, αλλά το να κάνεις ένα κομμάτι - θηρίο, μία εμπορική μεταλλική χαζομπαλάντα, δε λέει και κάτι...
Αξιολόγηση: 4>10
9. Holy Diver – Killswitch Engage
Διασκευή - θάνατος από τους Αμερικανούς μεταλκοράδες. Την πρωτοακούσαμε το 2007 στη bonus edition του As Daylight Dies. Θα τη λατρέψουν οι σκληροπυρηνικοί μεταλάδες, θα πάθουν... τριπλό εγκεφαλικό οι πιο παραδοσιακοί. Ψυχραιμία, πάντως. Εγώ τη βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα εκτέλεση για ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα.
Αξιολόγηση: 8>10
10. Catch The Rainbow – Glenn Hughes, Simon Wright, Craig Goldy, Rudy Sarzo, Scott Warren
Επανεκτέλεση μεν, πανέμορφη δε, με την τεράστια πείρα και το φωνητικό επίπεδο του μέγιστου Glenn Hughes. Oι υπόλοιποι, απλώς κοσμούν με το όνομά τους αυτή την εκτέλεση.
Αξιολόγηση: 7>10
11. I – Oni Logan, Jimmy Bain, Rowan Robertson, Brian Tichy
Μία όχι και τόσο επικίνδυνη πλεύση των Logan, Bain, Robertson και Tichy, αποτελεί το Ι των Sabbath από το Dehumanizer. Μία προσέγγιση που δεν κάνει τη διαφορά, δεν αφήνει καμία γεύση, αν και δε θα τη θεωρούσα κακή. Σας μπέρδεψα ε;
Αξιολόγηση: 6>10
12. Man On The Silver Mountain – Rob Halford, Vinny Appice, Doug Aldrich, Jeff Pilson, Scott Warren
Χωρίς περαιτέρω σχόλια, γιατί είμαι σε κρίσιμη ηλικία...
Αξιολόγηση: 2>10 (μόνο για τον Aldrich)
13. Ronnie Rising Medley (A Light In The Black, Tarot Woman, Stargazer, Kill TheKing) – Metallica
Από τα λίγα γκρουπ που γνωρίζουν πολύ καλά τα μυστικά μίας διασκευής (βλ. το ασύλληπτο Garage Inc.) Oι Μetallica εκπλήσσουν ευχάριστα ξανά, με ένα ποτ πουρί (που λέγανε οι παλιοί), από Rainbow. Stargazer και Kill The King χωρίς ανάσα...
Αξιολόγηση: 10>10
14. This Is Your Life – Dio (previously released)
Ενα ακουστικό κομμάτι, ακυκλοφόρητο, σαν επιπλέον «τυράκι» για να αγοράσεις το άλμπουμ. Η ερμηνεία του μέγιστου Dio, σε κάνει να βουρκώσεις για την απώλεια, φέρνοντας στο νου εικόνες και τραγούδια μιας ανεπανάληπτης πορείας.
Χωρίς αξιολόγηση (σεβασμός)
ΤΗΕ SHADOW
